ด้วยความที่ว่าผมเตะบอลเพื่อความสนุกและความสุขผมจึงชอบใช้สกิลต่างๆอาจจะโชว์บ้างนิดหน่อยและก็มีพลาดบ้าง แต่ผมก็ใช้ลีลาหรือสกิลในเวลาที่เตะเล่นเท่านั้นไม่ได้ใช้ในเกมการแข่งขันจริง จากที่ผมเกริ่นมานี้เพราะวันนี้ผมได้กลับไปเตะบอล 11 คนในสนามหญ้าจริงในรอบ 3-4 เดือน โดยตลอดมาผมเตะเพียงแค่สนามหญ้าเทียม 7 คนเพียงเท่านั้น เนื่องด้วยสปีดบอล น้ำหนักบอลจะต่างกันมากผมก็ไปเตะเพียงเพราะอยากออกกำลังกายตอนเย็นเนื่องด้วยไม่ใช่การแข่งขันจริงจังอะไรผมก็มีการโชว์สกิลโดยการไขว้ขาหลอกไปมาแค่ครั้ง2ครั้งเพื่อสะบัดคู่ต่อสู้ หรือดึงจังหวะ แล้วก็ส่งบอลเคลื่อนที่ต่อโดยสิ่งที่ผมทำมันไม่ใช่การหลอกที่สูญเปล่าเพราะผมเล่นตำแหน่งริมเส้นก็ต้องมีการโยกแล้วส่งเป็นปกติ แต่ไม่ได้ติดเลี้ยงเลยเพราะเล่นกับคนแก่ก็ต้องส่งให้หลังจากที่ผมเตะไปเตะมาก็เริ่มมีเสียงด่าจากบุคลากรหลายท่านที่เคยเตะบอลระดับลีคแต่ก็ไม่ใช่ลีคใหญ่หนัก T5 ไม่ก็แค่บอลเดินสายตามจังหวัด คำด่าก็เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ด่าโง่บ้าง สบถคําหยาบใส่ผมเหมือนว่าผมไปทำร้ายใครมาจนผมเริ่มท้อผมก็เข้ามาแปะบอลวิ่งตัดบอลในแดนกลางเพราะคนแก่ไม่ยอมวิ่งคนที่หนุ่มกว่าเลยเรียกผมไปวิ่งช่วย มีจังหวะที่ผมจ่ายบอลทะลุช่องแต่กองหน้าล้ำเขาก็ด่าผมว่าโง่จะจ่ายทำไมถ้าผมไม่จ่ายก็ว่าผมหวงบอล แล้วมีอีกจังหวะผมจ่ายทะลุช่องให้เพื่อนซึ่งมันไม่ล้ำหน้าผมก็วิ่งตามไปยิงแถวสองก็มีคำด่าว่ามันล้ำหน้าหูตึงหรือไงวัยรุ่นสมัยนี้ซึ่งผมก็งงมากทั้งๆที่ไม่ล้ำเลย ซึ่งคำด่าทั้งหมดนี้มากจากผู้ใหญ่ที่อยู่ทีมเดียวกันกับผมทั้งนั้น คือด่าจนผมอยากร้องไห้ในสนามเลย และผมสังเกตุว่าไม่ว่าสนามไหนถ้าเจอคนที่เล่นสกิลโชว์สกิลคนนั้นกับโดนด่าซึ่งผมมองว่ามันเป็นสิ่งสวยงามด้วยซ้ำ ถ้าผมทำแล้วผมพลาดผมโดนด่าผมยอมรับ แต่ผมทำแล้วมันเกิดประโยชน์แต่กับโดนด่าตลอด ผมจึงสงสัยว่าทำไมประเทศไทยไม่ยอมให้เล่นบอลแบบโชว์สกิลผมเห็นเล่นแบบวิ่งทื้อๆผมก็ไม่เคยเห็นบอลไทยประสบผลสำเร็จไปไหนไกลเลยเปรียบเทียบกับบอลต่างชาติซึ่งเขามี Mindset ว่าฟุตบอลคือความสวยงามเขาก็ไม่ได้มีปัญหากับการใช้สกิลนี้ อันนี้ผมเตะออกกำลังกายยังโดนด่ายับคือพวกคนแก่ที่เตะบอลมาก่อนเป็นไรหรอครับถ้าพูดว่าแต่ก่อนไม่ใช้สกิลคงว่าไม่ได้ ย้อนไปในยุค Pele, Ronaldinho, Johan Cruyff ในยุคนั้นยิ่งสับขากันเละ