ผมก็ยอมรับเลย ว่าผมไม่เคยหวังเรื่องนั้น ที่คบเพราะรัก ได้กี่ครั้งผมก็ไม่คิดจะทิ้งเขาไปเลย กลับดูแลเขารักเขามากกว่าเดิม และหึงหวงเขามากกว่าเดิม ตั้งแต่ได้ครั้งแรกเราก็ไม่เคยมองหญิงอื่นอีกเลย ต่อจะให้สวยกว่าเขาแค่ไหนก็ชั่งเรามองว่าเขาสวยที่สุดมาเสมอ แล้วสุดท้ายเรามาเลิกกันเพราะเรื่องไม่เข้าใจกัน ผมยอมรับมาผมเผลอระเบิดอารมณ์แล้วพูดอะไรไป แต่ก็เป็นสิ่งที่ผมน้อยใจสะสม แต่ผมก็ไม่ได้โกรธอะไรเขา เขาเป็นคนใจน้อยผมพูดแบบนั้นใส่เขา แล้วเขาก็เลือกที่จะเดินออกไปจากชีวิตผม *และสุดท้ายเขาก็มีความสุขใหม่* มันเป็นบทเรียนที่มีค่ากับผมจริงๆ (มีโอกาสที่เขาจะกลับมาหาผมไหมทุกวันนี้ยังรอเขาอยู่เลย) ไม่ดราม่านะ เผื่อผมพูดไปแล้วมันขัดใจใครบางท่าน