ตอนแรกเราคิดจะเริ่มเล่นบาสด้วยความคิดที่ว่าผู้หญิงเล่นบาสเก่งโครตจะเท่เลยค่ะ เลยเริ่มจากไปฝึกเล่นบาส ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่ได้จริงจังกับความต้องการนี้ แต่สรุปแล้วเราก็จริงจังสุดๆ
ทุกเย็นจันทร์ถึงศุกร์ไปเล่นบาสกับโค้ช เสาร์ก็ไปหาสนามเล่น ซึ่งเราก็เอาเพื่อนคนนึงไป เขาร้องขอให้เราสอน ซึ่งเราก็ไม่ได้ว่าอะไร สอนปูพื้นฐานอย่างดี ซึ่งมาช่วงท้ายๆมันเริ่มทำตามใจตัวเองค่ะ มันเถียงทุกคำพูด ทั้งๆที่มันผิดก็เถียง
เริ่มแรกเราแค่บอกว่าให้ผูกเชือกรองเท้าดีๆเดี๋ยวจะล้ม มันก็บอกว่า"ไม่ล้มหรอก ถ้าล้มก็ล้อมไปแล้วดิ" เถียงกันไปมาซักพักมันก็ยอมแพ้ แล้วเราก็เล่นต่อค่ะ
แต่มันทำผิดหมด ตั้งแต่ส่งลูก-รับลูก มันรับแบบเอาลูกไปกอดไว้ซึ่งก่อนที่มันจะรับมันจะกระแทกตัวก่อน เลยบอกให้เอาใหม่ รับใหม่อีกที มันก็รับใหม่
แล้วต่อมาก็ชูต ซึ่งสอนแล้ว ว่ามือหนึ่งประคอง มือหนึ่งส่งไป แต่ไม่ค่ะ นางส่งมือเดียว โดยวิ่งมาจากไกลๆ แล้วพอบอกอีกรอบว่าส่งยังไง มันก็บอกมันสะดวกแบบนี้ นางบอกนางไม่ได้จะเล่นจริงจัง
เราก็เลยแบบ ถ้าจะไปเล่นกับโค้ชตอนเย็นยังไงเขาก็ให้ทำท่าที่เราสอนอยู่ดี และถ้าจะเล่นตามใจฉันแบบนี้อ่ะ ทีหลังก็เล่นไปเลยไม่ต้องมาขอให้คนอื่นสอน แล้วมันมีหน้ามาบอกอีกว่า ไม่ใช่โค้ชอย่ามาทำเป็นสอน เราเลยแบบ เอ้า?? ก็บอกให้สอนป่ะ แล้วฉันผิดอะไร ทะเลาะกันไปทะเลาะกันมา มันเลยหนีกลับไปก่อน โทรหาก็ไม่รับ แล้วมันพึ่งไปที่นี่ครั้งแรก เราก็ห่วงกลัวหลง ละนางไม่ยอมรับโทรศัพท์สักสายเลยค่ะ มีเพื่อนแบบนี้ ยิงทิ้งได้ไหมคะเนี่ย