เริ่มคือทุกครั้งบ่อยครั้งองค์กรอายุจะห่างกันไม่เยอะ2-8ปีค่ะ ทุกครั้งกินข้าวร่วมกันไม่ว่าจะเป็นการซื้อมาทำหรือซื้อสำเร็จกินหลังเลิกงานคนพวกนี้จะไม่มาทำจะรอเสร็จ เสร็จมานั่งรอเรายกจานมา แจกชั้นให้ตั้งของกินให้หรือกินหมูกะทะรอเราใส่ผักใส่หมูใส่น้ำซุปให้ คือรอกินอย่างเดียว ระหว่างนั้นถ้าอยากได้ช้อน อะเดินไปหยิบให้ กำลังนั่งอะอยากได้น้ำแข็งอะไปใส่ให้ กำลังนั่ง อยากได้จานที่วางอยู่ข้างหลังพวกเขานั่นละหยิบให้พี่หน่อย สักพัก เอานุ้นเอานี่ให้น่อย เราทำให้แทบจะถวายความสบายให้ทุกอย่างกำลังนั่งก็ใช้แทบทุกอย่างให้ไปทำนุ้นนี่มาเพิ่มเรื่อยๆ แอลกอฮอล์เดินไปตักรินให้ทุกแก้วจนส่วนตัวเราไม่ได้ทานอะไร เพราะอะไรหมดจะใช้เราไปซื้อเรื่อยๆ ดึกมาเราว่าเราเริ่มเมา ก็ใช้ไปซื้อ ขนม กลับมาให้ออกไปซื้อน้ำแข็ง สักพักให้ไปซื้อเบียร์ จนเราก็ไม่ไหว เมาไม่อยากขับก็ใช้ต่อ จนเราพูดเองว่าไม่อยากไปแล้วเมา ใช้น้องผู้ชายสิ ไม่ได้ทำไรเลย ไม่ได้ดื่ม ก็นั่งกินข้าวเฉยๆ 
เราหาได้นะหาข้าวมาวาง แต่หลังจากนั้นเราคิดว่าโตแล้วก็หากินเองไม่เป็นหรอ ดูแลตัวเองไม่ได้หรอ 
การที่เราดูแลแทบจะมอบคลานขนาดนั้น ยังบอกว่าเราไม่อ่อนน้อมถ่อมตน ไม่มีสัมมาคาระวะ มันผิดมากหรอคะ