[code]สวัสดีค่ะขออนุญาตแชร์เรื่องราวนะคะ พอดีเมื่อไม่กี่ชม.มานี้เราได้ไปเที่ยวงานวัดแห่งนึงกับคุณแม่แล้วก็หลานสาววัย3ขวบ ระหว่างเดินเข้างานคุณแม่ดันไปเห็นร้านขนมเบื้องเลยแวะซื้อ คุณแม่เราสั่งขนมเบื้องหนึ่งชุดที่ป้ายบอกราคาว่า30฿ แต่พอถามจากปากพ่อค้าตอบว่า35฿ ตอนแรกเรากะจะให้คุณเดินออกมาแล้วค่ะไม่ใช่เพราะเรื่องราคานะคะ แต่เป็นเรื่องที่หน้าป้ายบอก30 แต่ปากบอก35 แบบนี้ก็ได้เหรอคะ?? คุณแม่เราเลยปล่อยค่ะแค่5฿ไม่มีปัญหา พอถึงตอนสั่งคุณแม่เราบอกว่าเอาแบบปนกันได้ไหมระหว่างไส้เค็มกับไส้หวาน จู่ๆพ่อค้าแม่ค้าเริ่มชักสีหน้างงๆกับคำพูดคุณแม่เราแล้วค่ะ สถานการณ์ตอนนั้นเราเริ่มอึดอัดมาก เพราะแม่เราเป็นคนที่พูดตรงๆค่ะปากไวไปนิ๊ด แต่แม่ค้าก็หยิบขนมเบื้องที่เป็นไส้หวานแล้วก็หยิบตัวไส้เค็มมาโปะข้างๆเลย แต่ในความคิดของแม่เราคือ ( อย่างละไส้ ไม่ใช่เอามาปนกันคือพูดง่ายๆก็คือ 3ชิ้นเค็ม 3ชิ้นหวาน ) อะไรทำนองนี้แต่แม่ค้าดันเอาไส้เค็มมาโปะกับไส้หวานคุณแม่เราเลยบอกไม่เอาแบบนี้ เอาแบบอย่างละไส้ แต่พ่อค้าแม่ค้าคงเข้าใจผิดคิดว่าคุณแม่เราจะสั่งอีกกล่องก็รอไป คุณแม่เลยควักเงินออกมาจ่าย 35฿ ให้พ่อค้า พ่อค้าบอกต้อง 70 เพราะสองกล่อง แม่เราก็เลยเหมือนขึ้นๆอะค่ะจะสองกล่องได้ยังไง ก็อธิบายไปแล้วคุณไม่เข้าใจกันเอง แล้วพ่อค้าก็ใช้คำพูดหยาบคายกับคุณแม่เราหนักมากค่ะไล่คุณแม่เรา ใช้คำว่า ไปๆ ไม่ขายให้แล้ว ไปซื้อข้างหน้านู่น ไป๊ แล้วเหมือนเราได้ยินแว่วๆว่า ( เ_ี้ย ) ต่อท้ายมาด้วยค่ะ เราไม่เข้าข้างคุณแม่ตัวเองนะคะ เพราะเราเองก็แอบเอือมที่เขาชอบพูดจาแบบนี้แต่ในมุมมองเราพ่อค้ากับแม่ค้ารึเปล่า ? ที่ตีโจทย์ไม่แตกไม่เข้าใจถึงความต้องการของลูกค้า แล้วพาลใส่ลูกค้าเพราะลูกค้าไม่ได้แบบที่ตัวเองต้องการ

[/code]