สวัสดีค่ะก่อนอื่นเลยนะคะ พอดีเพิ่งมีปัญหากับแฟนโดยเรื่องมันเริ่มจากการกินข้าว เพราะตอนแรกเราตกลงกันว่าจะมากินข้าวกลางวันด้วยกันตอนเปิดเทอม แต่สุดท้ายเขาก็บอกกับเราว่าไปกินข้าวกับเพื่อนนะ เราเลยรู้สึกแบบที่เรานัดกันไว้ล่ะ ทุกคนอาจจะคิดว่าเรื่องกินข้าวมันเป็นเรื่องเล็ก แต่สำหรับมันก็ไม่ได้เล็กขนาดนั้น เพราะเราเป็นคนไม่มีเพื่อนในมหาลัยมาตั้งแต่ปี 1 จนถึงตอนนี้ปี 3 ก่อนที่จะมีเขาเข้ามาเราใช้ชีวิตคนเดียว กินข้าวคนเดียวตลอด แต่พอมีเขาเข้ามา เขามาเติมเต็มในสิ่งที่เราขาด กินข้าวกับเรา อยู่กับเรา พอไม่มีเขาเรากินข้าวกับน้ำตาด้วยความรู้สึกโหวง ๆ เราเข้าใจว่าจะให้แฟนอยู่กับเราตลอดก็ไม่ได้ เขาต้องมีเวลาของเขา แต่เราก็แอบคิด แอบน้อยใจไม่ได้อยู่ดีว่าแล้วเราล่ะ พอตกเย็นที่เขาเลิกเรียน เขาก็ไม่กลับห้อง แต่เลือกที่จะไปคุยเล่นกับกลุ่มเพื่อนเขา เราก็โอเคทั้งที่ไม่โอเค แต่ไม่อยากดูงี่เง่าไปมากกว่านี้ เราก็รอเวลาเขากลับห้อง พอเขากลับมาเขาก็มานั่งเล่นเกมจนถึงเวลานอน เราก็แบบเธอมีเวลาให้ทุกอย่างเลย
เนาะ ยกเว้นเรา เขาก็พูดขึ้นมาว่าทำอะไรก็ผิดเนาะ ทำอะไรก็ไม่ได้สักอย่าง เราเลยติดอยู่ในความรู้สึกที่ว่าเราผิดเหรอ เราดูติดเขาเกินไปหรือเปล่า เราดูเรียกร้องเกินไปใช่ไหม