ขอระบายความรู้สึกหน่อยค่ะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนคือเรื่องมันมีอยู่ว่าหนูมาจากรร.อินเตอร์แล้วมาสมัคที่รร.รัฐเพราะรร.มันใกล้บ้านแล้วคือพอมาเรียนแล้วได้เจอเพื่อนใหม่จะตั้งชื่อให้ว่า t ตอนแรกเขาก็นิสัยน่ารักมากเลยนะคะสอนการบ้านและช่วยเหลือเราในเรื่องการบ้านที่เราทำไม่เป็นและพอ tใจดีเลยว่าจะตอบแทน ค่ะเพราะฐานะ t ค่อนค่างไม่ดีเลยว่าจะช่วยเหลือ t ค่ะเช่น เลี้ยงขนมเลี้ยงข้าวสอนการบ้านวิชาที่ t ทำไม่เป็นหรือแบ่งปากกาเลี้ยงอาหารอร่อยๆในห้างอยู่หลายอยู่ครั้งแล้ว t ก็เลยคิดว่าเราเป็นคนใจดี แล้วพอหลังจากนั้น
t ก็ได้เป็นเหาเราก็เลยบอกว่าเราต้องห่างๆกันหน่อยนะ t เดี๋ยวเราติดเหาพอพูดเสร็จหลังจากนั้น t ก็จะพยายามตัวติดกะเราตลอดพอเราเป็นเหาก็ไปโทษคนอื่นว่าทำให้เราติดเหา จนเราพยายามรักษาเหาอย่างเต็มที่จนเราหลายเหาแต่ t ยังเป็นเหาอยู่เราก็ช่วย t รักษาเหาค่ะพอ t หายจากเหา t ก็ขอบคุณเราค่ะ เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไร พอเรารร. t ก็อยากจะอยู่กับเราค่ะแบบต้องตัวติดกันเลยค่ะจนเราแทบจะไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยค่ะเวลาจะพิมแชทกับใคร t ก็ชอบมาดูด้วยคนค่ะเราไม่ชอบเลยแต่ไม่รู้จะบอก t ยังไงดีค่ะ พอผ่านไปหลายวัน t ก็เป็นเมนค่ะแล้ววันนั้นจะเป็นวันที่ t จะไม่คุยกับเราเลยค่ะเหมือนว่าหยิ่งแค่เราเลยก็ว่าได้ค่ะพอถามว่าเขาเป็นอะไรหรอ t ก็มักจะตอบคำตอบเดียวทุกครั้งเลยว่า
ก็ปกติดีนิ หรือ ก็โอเค แต่ที่ t พูดมามันไม่ตรงกับความเป็นจริงเลยค่ะเราเลยคิดว่าถ้าไปยุ่งกับ t อีกเดี๋ยว t จะโกธรและงอนค่ะเลยไม่ได้ยุ่งกับ t เลยค่ะ 1วันพอหลังจากวันนั้น t ก็ได้ถามเราว่าทำไมถึงไม่คุยกับ t เราก็เลยตอบไปว่าก็เห็นว่า t ดูอารมณ์ไม่ค่อยจอย แต่!!! t กับบอกว่า t แค่เป็นเมน ถ้า t เป็นเมนต้องสนใจ t สิ t เหงานะ ! ในใจเราก็แบบ...อะไรกันครับเนี่ยยยงงไปหมดแล้วนะ t แล้วพอตอนเที่ยง t ทำตัวบ๊องๆมากเลยค่ะเหมือนเรียกร้องความสนใจเลยค่ะ แบบ บ๊อง ๆ + น่ารัก เราก็
รำคาญแต่ต้องเก็บอาการไว้ค่ะเดี๋ยว t สงสัยค่ะและเพื่อนคนอื่นๆด้วยค่ะ พอมาวันนี้เมื่อตอนเที่ยงเรากำลังทำการบ้านอยู่ค่ะแล้วก็ทำจนเสร็จแล้วไปส่งครู ครูบอกว่าใครทำเสร็จแล้วไปกินข้าวได้เลยเราเลยไปบอก t ว่า
t ครูบอกว่าถ้าใครทำงานเสร็จแล้วไปกินข้าวได้เลยแต่ t บอกว่า t จะค่อยไปเดี๋ยวสอนการบ้านเพื่อนคนอื่นก่อนเองลงไปก่อนเลย เราก็ตอบไปว่าโอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันที่โรงอาหารนะ พอเราไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคนนึงตั้งชื่อว่า a นะคะเราก็นั่งกินข้าวกับ a ค่ะพอกินจนเสร็จเราก็จะไปซื้อขนมกับ a ค่ะแล้ว t ก็พึ่งมากินข้าวค่ะเราเลยบอกเขาไปว่าเดี่ยวเราซื้อขนมก่อนนะเดี๋ยวมานะแปปนึง
t ไม่ฟังค่ะแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยไปซื้อขนมกับ a พอกลับมา t ไปหาเพื่อนอีกคนนึงเพื่อเข้าห้องสมุดค่ะ t มองหน้าเราด้วยสายตาที่หยิ่งมากเลยค่ะเราก็เสียใจนะคะแต่ก็จะไม่คิดมากค่ะเลยไปนั่งห้องสมุดกับ a แทนแล้วพอตอนคาบสังคมมันเป็นวิชาที่เราไม่ค่อยถนัดค่ะเลยต้องการความช่วยเหลือจากเพื่อนค่ะก็ไปบอกเพื่อนในกลุ่มส่วนรวมว่าข้อ 1ตอบอะไรเพราะครูสั่งการบ้านมา t บอกว่า ห้ะ !!แค่นี้ก็ทำไม่ได้ไหนบอกว่าเรียนรร.อินเตอร์มาไงต้องเก่งสิหรือว่า...แค่รร.เขาเน้นเรียนภาษาอังกฤษเออใช่ว่ะลืมไปเลยก็คิดว่าไม่เรียนไม่เก่งวิชานี้นี่นาาาาแล้ว tก็ลบข้อความค่ะคงกลัวเสีย
ภาพลักษณ์มั้งคะเลยพิมกับลบข้อความอย่างนั้นอะค่ะเราเลยถาม t ไปว่า t เองโอเคเองเปล่าก็เหมือนเดิมแหละค่ะ t ตอบว่า
ก็ปกติดีนิ เราก็ถามอีกว่า t ลบข้อความอีกทำไม t ก็บอกว่า t แค่อยากลบทำมะะะเราเลยคิดว่า t คบไม่ได้ พอตอนที่เราทำงานเสร็จแล้วว่าจะไปส่งครูบอกว่าข้อ 2ผิดไปแก้เราเลยให้ a มาช่วยค่ะแต่ aก็ทำไม่ได้ a เลยจะให้ t ช่วย a บอก t ไปว่า t เพื่อนเราทำการบ้านไม่เป็นสอนเพื่อนหน่อย t มองหน้าแล้วทำหน้าแบบเบื่อหน่ายกับเรามากเลยค่ะแล้ว t ก็บอก a ไปว่าไม่รู้ทำไม่เป็นเหมือนกันแต่ในเมื่อที่ t ช่วยการบ้านคนอื่นทุกข้อได้คงยกเว้นแค่เราแหละค่ะ a ก็ต้องให้เพื่อนของ a อีกคนนึงช่วยทำให้ค่ะพอเรากำลังจะกลับบ้านเราได้เดินสวนกันกับ t ค่ะ t ก็มองด้วยสายตาที่หยิ่งเหมือนเดิมค่ะแล้วเดินไปแบบไม่สนใจอะไรเลยค่ะ
ทำยังไงดีค่ะเพื่อนแบบนี้😭
t ก็ได้เป็นเหาเราก็เลยบอกว่าเราต้องห่างๆกันหน่อยนะ t เดี๋ยวเราติดเหาพอพูดเสร็จหลังจากนั้น t ก็จะพยายามตัวติดกะเราตลอดพอเราเป็นเหาก็ไปโทษคนอื่นว่าทำให้เราติดเหา จนเราพยายามรักษาเหาอย่างเต็มที่จนเราหลายเหาแต่ t ยังเป็นเหาอยู่เราก็ช่วย t รักษาเหาค่ะพอ t หายจากเหา t ก็ขอบคุณเราค่ะ เราก็บอกไปว่าไม่เป็นไร พอเรารร. t ก็อยากจะอยู่กับเราค่ะแบบต้องตัวติดกันเลยค่ะจนเราแทบจะไม่มีความเป็นส่วนตัวเลยค่ะเวลาจะพิมแชทกับใคร t ก็ชอบมาดูด้วยคนค่ะเราไม่ชอบเลยแต่ไม่รู้จะบอก t ยังไงดีค่ะ พอผ่านไปหลายวัน t ก็เป็นเมนค่ะแล้ววันนั้นจะเป็นวันที่ t จะไม่คุยกับเราเลยค่ะเหมือนว่าหยิ่งแค่เราเลยก็ว่าได้ค่ะพอถามว่าเขาเป็นอะไรหรอ t ก็มักจะตอบคำตอบเดียวทุกครั้งเลยว่า
ก็ปกติดีนิ หรือ ก็โอเค แต่ที่ t พูดมามันไม่ตรงกับความเป็นจริงเลยค่ะเราเลยคิดว่าถ้าไปยุ่งกับ t อีกเดี๋ยว t จะโกธรและงอนค่ะเลยไม่ได้ยุ่งกับ t เลยค่ะ 1วันพอหลังจากวันนั้น t ก็ได้ถามเราว่าทำไมถึงไม่คุยกับ t เราก็เลยตอบไปว่าก็เห็นว่า t ดูอารมณ์ไม่ค่อยจอย แต่!!! t กับบอกว่า t แค่เป็นเมน ถ้า t เป็นเมนต้องสนใจ t สิ t เหงานะ ! ในใจเราก็แบบ...อะไรกันครับเนี่ยยยงงไปหมดแล้วนะ t แล้วพอตอนเที่ยง t ทำตัวบ๊องๆมากเลยค่ะเหมือนเรียกร้องความสนใจเลยค่ะ แบบ บ๊อง ๆ + น่ารัก เราก็
รำคาญแต่ต้องเก็บอาการไว้ค่ะเดี๋ยว t สงสัยค่ะและเพื่อนคนอื่นๆด้วยค่ะ พอมาวันนี้เมื่อตอนเที่ยงเรากำลังทำการบ้านอยู่ค่ะแล้วก็ทำจนเสร็จแล้วไปส่งครู ครูบอกว่าใครทำเสร็จแล้วไปกินข้าวได้เลยเราเลยไปบอก t ว่า
t ครูบอกว่าถ้าใครทำงานเสร็จแล้วไปกินข้าวได้เลยแต่ t บอกว่า t จะค่อยไปเดี๋ยวสอนการบ้านเพื่อนคนอื่นก่อนเองลงไปก่อนเลย เราก็ตอบไปว่าโอเค งั้นเดี๋ยวเจอกันที่โรงอาหารนะ พอเราไปกินข้าวกับเพื่อนอีกคนนึงตั้งชื่อว่า a นะคะเราก็นั่งกินข้าวกับ a ค่ะพอกินจนเสร็จเราก็จะไปซื้อขนมกับ a ค่ะแล้ว t ก็พึ่งมากินข้าวค่ะเราเลยบอกเขาไปว่าเดี่ยวเราซื้อขนมก่อนนะเดี๋ยวมานะแปปนึง
t ไม่ฟังค่ะแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเลยไปซื้อขนมกับ a พอกลับมา t ไปหาเพื่อนอีกคนนึงเพื่อเข้าห้องสมุดค่ะ t มองหน้าเราด้วยสายตาที่หยิ่งมากเลยค่ะเราก็เสียใจนะคะแต่ก็จะไม่คิดมากค่ะเลยไปนั่งห้องสมุดกับ a แทนแล้วพอตอนคาบสังคมมันเป็นวิชาที่เราไม่ค่อยถนัดค่ะเลยต้องการความช่วยเหลือจากเพื่อนค่ะก็ไปบอกเพื่อนในกลุ่มส่วนรวมว่าข้อ 1ตอบอะไรเพราะครูสั่งการบ้านมา t บอกว่า ห้ะ !!แค่นี้ก็ทำไม่ได้ไหนบอกว่าเรียนรร.อินเตอร์มาไงต้องเก่งสิหรือว่า...แค่รร.เขาเน้นเรียนภาษาอังกฤษเออใช่ว่ะลืมไปเลยก็คิดว่าไม่เรียนไม่เก่งวิชานี้นี่นาาาาแล้ว tก็ลบข้อความค่ะคงกลัวเสีย
ภาพลักษณ์มั้งคะเลยพิมกับลบข้อความอย่างนั้นอะค่ะเราเลยถาม t ไปว่า t เองโอเคเองเปล่าก็เหมือนเดิมแหละค่ะ t ตอบว่า
ก็ปกติดีนิ เราก็ถามอีกว่า t ลบข้อความอีกทำไม t ก็บอกว่า t แค่อยากลบทำมะะะเราเลยคิดว่า t คบไม่ได้ พอตอนที่เราทำงานเสร็จแล้วว่าจะไปส่งครูบอกว่าข้อ 2ผิดไปแก้เราเลยให้ a มาช่วยค่ะแต่ aก็ทำไม่ได้ a เลยจะให้ t ช่วย a บอก t ไปว่า t เพื่อนเราทำการบ้านไม่เป็นสอนเพื่อนหน่อย t มองหน้าแล้วทำหน้าแบบเบื่อหน่ายกับเรามากเลยค่ะแล้ว t ก็บอก a ไปว่าไม่รู้ทำไม่เป็นเหมือนกันแต่ในเมื่อที่ t ช่วยการบ้านคนอื่นทุกข้อได้คงยกเว้นแค่เราแหละค่ะ a ก็ต้องให้เพื่อนของ a อีกคนนึงช่วยทำให้ค่ะพอเรากำลังจะกลับบ้านเราได้เดินสวนกันกับ t ค่ะ t ก็มองด้วยสายตาที่หยิ่งเหมือนเดิมค่ะแล้วเดินไปแบบไม่สนใจอะไรเลยค่ะ