ใบโศกอ่อนว่อนหล่นบนวิถี
กลิ่นโศกพรมพรายพร่างหว่างฤดี
แทรกซ่านคลี่ใจเพ้อละเมอเตือน
"
โศกสิ้นสดเลี้ยวลดคดเคี้ยวฟุ้ง
ทั่วทิวทุ่งวิโยคใบโศกเกลื่อน
บริบทห้วยละหานธารสะเทือน
โศกเสมือนกันมิตำหนิใบ
""
จินต์หัตถ์ทิพย์หยิบมั่นพู่กันจุ่ม
วาดแนวมุมนภางค์สว่างใส
แต้มสลัดพลัดกิ่งโศกทิ้งใบ
ล่วงลงใต้ร่มโศกตรมระนาว
""
สายธารรับขับผลูสู้อุทก
ฝอยน้ำตกแตกซ่าท้าฝนหาว
ตรึงแสงแดดแสดแดงผาดแผลงพราว
ใบโศกร้าวรานร่ำสิ้นลำพอง
""""
กระแสชลโหมไล่ใบโศกหนึ่ง
ชลปั้นปึ่งโศกใบให้สยอง
นิยามโศกมิพอล้อทำนอง
ผลักไสล่องลอยห่างปล่อยโศกโทรม
"""""
**** โศกโทรม ****