สวัสดีค่ะหนูอายุ13นะคะ ตามหัวข้อเลยนะคะคือหนูอึดอัดมากเวลาอยู่กับพ่อเเต่ก่อนตอนยังเล็กๆอยู่ ก็อยู่กับ พ่อ เเม่ พี่ ปู่ ตอนนั้นเวลาคุยกับพ่อก็ไม่มีความเป็นตอ.เลยจนผ่าน มายันปัจจุบันก็อึดอัดมากเวลาอยู่กับเขาเวลาคุยกันก็จะถามเเค่เรื่องที่อยากถามเท่านั้นนอกนั้น ก็ไม่ไถ่ถามสารทุกข์สุกดิบกันเลยเป็นเเบบนี้มาตั้งนานเเล้ว (ความน่าอึดอัดอีกอย่างหนึ่งคือบางที่เขาชอบพูดเชิงบูลลี่อะค่ะ ประมาณว่า ..ออกกำลังกายบ้างนะ ..นอนเเดกๆทั้งวัน เเล้วเขาก็หัวเราะ)เเต่ความจริงเราก็กินกับนอนจริงๆเเหละอันนี้ยอมรับเพราะว่าวันๆก็ไม่รู้จะทำอะไรเเล้ว มีอยู่ครั้งหนึ่งไประบายกับพี่ พี่เราก็รับฟังนะคะเขาก็อึดอัดเหมือนเราไม่โอเคเหมือนเราเพราะเขาก็โดนเหมือนกัน เเต่ปัจจุบันพี่เราย้ายไปต่างจว.ไปเรียนไปอยู่กับป้าเขาค่ะ เเต่ช่วงปิดเทอมเราก็ไปพักที่บ้านป้าค่ะ ตอนไปอยู่ที่นั้นรู้สึกสบายจิต กว่าอยู่ที่บ้านพ่อขึ้นเยอะเลยค่ะ เเต่พอกลับมาบ้านเจอหน้าพ่อเราก็อึดอัดจะเเย่ (ไม่ได้มาขอคำปรึกษาอะไรใดๆหรอกนะคะเเค่อยากหาคนรับฟังเเค่นั้นเองค่ะ)