ปัญหาความเหลื่อมล้ำดูจะทยอยมากขึ้นๆ ดูๆแล้วทางที่จะแก้มีทางนี้ค่ะ เพื่อนๆคิดว่ายังไรคะ
1. ตอนนี้ประเทศไทยการกระจายงานกระจุกแต่ในตัวเมืองกรุงเทพ ที่ดินสูงลิ่ว กำลังซื้อก็กระจุก ตรงนี้คิดว่าต้องแก้ที่ภาษีที่ดินตามโซนเลย ยิ่งโซน CBD ภาษีที่ดินต้องสูงมากๆ เพื่อให้เกิดการกระจายตัวของธุรกิจไปยังทำเลต่างๆ โดยการถูกแพงของภาษีที่ดินนั้นจะต้องมีการประเมิณทุกปีๆ เมื่อมันกระจายออกแล้ว ค่อยไปลดให้มันพอๆกันอย่างสมเหตุสมผล และยิ่งใช้ที่ดินในการประกอบธุรกิจ ยิ่งต้องเก็บให้มันสูง การจะจายที่อยู่อาศัยก็จะไม่กระจุก รวมถึงจำนวนประชากรก็จะไม่กระจุก ทำรถติดด้วย
ข้อเสียคือ ต่างชาติอาจจะไม่มาลงทุน แต่เอาจริงๆนะคะ ต่างชาติลงทุน แต่คนรวยจริงๆมีแต่นายทุน แม้มันจะสร้างงาน แต่งานที่ถูกสร้างผลตอบแทนก็เหลื่อมล้ำ ไม่ได้แก้ปัญหาเรื่องเหลื่อมล้ำ และไม่มีวันแก้ได้เลย คนรวยจะรวยขึ้นเรื่อยๆ จนก็จะจนลงๆ
2. ภาษีการส่งต่อทรัพย์สิน ต้องเยอะมากๆ แบบให้รุ่นต่อไปแทบจะต้องตั้งตัวเองใหญ่ เช่นหักซัก 70% ไปเลย แต่ทรัพย์สินส่งต่อห้ามเกิน 1 ล้าน อะไรแบบนี้
ไม่เช่นนั้นสิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ คนเกิดก่อนจะได้เปรียบ เพราะสมมุติเขาสร้างไว้ใหญ่มาก กินส่วนแบ่งการตลาประเทศไปซัก 30-50 % รุ่นต่อมาก็ยิ่งขยาย กินส่วนแบ่งต่อไปเพิ่มเป็น 50-80% ทีนี้แหละ การจะเกิดได้ของธุรกิจของรุ่นต่อๆไปจะยากมากๆ ถ้าพ่อ แม่ ไม่รวย จะกลายเป็น ต่อให้เกิดมาฉลาดแค่ไหน ก็ไม่มีวันรวย จริงๆเผลอๆเอาแค่ชีวิตพอโอเคยังลำบาก เพราะว่าเงินไปกองกับกลุ่มพวกนี้ไม่กี่กลุ่มกันหมด
ข้อนี้มันจะดูขัดใจ แต่เชื่อได้ว่าเมื่อเงินถูกกระจายเข้าสู่สมดุล ทุกคนจะมีรายได้ต่อหัวแบบจริงๆ มากขึ้น และธุรกิจที่ใหญ่โตนั่น รุ่นต่อไปก็จะต้องลดขนาดธุรกิจ เพราะส่งต่อไม่ได้ ต้องคืนรัฐ แล้วรัฐจะต้องยุบ เพื่อให้โอกาศหน้าใหม่ๆ และความเท่าเทียมในการแข่งขันในทุกเจน
แต่สิ่งเหล่านี้เกิดไม่ได้ ถ้านักการเมืองไม่เสียสละ
ปัญหาความเหลื่อมล้ำดูจะทยอยมากขึ้นๆ ดูๆแล้วทางที่จะแก้มีทางนี้ค่ะ เพื่อนๆคิดว่ายังไรคะ
1. ตอนนี้ประเทศไทยการกระจายงานกระจุกแต่ในตัวเมืองกรุงเทพ ที่ดินสูงลิ่ว กำลังซื้อก็กระจุก ตรงนี้คิดว่าต้องแก้ที่ภาษีที่ดินตามโซนเลย ยิ่งโซน CBD ภาษีที่ดินต้องสูงมากๆ เพื่อให้เกิดการกระจายตัวของธุรกิจไปยังทำเลต่างๆ โดยการถูกแพงของภาษีที่ดินนั้นจะต้องมีการประเมิณทุกปีๆ เมื่อมันกระจายออกแล้ว ค่อยไปลดให้มันพอๆกันอย่างสมเหตุสมผล และยิ่งใช้ที่ดินในการประกอบธุรกิจ ยิ่งต้องเก็บให้มันสูง การจะจายที่อยู่อาศัยก็จะไม่กระจุก รวมถึงจำนวนประชากรก็จะไม่กระจุก ทำรถติดด้วย
ข้อเสียคือ ต่างชาติอาจจะไม่มาลงทุน แต่เอาจริงๆนะคะ ต่างชาติลงทุน แต่คนรวยจริงๆมีแต่นายทุน แม้มันจะสร้างงาน แต่งานที่ถูกสร้างผลตอบแทนก็เหลื่อมล้ำ ไม่ได้แก้ปัญหาเรื่องเหลื่อมล้ำ และไม่มีวันแก้ได้เลย คนรวยจะรวยขึ้นเรื่อยๆ จนก็จะจนลงๆ
2. ภาษีการส่งต่อทรัพย์สิน ต้องเยอะมากๆ แบบให้รุ่นต่อไปแทบจะต้องตั้งตัวเองใหญ่ เช่นหักซัก 70% ไปเลย แต่ทรัพย์สินส่งต่อห้ามเกิน 1 ล้าน อะไรแบบนี้
ไม่เช่นนั้นสิ่งที่จะเกิดขึ้นคือ คนเกิดก่อนจะได้เปรียบ เพราะสมมุติเขาสร้างไว้ใหญ่มาก กินส่วนแบ่งการตลาประเทศไปซัก 30-50 % รุ่นต่อมาก็ยิ่งขยาย กินส่วนแบ่งต่อไปเพิ่มเป็น 50-80% ทีนี้แหละ การจะเกิดได้ของธุรกิจของรุ่นต่อๆไปจะยากมากๆ ถ้าพ่อ แม่ ไม่รวย จะกลายเป็น ต่อให้เกิดมาฉลาดแค่ไหน ก็ไม่มีวันรวย จริงๆเผลอๆเอาแค่ชีวิตพอโอเคยังลำบาก เพราะว่าเงินไปกองกับกลุ่มพวกนี้ไม่กี่กลุ่มกันหมด
ข้อนี้มันจะดูขัดใจ แต่เชื่อได้ว่าเมื่อเงินถูกกระจายเข้าสู่สมดุล ทุกคนจะมีรายได้ต่อหัวแบบจริงๆ มากขึ้น และธุรกิจที่ใหญ่โตนั่น รุ่นต่อไปก็จะต้องลดขนาดธุรกิจ เพราะส่งต่อไม่ได้ ต้องคืนรัฐ แล้วรัฐจะต้องยุบ เพื่อให้โอกาศหน้าใหม่ๆ และความเท่าเทียมในการแข่งขันในทุกเจน
แต่สิ่งเหล่านี้เกิดไม่ได้ ถ้านักการเมืองไม่เสียสละ