ต้องเกริ่นก่อนเลยนะคะ (หากใครขี้เกียจอ่านก็ข้ามไปได้เลยนะคะ) ว่าเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากๆเลยค่ะ ไม่ชอบสุงสิงกับใครไม่ชอบความวุ่นวายชอบอยู่คนเดียว ไม่ชอบให้ใครมายุ่งกับเราหรือเรื่องส่วนตัวของเราด้วยค่ะ ส่วนตัวเป็นคนไม่เล่นโซเชียล ช่วงเวลาส่วนใหญ่เลยตกไปอยู่กับหนังสือค่ะ เป็นเเบบนี้มานานหลายปีเเล้วค่ะ
เเต่ช่วงพักหลังมานี้ไม่มีสมาธิในตนเองเลยค่ะ รู้สึกลนลาน ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบอยู่บ่อยครั้ง นี้เลยเป็นเหตุผลที่เลิกอ่านหนังสือไปพักใหญ่ อย่างที่บอกไปข้างต้นเลยค่ะ ว่าใครเคยเลิกชอบอะไรบางอย่างเพราะใครบางคนไหมคะ ไม่ได้เพราะมีเเฟนหรือเรื่องรักๆใคร่ๆหรอกนะ เเต่เกิดจากการที่พ่อมาเห็นหนังสือที่อ่านค่ะเเล้วถามว่าทำไมถึงอ่านหนังสือเเนว(ฆาตกรรม/สืบสวน)นี้ค่ะ ถ้าอ่านหนังสือเเนวนี้ต้องไปเป็นทนายนะ เอาจริงๆเรางงเลยค่ะว่ามันเกี่ยวอะไรกัน ซึ่งลึกๆเหมือนถูกกดดันเฉยเลยค่ะ-
*ข้ามไปก็ได้นะคะ*(เรากับพ่อไม่สนิทกันค่ะเเทบเรียกได้ว่าเป็นคนรู้จักเฉยๆเลยค่ะ เพราะตอนเด็กๆอยู่กับพ่อเลี้ยงเเม่เลี้ยงค่ะก็เหมือนกับเป็นป้าประมาณนั้นตั้งเเต่เป็นทารกจนถึงมัธยมต้นเลยค่ะ เเต่มีปัญหาเรื่องสภาพจิตใจของตนเองพี่ชายคนโต*เเท้ๆก็เลยพาเราไปอยู่ด้วยค่ะทุกอย่างก็ดีมากๆเลยค่ะเหมือนได้มีพื้นที่ปลอดภัยเป็นของตัวเองไม่ได้สัมผัสความรู้สึกของการถูกซัพพอร์ตเเบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เเต่อยู่เเบบนี้ได้ไม่นานพ่อกับเเม่เเท้ๆก็กลับมาค่ะ เขาบอกว่าตอนนี้กำลังลำบากก็เลยจะมาอยู่กรุงเทพเเทนค่ะ ซึ่งเป็นความรู้สึกเหมือนกับพื้นที่ความปลอดภัยหายไปหมดเลยค่ะ มันรู้สึกอึดอัดสุดๆที่ต้องถูกคอยถามว่ามีเงินบัญชีเท่าไหร่ มีเงินไหม ในกระปุกไม่มีเงินเลยหรอ ในเเอปธนาคารละ เมื่อก่อนหาเงินเก่งนิเก็บเก่งนิเรื่องอื่นๆอีกมากมายเลยค่ะมันเป็นความกังวลเเบบบอกไม่ถูกไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฟังเลยค่ะ บางครั้งก็อยากหนีไปให้ไกลๆเลยค่ะ )***
ต่อ หลังจากถูกถามต่างๆนาๆเกี่ยวกับหนังสือก็ทำให้อยากเลิกอ่านไปเฉยๆเลยค่ะทั้งๆที่ชอบมากๆเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต (ที่ชอบอ่านหนังสือเเนวนี้เพราะอยากเรียนรู้ความรู้สึกของฆาตกรน่ะค่ะ)*ไม่ได้อยากจะเป็นฆาตกรนะคะเพราะขนาดหันเนื้อไก่ที่มีกระดูกติดยังรู้สึกจี๊ดถึงสมองเองเลย5555 ยังอยากอ่านหนังสือมากๆๆๆๆอยู่เลยนะคะเเต่มันทำไม่ได้จริงๆไม่เเม้เเต่จะยกขึ้นมาให้เขาเห็นเลยค่ะ
ทำยังไงให้หายจากความรู้สึกนี้ดีค่ะ ไม่อยากให้ตัวเองเป็นเเบบนี้เลยค่ะ เพราะรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนมีอคติ หรือมีคำเเนะนำก็ช่วยน้องหน่อยนะคะ😭 หากเขียนอะไรผิดพลาดก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ🙏
ใครเคยเลิกชอบอะไรบางอย่างเพราะใครไหมคะ (เเทบจะปรึกษาปัญหาชีวิตเลยก็ได้ค่ะ)
เเต่ช่วงพักหลังมานี้ไม่มีสมาธิในตนเองเลยค่ะ รู้สึกลนลาน ทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบอยู่บ่อยครั้ง นี้เลยเป็นเหตุผลที่เลิกอ่านหนังสือไปพักใหญ่ อย่างที่บอกไปข้างต้นเลยค่ะ ว่าใครเคยเลิกชอบอะไรบางอย่างเพราะใครบางคนไหมคะ ไม่ได้เพราะมีเเฟนหรือเรื่องรักๆใคร่ๆหรอกนะ เเต่เกิดจากการที่พ่อมาเห็นหนังสือที่อ่านค่ะเเล้วถามว่าทำไมถึงอ่านหนังสือเเนว(ฆาตกรรม/สืบสวน)นี้ค่ะ ถ้าอ่านหนังสือเเนวนี้ต้องไปเป็นทนายนะ เอาจริงๆเรางงเลยค่ะว่ามันเกี่ยวอะไรกัน ซึ่งลึกๆเหมือนถูกกดดันเฉยเลยค่ะ-
*ข้ามไปก็ได้นะคะ*(เรากับพ่อไม่สนิทกันค่ะเเทบเรียกได้ว่าเป็นคนรู้จักเฉยๆเลยค่ะ เพราะตอนเด็กๆอยู่กับพ่อเลี้ยงเเม่เลี้ยงค่ะก็เหมือนกับเป็นป้าประมาณนั้นตั้งเเต่เป็นทารกจนถึงมัธยมต้นเลยค่ะ เเต่มีปัญหาเรื่องสภาพจิตใจของตนเองพี่ชายคนโต*เเท้ๆก็เลยพาเราไปอยู่ด้วยค่ะทุกอย่างก็ดีมากๆเลยค่ะเหมือนได้มีพื้นที่ปลอดภัยเป็นของตัวเองไม่ได้สัมผัสความรู้สึกของการถูกซัพพอร์ตเเบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เเต่อยู่เเบบนี้ได้ไม่นานพ่อกับเเม่เเท้ๆก็กลับมาค่ะ เขาบอกว่าตอนนี้กำลังลำบากก็เลยจะมาอยู่กรุงเทพเเทนค่ะ ซึ่งเป็นความรู้สึกเหมือนกับพื้นที่ความปลอดภัยหายไปหมดเลยค่ะ มันรู้สึกอึดอัดสุดๆที่ต้องถูกคอยถามว่ามีเงินบัญชีเท่าไหร่ มีเงินไหม ในกระปุกไม่มีเงินเลยหรอ ในเเอปธนาคารละ เมื่อก่อนหาเงินเก่งนิเก็บเก่งนิเรื่องอื่นๆอีกมากมายเลยค่ะมันเป็นความกังวลเเบบบอกไม่ถูกไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฟังเลยค่ะ บางครั้งก็อยากหนีไปให้ไกลๆเลยค่ะ )***
ต่อ หลังจากถูกถามต่างๆนาๆเกี่ยวกับหนังสือก็ทำให้อยากเลิกอ่านไปเฉยๆเลยค่ะทั้งๆที่ชอบมากๆเหมือนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต (ที่ชอบอ่านหนังสือเเนวนี้เพราะอยากเรียนรู้ความรู้สึกของฆาตกรน่ะค่ะ)*ไม่ได้อยากจะเป็นฆาตกรนะคะเพราะขนาดหันเนื้อไก่ที่มีกระดูกติดยังรู้สึกจี๊ดถึงสมองเองเลย5555 ยังอยากอ่านหนังสือมากๆๆๆๆอยู่เลยนะคะเเต่มันทำไม่ได้จริงๆไม่เเม้เเต่จะยกขึ้นมาให้เขาเห็นเลยค่ะ
ทำยังไงให้หายจากความรู้สึกนี้ดีค่ะ ไม่อยากให้ตัวเองเป็นเเบบนี้เลยค่ะ เพราะรู้สึกว่าตัวเองก็เป็นคนมีอคติ หรือมีคำเเนะนำก็ช่วยน้องหน่อยนะคะ😭 หากเขียนอะไรผิดพลาดก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ🙏