ขอความรู้ทีค่ะ คนที่ชอบว่าร้ายคนอื่นให้เค้าเสียหาย สมมุติรู้แค่1แต่ไปพูด100 หรือไปแต่งเติมเรื่องไม่จริงเองเล่าต่อคนอื่นแบบสนุกปาก เป็นคนปากพล่อย มีนิสัยขี้อิจฉาริษยา เห็นคนอื่นได้ดีกว่าตนไม่ได้ ตนต้องเหนือกว่า ไม่มีความจริงใจ ต่อหน้าอย่างลับหลังอย่าง ต่อหน้าเหมือนรัก จริงใจ ให้กำลังใจ แต่ลับหลังเอาเค้าไปเผาอย่างกับถ่าน ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวคนอื่นล่ะเอาไปพูดต่อ ขี้นินทา อยู่กับอีกคนนินทาอีกคน ต่อหน้าแสดงออกมายินดีแต่ในใจเผาไหม้มีแต่ความอิจฉา ถ้าในทางธรรมหรือศาสนาพุทธ เรียกว่าอะไรคะ และคนแบบนี้ต้องใช้ธรรมะแบบไหนคะ