คือเรามีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งค่ะ อยู่มาตั้งแต่ตอนม.1 จนตอนนี้ม.3 แล้ว ช่วงเกือบกลางๆเทอมรู้สึกซึมๆค่ะ เพราะว่าเพื่อนอยู่ดีๆก็ไม่ค่อยคุยกับเราเท่าไหร่ค่ะ เราเข้าหาจนรู้สึกพยายามมากเกินไปยังไงไม่รู้ทั้งๆที่เขาไม่ค่อยเข้าหาเราเลย ก็งงๆอยู่เหมือนกันค่ะว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้😭 เราอยู่คนเดียวบ่อยมากค่ะ เรามีเพื่อนสนิทสองคนค่ะ แต่หลังๆคนหนึ่งเริ่มไปสนิทกับเพื่อนคนอื่นในกลุ่มมากกว่า อีกคนก็มีแฟนค่ะก็ติดแฟนแล้วเขาก็สนิทกับเพื่อนกลุ่มเดียวกับเพื่อนสนิทอีกคนค่ะ(งงมั้ยคะTT) เราเลยเริ่มแยกตัวออกมาอยู่กับอีกกลุ่มหนึ่งค่ะ ก่อนมาอยู่เราคุยปรึกษากับพวกเขาก็โอเคกับเราเข้าใจเรา พอมาอยู่รู้สึกมีความสุขดีค่ะ ถึงแม้จะคิดถึงช่วงเวลาที่อยู่กลุ่มเก่าอยู่ ฮื่อนึกแล้วเศร้ามากๆ😭😭 สรุปคือเราควรจัดการความรู้สึกยังไงดีคะ แบบว่าทำไงให้คิดเรื่องกลุ่มเก่าน้อยลงอะค่ะเพราะว่าเวลาคิดก็เครียดตลอดเลย เพราะไม่เข้าใจทำไมถึงกลายเป็นงี้กันอะ(เราเคยไปถามพวกเขามาแล่วนะคะ ตอนนั้นเราร้องไห้หนักมากเลยค่ะแล้วร้องต่อหน้าพวกเขาอีก รู้สึกอ่อนแอมากเลย ไม่ชอบตัวเองตอนนั้นมากๆไม่อยากจะร้องแต่มันออกมาเอง พวกเขาก็ปลอบเรา พอหลังจากวันนั้นพวกเขาคุยกับเรามากขึ้น เราก็ไม้ข้าใจว่าต้องร้องไห้ ให้เห็นหรอถึงจะมาคุยสนใจ แต่เราไม่ได้ต้องการแบบนั้นเลยนะคะที่ว่าร้องไห้เรียกร้องความสนใจ ตอนนั้นมันไม่ไหวจริงๆ มันอึดอัดมากๆเลยน้ำตาเลยพุ่งมาเองเลย55555 แต่คุยด้วยเยอะแรกๆนะคะ หลังๆเหมือนเดิมค่ะ คุยน้อยลง วนลูปอยู่อย่างงี้ เลยแยกตัวออกมาค่ะ)อาจจะงงหน่อยนะคะ (อย่าว่าด่าอะไรกันนะคะ🙏🏻🙏🏻)