คนเมืองถ้าให้ไปอยู่ชนบทนานๆจนชิน จะรู้สึกชอบขึ้นมาได้หรือเปล่าครับ

จากแสงสีสู่ความเงียบเหงา จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะปรับตัวได้ แรกๆอาจจะชอบกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆ อากาศดีๆ วิวสวยๆ พออยู่ไปสักพักคงจะเริ่มรู้สึกเบื่อ แต่ถ้าอยู่นานๆไปจนชินจนรู้สึกว่าเป็นเหมือนบ้าน ถึงเวลานั้นจะรู้สึกชอบขึ้นมาได้หรือเปล่าครับ หรือยังคงชอบชีวิตแสงสีในเมืองเหมือนอย่างเคย

ความคุ้นชินจะเปลี่ยนทัศนคติของคนเราได้หรือเปล่าครับ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 15
ขึ้นกับ liftstyle และลักษณะนิสัยของคนนั้น ๆ ค่ะ...

เราเกิดและโตใน กทม. แต่มีช่วงที่ต้องไปทำงาน ตจว. หลังจบใหม่ ๆ นานประมาณ 6 ปี

เรื่องถิ่นที่อยู่ และสภาพสังคมโดยรอบ มันไม่ใช่แค่อาศัยการปรับตัว แต่มันขึ้นกับลักษณะนิสัยตัวเราด้วย ว่าเข้ากับแถบนั้นมั้ย
กาลเวลา หรือการปรับตัวอย่างเดียว มันไม่ได้สำเร็จไปทุกอย่าง ไม่มีใครหนีความเป็นตัวของตัวเองพ้น
ถ้าเราเข้ากับสภาพสังคมเค้าไม่ได้ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกฝืนแล้วจะมีความสุขได้ยังไง ??
สิ่งที่เกิดขึ้น จะไม่ใช่ความคุ้นชิน แต่กลายเป็นการสะสมปัญหาที่พอกพูนขึ้นในแต่ละวันแทน
ไม่มีอะไรที่ดีที่สุด  มีแต่ว่าเราเข้ากับที่ไหนได้มากกว่ากัน แต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน

ตัวอย่างนะคะ
ถ้าเป็นคนที่ชอบอยู่สันโดด เงียบ ๆ รักความสงบ... คนมักคิดว่า อยู่ ตจว. สิแบบนี้
ขอให้ไปลองค่ะ ลองใช้ชีวิตแบบผู้อยุ่จริง ไม่ใช่แค่นักท่องเที่ยว ที่ไปแป๊บ ๆ ไม่กี่สัปดาห์กลับ
คุณยังไม่ได้สัมผัสแบบคนท้องถิ่นเลย...
สังคมใน ตจว. ทุกคนรู้จักกัน "ดีมากกกกก" ไม่ใช่ว่ารักกันกลมเกลียวนะ  แต่ทุกคนรู้เรื่องส่วนตัวซึ่งกันและกัน เอาง่าย ๆ ไม่มีอะไรเป็นความลับจะดีกว่า
ใครที่ไม่ชอบให้คนมารับรู้เรื่องในครอบครัว หรือชอบการอยู่แบบตัวใครตัวมัน ข้างบ้านอยู่กันมาเป็น 10 ปี ยังไม่รู้เลยว่าเค้าทำอาชีพอะไร อันนี้เหมาะกัน กทม. นะคะ แต่จะไม่สามารถเกิดขึ้นได้ใน ตจว.
เรื่องภายในครอบครัว ที่คิดว่า เห้ย นี่มันเรื่องส่วนตัว แต่คุณอาจจะไม่นึกไม่ฝัน ว่าแม้แต่คนที่อยู่ต่างอำเภอกันกับคุณ เค้ายังรู้เรื่องครอบครัวคุณได้
เราอยู่คนเดียว แบบไม่สุงสิงกับใคร ในสภาพสังคม ตจว. ได้มั้ย เอ้าาาา คุณยังไม่เคยสัมผัส พลังการเม้ามอยซินะ บางที่รุนแรงมาก ถึงกับอยู่กันไม่ได้นะเออออ ยิ่งคุณทำตัวแปลก ไม่พูดไม่คุยกับใคร ยิ่งมีโอกาสโดนสูงมากกก
แล้วคุณเคยคิดถึงเวลามีภัยพิบัติมั้ย  พวกไฟไม่มา น้ำท่วม ดินไสลด์แล้วรึยัง... การอยู่ ตจว. โดยที่คิดว่า เราจะอยู่แบบสันโดด คนเดียวโดด ๆ ไม่อยากรู้จักใคร มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยจริง ๆ นะคะ
แต่มันก็มีข้อดีนะคะ  ถ้าเค้ารู้สึกว่า คุณเป็นส่วนนึงของเค้าแล้ว ยามเจอปัญหา หรืออะไร คนในชุมชน จะช่วยเหลือคุณอย่างเต็มที่เลย

นี่ยังไม่รวมการเดินทาง ถ้าอยู่ ตจว. แต่ขับรถเองไม่ได้ หวังพึ่งขนส่งสาธารณะอย่างเดียว อันนี้คือนรกมากเลยนะคะ  
ยังมีเรื่องอาหารท้องถิ่น  โรงเรียน โรงพยาบาล
คนมีอำนาจในท้องถิ่น บางที่มีปัญหายาเสพติด และอื่น ๆ อีกมากมาย

ใครที่คิดจะย้ายถิ่นฐาน....  ขอแนะนำ ให้ไปลองเช่าที่อยู่แถบนั้นดูซะก่อน ซัก 5-6 เดือน
แล้วค่อยมานั่งตัดสินใจ
อย่าเอาแค่ข้อมุลตามอินเตอร์เนท หรือฟังจากคนนู้นคนนี้เล่ามา... มันไม่ถึง 10% ของสิ่งที่ต้องเจอจริง ๆ หรอกค่ะ
แล้วตัวคนนั้นเองอ่ะ ที่จะเป็นคนตัดสินใจได้ ว่าเค้า เข้าได้กับสภาพสังคม ณ ตรงนั้นมั้ย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่