เรื่องมันเริ่มต้นจากแม่เราอยากสร้างบ้านในจังหวัดหนึ่งในภาคอิสาน แม่เราอยู่ต่างประเทศและตัวเราอยู่กรุงเทพฯ เลยทำการจ้างช่างรับเหมาใช้เวลาตามสัญญาคือ 6 เดือน ช่างรับเหมาทำเสร็จในเวลาแค่ 4 เดือน เนื่องจากเราไม่ได้ไปคุมงานก็ตามคาดการณ์ไว้คือไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง จะพึ่งพาญาติให้มาดูก็ไม่ได้เรื่อง หลังจากทำบ้านเสร็จจะจ้างช่างต่อเติมครัวไทยต่อ แต่เนื่องจากโควิดทำให้งานหายากเลยอยากสนับสนุนญาติให้มีรายได้ จึงได้ทำการจ้างและตกลงราคากัน งานก็ดำเนินการไปเรื่อยๆ จนอยู่ดีๆงานก็เริ่มหยุดชะงักไม่มีความคืบหน้า เราเลยถาม "ทำไมงานยังไม่เสร็จผ่านมาหลายเดือนแล้ว มันควรจะเสร็จได้แล้วนะ เงินซื้อของก็โอนไปหมดแล้ว" เขาตอบว่า "ต่างจังหวัดของหายาก หาของไม่ได้" เราก็เออๆไม่ได้ว่าอะไร แต่ก็คิดในใจนะว่าสมัยนี้ของมันไม่ได้หายากขนาดนั้นแล้วป่ะ บ้านคนอื่นก็ยังหาได้เลย ผ่านไปสักพักแม่เราได้โทรไปถามความคืบหน้าและทุกอย่างก็กระจ่างทันที สรุปแล้วญาติคนที่เราโอนตังไปให้เขารับผิดชอบซื้อของสั่งของเขาเอาเงินเราไปใช้ส่วนตัวไปหมุน แล้วไม่มีเงินมาซื้อของให้ช่างทำต่อ เฮ้อ ตอนนี้บ้านเราเครียดมากและเสียความรู้สึกที่ไปไว้ใจเขา งานดำเนินไปได้ 70% แล้ว ที่เหลือเราต้องมาจ่ายเพิ่มเพราะเขาไม่สามารถที่จะเอาเงินมาจ่ายได้ ถ้ารอเขาชาติหน้าคงไม่เสร็จเป็นแน่แท้ สถานการณ์แบบนี้เงินก็หายากเป็นท้อ
#อยากให้เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ (จ้างญาติไม่ใช่เรื่องผิดนะคะ แต่ต้องไม่ไว้ใจเกินไป เรื่องเงินมันไม่เข้าใครออกใคร แต่ถ้าเขาเอาไปแล้วไม่ได้คืนแน่ๆ ฝากไว้ให้คิดค่ะ)