ใช่ครับ ผมเคยทำลายกำแพงที่มีในตัวเธอได้ และไม่คิดว่าจากที่เธอที่ไม่เคยเปิดใจให้ใครเลย จนวันนึงผมได้เข้าไปทำให้เธอยอมเปิดใจและเชื่อใจไว้ใจผมได้ สุดท้าย ผมกลับทำให้เธอเสียใจ จนเธอได้สร้างกำแพงขึ้นมาใหม่ที่หนากว่าเดิม จากที่ผมถามเธอเธอบอกผมว่าพอเธอคิดว่าจะเริ่มต้นใหม่ทุกอยากมันดูยากกว่าเดิม เธอเลยอยากหยุดความสัมพันธ์นี้แล้วไม่อยากรักใครใหม่ เบื่อ เหนื่อยแล้วอยากใช้ชีวิตปกติที่ไม่ต้องเสียใจ อยากใช้ชีวิตปกติก่อนที่ผมจะเข้ามา ด้วยการเล่นเกม ทำอะไรที่เธิชอบ แล้วทำงานไปวันๆพอ 
ผมจะเล่าแบบนี้นะครับ ผมกับเธอเราทำงานที่เดียวกัน ผมเลิกกับคนเก่าได้สักระยะนึงแล้ว แต่ก็ยังมีเรื่องวนเวียนเข้ามาให้ผมต้องคุยกับคนเก่า ผมบอกเธอทุกครั้งนะครับ เพราะไม่อยากปิดบังอีกอย่างคนเก่าทักมา ผมไม่ได้ทักไปครับ จนมันมีครั้งสุดท้ายที่ผมต้องคุยกับคนเก่า วันนั้นเป็นวันที่ผมทะเลาะกับเธอพอดีแล้วผมก็เฮิร์ทตั้งแต่เช้าเพราะไม่รู้ว่าผมทำไรผิดเธอถึงโกธร ผมทั้งโทรหาเพื่อนเพื่อระบายความในใจเพื่อนผมก็ไม่ว่าง แล้ว วันนั้นคนเก่าผมทักมาคุยเรื่องปัญหาของผมและเขา ไม่ใช่ขอคืนดีนะครับ แต่เป็นพวกภาระที่เคยทำด้วยกันตอนยังคบกันอยู่ คนเก่าผมทักมาผมก็คุยปกติ แต่ผมเลือกที่จะไม่บอกเธอเพราะคิดว่าเธอเหนื่อยจากการทำงานแล้วผมควรเอาเรื่องของคนเก่าไปกวนใจเธออีกหรอ จากนั้นครับ ผมก็ได้ทักกลับไปหาคนเก่า โดยที่ผมก็ไม่ได้คิดจะกลับไปนะ เพราะคิดว่าเราเคยคบกันคงจะปรึกษากันได้ แล้วผมก็ดันชวนคนเก่าไปกินข้าวครับ ข้อความทั้งหมดที่คุยกับคนเก่าวันนั้นผมลบออกครับ ไม่อยากให้คนใหม่รู้ เขาจะได้ไม่สบายใจ แต่สิ่งที่ผมคิดและทำมันผิดครับ แต่วันนั้นผมไม่ได้ไปเจอคนเก่านะผมคิดได้ก่อน แต่มันก็สายไปแล้วครับ พออีกวัน ผมลืมเรื่องนี้ไปสนิทเลยกะว่าจะบอกคนใหม่ของผมเมื่อตอนดีกัน แต่ผมช้าไปก้าวนึงครับ คนเก่าผมทักมาบอกเธอก่อนในอีกวันถัดมาครับ ผมทำงานต้องไปสำรวจพื้นที่ทำกิจกรรมต่างจังหวัด เลยไม่มีเวลาบอกเธอ สุดท้ายแล้วผมก็ทำเธอเสียใจครับ เพียงเพราะผมเอง เธอเลยได้สร้างกำแพงขึ้นมาใหม่แล้วสิ่งดีๆที่ผมได้ทำให้เธอก็ศูนย์เปล่าครับ ตอนนี้ผมกับเธอไม่ได้คุยกันแล้ว ผมเชื่อว่าสักวันเธอคงเข้าใจความรักและสิ่งดีๆที่ผมมีให้ครับ ผมก็จะรอเธอจนกว่าเธอจะเปิดใจอีกครั้งครับถึงมันจะต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวดก็ตาม  ผมเสียใจมากนะครับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น