พื้นฐานเป็นคนร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก  เข้าออกโรงพยาบาลนับไม่ถ้วน แต่ฟ้ายังใจดี อย่างน้อยให้เราเป็นคนหัวดี  แต่!! โตขึ้นถึงได้รู้ว่า ยิ่งฉลาดยิ่งเหนื่อย ถูกใช้งานหนัก 

เริ่มทำงานที่แรก จากเมื่อก่อนจข.บริษัทเคยจ้างพนักงาน 2 คน  แต่พนักงานคนนึงลาออก จึงเหลือเราคนเดียว จข.ก็บอกว่า เดะจะหาคนมาช่วย แต่สุดท้ายไม่หา เพราะบอกว่าเราคนเดียวก็ทำงานออกมาได้ดี 5555 (แต่เงินเดือนให้เท่าเดิมนะจ้ะ เลยตัดสินใจลาออก)

ที่ต่อมา แรกๆก็ไปได้ดี หลังๆเจ้านายคงเห็นว่าเราเก่ง จัดโครงการใหญ่ให้ทำ  ทำจนถึงตี3 ได้โบนัสมากกว่าเพื่อนแค่ 5,000 + กับเจ้านายรักมาก ไปไหนเอาไปด้วย พาไปออกงานสังคมเสมอ (ที่ทำงานรายได้ไม่ดีมาก ให้เราเท่านี้คือใจดีแล้ว) แต่นี่คือจุดเริ่มต้นของอาการป่วย  เราป่วยเป็นผิวหนังอักเสบ สุดท้ายตัดสินใจลาออก  มารักษาตัว จนหาย เจ้านายยังคงโทรหาให้ทำงานให้ แม่จะไม่ได้รับเงินเดือนแล้ว555 แต่เราทำเฉยๆไป

ด้วยความหัวดีเราสอบราชการติด ได้อันดับต้นๆ เป็นที่เลื่องลือว่าเก่ง และอายุน้อย เข้าสเตปเดิม งานเยอะ อายุน้อยต้องหาประสบการณ์ ต้องมีผลงาน 5555 แต่คราวนี้ไม่ยอมแล้ว  ยอมให้คนนินทาบ้าง แต่ชีวิตไม่เหนื่อยเป็นพอ หลายคนยังไม่ทำ  ทำไมฉันต้องทำ (เริ่มเห็นแก่ตัวเองมากขึ้น555)  แต่ราชการเป็นงานที่เอกสารเยอะ แล้วเรามีความจำเป็นต้องเรียนต่อเสาร์อาทิตย์ = เราไม่มีวันหยุดเลยสักวัน  

พยายามออกกำลังกาย สัปดาห์ละ2 วัน แต่มันไม่เพียงพอกับความเครียดในการทำงาน โรคเริ่มกลับมากำเริบ  ได้แต่บอกตัวเองให้สู้ๆและอดทน อย่างน้อยอีก 1 ปีก็จะเรียนจบ ได้พักบ้าง 
สู้ๆนะ