รับแมว 2 เดือนมาเลี้ยง แต่ต้องเอาน้องไปคืน

สวัสดีค่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเรามีความต้องการที่อยากเลี้ยงแมว เพราะเราอยู่แฟลตโรงพยาบาล เหนื่อยจากงานก็อยู่ตัวคนเดียวก็ฟุ้งซ่าน บางทีกลับห้องมาเฟลๆ ดาวน์ๆ ก็ร้องไห้คนเดียวบ่อย เลยอยากหาสัตว์มาเลี้ยงดู เพราะเห็นเขาบอกว่าการเลี้ยงสัตว์จะทำให้เราหายจากอาการซึมเศร้าได้
เลยตัดสินใจไปรับน้องแมว อายุ 2 เดือนมาเลี้ยงดู เพศ ญ หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มมาก เห็นแล้วหลงเลย เอาน้องมาอยู่ด้วย ใช้เวลาด้วยกันไปทั้งหมด 3 วัน 2 คืน น้องชอบร้องตอนกลางคืน ซึ่งเราอยู่แฟลต ตอนกลางคืนจะได้ยินชัด น้องร้องทุกคืนเลยเราเกรงใจเพื่อนร่วมหอด้วยมาก เลยตัดสินใจเอาน้องไปคืน แต่หลังจากเอาน้องส่งคืนเจ้าของเดิม เราสบายใจมากที่ตัดสินใจคืนดีกว่าเอาไปปล่อยวัดตามยถากรรม แต่พอกลับมาจากส่งคืนเรากลับร้องไห้ คิดถึงน้องหนักมาก เราอยู่กับเขาตลอดเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน เราหลงรักในความบริสุทธิ์ของน้องเขา เราร้องไห้หนักแบบสะอื้นเลย ร้องจนไปทำงานไม่ได้ จนได้ลางานไป 1 วัน เพราะกลัวจะไปปล่อยโฮที่ทำงานเอา อยากถามว่าเราคิดดีแล้วใช่มั้ยคะ ที่ตัดสินใจแบบนี้ เพราะสถานที่ไม่เอื้ออำนวย และบวกกับน้องยังมีความเป็นเด็กอยู่ยังไม่สามารถทำความคุ้นชินกับสถานที่ได้เร็วขนาดนั้น น้องคงคิดถึงแม่และครอบครัวของน้องเพราะน้องเคยอยู่กันหลายตัวมาก่อน แต่ลึกๆแล้ว เรากลับสบายใจที่ได้ให้น้องกลับไปใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัว แต่สิ่งที่ติดอยู่กับเราคือความรู้สึกที่มีต่อน้อง เรากลับผูกพันและรักน้องไปแล้ว เอาไปคืนก็ยังคงติดต่อกับเจ้าของเก่าอยู่เลย ขอให้เขาถ่ายคลิปมาให้ดู น้องร่าเริงและซนตามประสา ดูมีชีวิตชีวา เห็นเขามีความสุขดีเราควรมีความสุข แต่เรากลับทุกข์ใจตั้งแต่ไม่มีน้อง เราร้องไห้ทุกวัน ปกติเห็นน้องนอนด้วยบนที่นอน ชอบมานอนเบียด คลอเคลีย พอไม่ได้เห็นแล้วกลับใจหาย
#แปลกนะคะใช้เวลาอยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่วันแต่เรากลับเศร้าได้ขนาดนี้อมยิ้ม42
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ป่วยก็ไปรักษาค่ะ อย่าเอาสัตว์มาเป็นตัวช่วย คนที่มีปัญหาภาวะซึมเศร้า เลี้ยงสัตว์ดีจริงแต่มันก็ดาบ2คม ยิ่งรักยิ่งผูกพันกับอะไรก็ตามเวลาที่เค้า ป่วย เค้าทุกข์ เค้าสร้างปัญหาและเราไม่พร้อมเลี้ยง มันคือการรับสื่อทางลบเข้าหาตัวค่ะ


ปล. เราเป็นไบโพลาร์ขั้วลบ เศร้าปีละ8เดือนติดๆกัน เราทำงานผู้ช่วยสัตวแพทย์ แล้วรู้สึกว่าตอบโจทย์ ได้เจอ ได้เล่น ได้คลุกคลี ได้ดูแลเค้าทุกรูปแบบ...หลายตัวเรารักเหมือนลูกเลย คอยดูแลใส่ใจมีช่องทางติดต่อเจ้าของคอยเช็คน้องตลอด

....แต่เราไม่เหมาะจะเลี้ยงค่ะ เพราะสถานที่ไม่เอื้อ

เคยเลี้ยงค่ะ และบอกเลยว่าทุกข์ใจมาก เลี้ยงได้ไม่ดี ไม่มีเวลาให้ เวลาเค้าป่วยก็ทุกข์ใจทวีไปหลายเท่า แค่เจ้านายยจะยกแมวให้ลูกค้าที่สนิทกัน เราร้องไห้เลยจ้า ร้องจนตาปูด พี่ลูกค้าแซวว่า เค้ากับหมอวางแผนกันแกล้งเรา อยากรู้ว่าเราจะทำยังไง เพราะเราดูรักแมวตัวนี้มาก ขนาดพึ่งเก็บมาเลี้ยงได้ไม่กี่เดือน....(ยังระบุไม่ได้ว่าแมวใคร เราขอมาเลี้ยงเราดูแล แต่เจ้านายเป็นเจ้าของตึกที่เลี้ยงแมว ค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับแมว เจ้านายออกเงินให้ทุกอย่าง) ก็คือ เราเอาใจไปผูกเค้าแล้ว ตอนเค้าตาย....เรานี่ทุกข์หนักเลย ถึงขั้นหักเมมโมรี่โทรศัพท์ทิ้ง เพราะเห็นภาพเค้าแล้วใช้ชีวิตไม่ได้ ทำงานไม่ได้


ตอนหลังๆ ใช้วิธีรับเลี้ยงแมวจรที่ต้องการหาบ้าน โดยจะรับมาดูแลเรื่องโรคภัยไข้เจ็บ ปรับนิสัยให้ไม่กลัวคน ใช้กระบะทรายเป็น กินอาหารเม็ดได้ เข้ากับแมวต่างถิ่นได้ และหาบ้านให้ในระยะเวลา1เดือน ถ้าหาไม่ได้จะติดต่อคนฝากเลี้ยงให้มารับแมวคืน จะปล่อยคืนถิ่นหรือจะทำอะไรแล้วแต่เลย....ที่สำคัญคือ เราจะไม่ตั้งชื่อแมวทุกตัวที่รับมา และไม่เล่นเยอะจนเกิดความผูกพัน และจะไม่รับเลี้ยงแมวจากระบบนี้เด็ดขาด เพราะถ้ามีตัวแรกก็จะมีตัวที่2

.......ทำแบบนี้มีความสุขค่ะ ให้ได้ทุกอย่างยกเว้นความผูกพัน

ยิ่งเราเหงา เราทุกข์การที่มีใครมีอะไรมาแชร์ความทุกข์เรา มันเป็นธรรมชาติของคนค่ะ ที่จะผูกพันมากกว่าปกติ


รักษาให้หาย รอที่อยู่พร้อมเลี้ยง ค่อยเลี้ยงก็ไม่สายค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่