https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=9&item=26&items=25&preline=1
...
อุจเฉททิฏฐิ ๗
...
     ๕๒. (๒) สมณะหรือพราหมณ์พวกอื่น กล่าวกะสมณะหรือพราหมณ์พวกนั้นอย่างนี้ว่า
" ท่านผู้เจริญ มีอยู่จริง อัตตาที่ท่านกล่าวถึงนั้นข้าพเจ้ามิได้กล่าวว่าไม่มี
   ท่านผู้เจริญ แต่อัตตานี้ใช่จะขาดสูญอย่างเด็ดขาด ด้วยเหตุเพียงเท่านี้หามิได้ 
   ท่านผู้เจริญ ยังมีอัตตาอย่างอื่นที่เป็นทิพย์มีรูป เป็นกามาพจร บริโภคกวฬิงการาหาร 
   ท่านยังไม่รู้ ท่านยังไม่เห็นอัตตาใด
   ข้าพเจ้ารู้ข้าพเจ้าเห็นอัตตานั้นท่านผู้เจริญ
   เพราะกายแตก อัตตานั้นแลย่อมขาดสูญ ย่อมพินาศ เบื้องหน้าแต่ตาย ย่อมเลิกเกิด 
   อัตตานี้จึงเป็นอันขาดสูญอย่างเด็ดขาด  "

   อิตฺเถเก  สโต(มี)  สตฺตสฺส(ของสัตว์)  อุจฺเฉทํ(ขาดสูญ) วินาสํ(พินาส) วิภวํ(ไม่เป็น) ปญฺญเปนฺติ(บัญญัติ) ฯ
   พวกหนึ่งย่อมบัญญัติความขาดสูญความพินาศ 
   ความเลิกเกิด ของสัตว์ผู้ปรากฏอยู่ อย่างนี้.
...

---

สรุป..

ความเห็นนี้.. เห็นว่าความเห็นแรกที่ว่าหลังจากการตายนี้.. ยังไปเกิดอีกไม่ได้ขาดสูญจากอัตตานี้
คือหลังจากการตายยังไปได้อัตตาใหม่..ที่เป็นทิพย์มีรูป เป็นกามาพจร บริโภคกวฬิงการาหาร 
และหลังจากการตายของอัตตาที่เป็นทิพย์นี้...จึงจะขาดสูญ..

จะอย่างไรก็ตาม... ก็เป็นทิฏฐิอันขาดสูญอยู่ดี...
อัตตาของสัตว์จะไม่มีทางขาดสูญ...ไปได้เลย   เพราะว่า..อวิชชา - ตัณหา - อุปาทาน...ยังไม่ถูกขจัด
ยังไง... ภพใหม่ก็ยังต้องมีต่อไปแก่เหล่าสัตว์ทั้งหลาย

เหล่าสัตว์ที่เข้าไม่ถึงพระสัทธรรม..ย่อมจะไม่เข้าใจ... ยังต้องไปเวียนว่ายตายเกิดอีก..อย่างไม่มีที่สิ้นสุด