https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/item.php?book=9&item=26&items=25&preline=1
...
อุจเฉททิฏฐิ ๗
             
[๔๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมณพราหมณ์พวกหนึ่ง มีทิฏฐิว่าขาดสูญ ย่อมบัญญัติความ
ขาดสูญ ความพินาศ ความเลิกเกิดของสัตว์ผู้ปรากฏอยู่ ด้วยเหตุ ๗ ประการ 

ก็สมณพราหมณ์ผู้เจริญเหล่านั้น อาศัยอะไร ปรารภอะไร 
จึงมีทิฏฐิว่า ขาดสูญย่อมบัญญัติความขาดสูญ ความ
พินาศ ความเลิกเกิด ของสัตว์ผู้ปรากฏอยู่ด้วยเหตุ ๗ ประการ?
             
๕๑. (๑) ดูกรภิกษุทั้งหลาย สมณะหรือพราหมณ์บางคนในโลกนี้ มีวาทะอย่างนี้
มีทิฏฐิอย่างนี้ว่า 

" ท่านผู้เจริญ เพราะอัตตานี้มีรูป สำเร็จด้วยมหาภูตรูป ๔ มีมารดาบิดาเป็นแดนเกิด 
  เพราะกายแตก ย่อมขาดสูญ ย่อมพินาศ เบื้องหน้าแต่ตาย ย่อมเลิกเกิดฉะนั้น
  อัตตานี้จึงเป็นอันขาดสูญอย่างเด็ดขาด "

อิตฺเถเก  สโต(มี)  สตฺตสฺส(ของสัตว์)  อุจฺเฉทํ(ขาดสูญ) วินาสํ(พินาส) วิภวํ(ไม่เป็น) ปญฺญเปนฺติ(บัญญัติ) ฯ
พวกหนึ่งย่อมบัญญัติความขาดสูญ ความพินาศ
ความเลิกเกิด ของสัตว์ผู้ปรากฏอยู่อย่างนี้.

---

สรุป..

อย่าว่าแต่..การไปเห็นว่า " สัตว์..มันขาดสูญ หลังจากการตายเลย "
พวกที่ไปเห็นว่า "  สัตว์ไม่มี.. " <---อันนี้...คิดว่ามันจะไม่เป็นมิจฉาทิฏฐิหรอกหรือ???

"  มันย่อมจะต้องเป็นมิจฉาทฺฏฐิ...อย่างแน่นนอน " 

ที่ถูกต้อง... และเป็นสัมมทิฏฐิคือ..
เห็นว่า... สัตว์จะยังต้องมีการเกิดอีก.. ตราบใดที่สัตว์ยังมีอวิชชาเป็นเครื่องกั้น..
มีตัณหาเป็นเครื่องผูก - ยึดมั่นถื่อมั่น..ในขันธ์5... อยู่

ดังพุทธพจน์นี้..