คือเมื่อก่อนอะเราคุยกับแฟนแถบจะทุกวันเพราะช่วงนั้นโควิดระบาดเลยได้เรียนออนไลน์อยู่บ้านหลังจากนั้นปิดเทอมแฟนเราก็ฝึกงานเราก็แถบไม่ค่อยได้คุยกันพอแฟนกลับบ้านมาเขาต้องไปช่วยที่บ้านขายของจนถึงสี่ห้าทุ่มเราก็ได้คุยกันสักพักเพราะเราอยากให้เขาพักผ่อนเพราะเขาต้องไปฝึกงานแต่บางทีเราก็แอบน้อยใจแฟนที่เราได้คุยกันน้อยแต่เราก็พยายามปอมใจตัวเองว่าเดี๋ยวเขาฝึกงานเสร็จเราก็ได้กันแบบเมื่อก่อนแต่พอฝึกงานเสร็จโรงเรียนก็เปิดเทอมพอดีม้นก็เหมือนตอนฝึกงานเลยคุยกันน้อยกว่าเขาจะกลับถึงบ้านก็หกโมงช่วยที่บ้านขายของกว่าจเได้คุยกันสี่ห้าทุ่มเหมือนเดิม และช่วงหลังๆเขาจะไปไหนเขาไม่ค่อยชอบบอกเราจะเราก็ต่อเมื่อไปมาแล้วบ้างเนี่ยคือประเด็นสำคัญเลยเราก็เสียใจนะว่าทำไมบอกถึงเราจะหลับอยู่เขาก็ควรทักมาบอกเราไว้ก็ได้แต่เขาชอบบอกว่าเห็นเธอนอนอยู่เลยไม่ได้ทักไปแต่ความจริงมันมีเยอะกว่านี้อีกคือเราอัดอันใจอยากพูดกับเขาตรงๆแต่เราก็นานๆเจอกันทีเพราะเราพูดทางแชทไปแล้วเขาก็บอกว่าพยายจะปรับให้