คือเเบบว่าผมเเอบชอบเพื่อนสนิดคนๆนึงครับซึ่งเค้าเป็นผู้ชายตัวเล็กๆขาวๆใส่เเว่น รู้จักกันมาตั้งเเต่อยู่ม.1สนิดกันโคตร ผมก็ไม่รู้ไปชอบมันตอนไหน คือมันชอบมานั่งตักผม ชอบมานอนห้องผมตอนนอนก็ชอบมาซบ ผมกับมันสนิดสุดในกลุ่มละ คนอื่นก็ชอบเเซวผมกับมันว่ากิ๊กกัน เเต่มันก็ดูไม่ได้เขินหรืออะไรเลยนะ ตอนผมเเกล้งๆลองจีบมันจะได้ดูรีเเอคมันก็ดูไม่เขินไม่อะไรเลยเหมือนกัน ตอนมันเข้าใกล้คนอื่นผมโคตรของโคตรจะหงุดหงิดเลยเเต่ผมก็เป็นได้เเค่เพื่อนไง(รู้สึกเจ็บ)มันชอบงอนผมงอนอะไรก็ไม่รู้งอนเรื่องไม่เข้าเรื่องเเต่ผมก็ง้อมันอยู่ดีอะ คือผมยอมมันตลอดอะเเหละถึงบางเรื่องผมจะไม่ผิดก็เถอะ เเต่ก็มีเรื่องนึงที่ผมกลัว คือผมกลัวไงกลัวว่าถ้าบอกชอบไปเเล้วถ้ามันไม่ได้คิด
เหมือนผมเเล้วมันจะมองหน้ากันไม่ติด
ผมควรบอกชอบมันดีไหมหรืออยู่เเบบนี้ก็ดีอยู่เเล้ว
ควรบอกชอบเพื่อนสนิดดีไหม
เหมือนผมเเล้วมันจะมองหน้ากันไม่ติด
ผมควรบอกชอบมันดีไหมหรืออยู่เเบบนี้ก็ดีอยู่เเล้ว