ก่อนอื่นจะบอกว่าครอบครัวเราแยกกันอยู่ด้วยหน้าที่การงาน ทำให้ต้องอยู่คนละที่ แม่เราอยู่ต่างจังหวัดซึ่งต้องดูแลตาที่ป่วยเป็นผู้ป่วยติดเตียงอีกทั้งยังค้าขายทำให้ 1 วันไม่มีเวลาพัก ต้องเตรียมของสำหรับขายและต้องวิ่งดูแลตา อีกอย่างแม่เป็นโรคกรดไหลย้อนเรื้อรัง ทำให้ปวดคอ ส่งผลเสียต่อสุขภาพและสุขภาพจิตมากแล้วแม่ชอบพูดเชิงตัดพ้อว่าตายๆได้ก็ดี จะได้ไม่ทุกข์ทรมาน พูดแบบนี้บ่อยมากค่ะ ซึ่งเราเคยบอกให้แม่ไปหาจิตแพทย์ลองพูดคุย ระบายความรู้สึก แม่ก็จะสวนขึ้นมาเลยว่า บ้า ไม่ไป เดี๋ยวเค้าหาว่ากูบ้า ซึ่งเป็นแบบนี้ตลอด แล้วเวลาแม่มีอาการแบบนี้อีกเราก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ เป็นห่วงแม่มากๆ จะทำยังไงให้แม่เปิดใจลองไปพบจิตแพทย์ดีคะ หรือมีวิธีบรรเทาทุกข์ยังไงบ้างคะ
ทำยังไงให้แม่เข้าใจว่าผู้ป่วยโรคซึมเศร้าไม่ใช่คนบ้า???