ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ในระดับปริญาโท ด้วยความศรัทธาที่ตั้งใจที่จะเรียน จึงทำให้ระหว่างที่เรียนสนใจใส่ใจ ซึ่งเข้าใจได้ว่า อาจมีผลกระทบต่อเพื่อนๆ และก็เป็นเช่นนั้น ตลอดระยะเวลาโดนใส่ร้ายให้อาจารย์ดูเราไม่ดี ทั้งสร้างความกดดันในความคิดการทำงานต่างๆ ก้าวล่วงเรื่องส่วนตัว รวมๆว่าสารพัดที่จะเจอ แต่ละครั้งทุกข์ใจแทบอยากจะออก เพราะด้วยความเหนื่อยล้าจิตใจ แต่ก็ทนเรียนให้จบในกระบวนการของการเรียนแต่ละวิชา โดยมีความหวังว่า เดี๋ยวก็จะแยกย้ายกันไปทำวิทยานิพนธ์ ที่จะจบในสิ้นเดือนนี้ แต่สุดท้ายการประกาศอาจารย์ที่ปรึกษา กับมี 1 ในคนที่ถือเป็นตัวหลักที่ทำร้ายเรามาร่วมอยู่ด้วย ซึ่งคนนี้เคยเรียนจากสถาบันอื่นแต่ไม่จบและได้ทำวิทยานิพนธ์ไว้แล้ว แต่เอามาใช้ไหมในสถาบันใหม่นี้ ซึ่งทำให้เข้าใจได้ว่า เขาพร้อมและไม่มีปัญหาเกี่ยวกับการทำวิจัย แต่เขาก็กลับทำเรื่องขอเลื่อนการนัดพบอาจารย์ที่ปรึกษาครั้งแรก โดยให้เหตุผลว่าไปเรียนเพิ่มเติม ซึ่งไม่ตรงกับวันที่อาจารย์ที่ปรึกษานัด และทำการเลื่อนไป10 วัน ซึ่งเพื่อนๆในกลุ่มรวมทั้งตัวเราต่างมีความหวังและจดจ่อกับการขอพบอาจารย์ที่ปรึกษา ซึ่งเป็นครั้งแรก และเขาก็ขอเลื่อนสำเร็จ ความรู้ตอนที่รู้ผล พยายามคิดว่าเขาไม่แกล้งเรา แต่ก็หาข้อดีมาลบล้างไม่ได้ ความตั้งใจมาตลอด2 ปีมันพังทลาย หมดแรงที่จะคิดเดินต่อ มันเหมือนความดีไม่มีอยู่จริง เพราะตลอดเวลาที่อดทนยึดหลักการปฏิบัติธรรมอบรมจิตใจ สวดมนตร์ไหว้พระขอพร และแผ่เมตตามาตลอด วินาทีนี้ ความรู้สึกมันหมดหวังหมดทาง