ทำไมเราต้องเป็นฝ่ายทำความเข้าใจเขาตลอดในเมื่อเขาไม่เคยเค้าใจเราเลบ

กระทู้คำถาม

ปัญหาครอบครัว ปัญหาวัยรุ่น นักจิตวิทยา ปัญหาชีวิต ชีวิตวัยรุ่น

^{สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้แรกของเรานะคะถ้าผิดพลาดหรือยังไงต้องขอโทษด้วยคะ ตามหัวข้อเลยนะคะ คือเราเป็นเด็กอายุ14คนนึงที่ชอบน้อยใจในชีวิตของตัวเอง เราเข้าใจดีค่ะว่าครอบครัวเราไม่ได้รวยเหมือนครอบครัวคนอื่น ในขนะที่เราช่วยที่บ้านทำงานเด็กคนอื่นก็ได้ไปเจอเพื่อนเที่ยวกับเพื่อนซึ่งต่างจากเรามาก เราเป็นลูกคนกลางค่ะพอแม่ให้พี่ช่วยทำงาน พี่ไม่ทำมันก็ตกมาเป็นหน้าที่ของเราค่ะเราเป็นคนที่น่าจะโดนด่าบ่อยทีสุดแล้วมั้งคะคือเราทำอะไรไม่เคยได้ดั่งใจพ่อกับแม่เลยบ้างครั้งก็ด่าว่าเป็นควายบ้างนรกส่งมาเกิดบ้าง ด่าแบบไม่รับฟังเราบ้างเลย เวลาเราโดนด่าเสร็จแม่ก็จะชอบมานั่งแล้วบอกให้เราทำตัวดีๆยอมรับคำที่เขาพูดบ้างว่าบางอย่างมันจริง เวลาโดนด่าเราจะทำหน้าเฉยๆค่ะ จะไม่พยายามแสดงสีหน้าใส่เขา เราไม่อยากทำให้ตัวเองดูเป็นเด็กเลยเก็บไว้ในใจแล้วค่อยมาปล่อย เราเคยเครียดมากๆอยู่ช่วงนึงทำให้กรามค้างก็เลยได้ไปหาหมอ หมอก็บอกว่าอาจจะเกิดจากความเครียดบ้าง หมอก็คุยกับเราส่วนตัวก่อหมอถามว่ามีเรื่องอะไรคาใจรึเปล่าตอนนั้นเราไม่กล้าพูดเลยค่ะกลัวหมอเอาไปบอกแม่ แต่แม่บอกว่าเราไม่ได้เครียดหรอกเราก็แค่ชอบเอาคางค้ำกับหมอน}
^{จนตอนนี้เราก็ไม่ได้ไปหาหมออีกเลยแม่บอกว่าไปทำไมไปก็เป็นเหมือนเดิม แม่ชอบบอกให้เข้าใจพ่อกับแม่บ้าง เราก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร แต่เราแค่คิดว่าทำไมเราต้องทำความเจ้าใจกับคนอื่นในเมื่อคนอื่นยังไม่เข้าใจเราเลย}