สวัสดีคับผมเป็นวัยรุ่นคนนึงที่อายุ20 ไม่เคยมีเเฟน ยายเลี้ยงดีมาตลอดไม่เคยกลับดึก ไม่เคยเที่ยวไม่เคยค้างบ้านเพื่อน
จนผมมีเเฟน เเต่เเฟนผมเค้ามีลูกติดลูกเค้าอยู่กับเเม่ ส่งเงินให้ลูกตลอด จนมาวันึงผมจะพาเเฟนมาที่บ้านเลยบอกเรื่องเเฟนผมไปยายผมรับไม่ได้ เเบบเค้าไม่เอาเลย
ไม่ต้องมาพานะ กูไม่เอากูไม่ชอบ
เเฟนกับผม ไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคับ
ต่างคนต่างอยู่ ล่ะล่าสุดผมเลิกงาน20:30
ผมก็พาเค้าไปหาอะไรกิน จนเกือบ22:00ยายผมโทรมา ร้องให้ บอกว่าเค้ารักมากกว่าใช่ไหมกูจะเป็นจะตายยังไงไม่สนใจ เค้าชอบเปรียบเทียบตัวเองกับเเฟนผม ว่าเเบบไม่รักยาย
เเต่เเฟนผมเค้าก็ไม่ยอมเเพ้ จะทำให้ยายผมรับเค้าให้ได้ บอกก่อนว่ายายผมเป็นคนปากเเรง ด่าเเรง จนล่าสุดเเฟนขอโทรคุยกับยายผม ยายผมด่าหมดเลย ไม่ไว้หน้าเเฟนผมเลย เเฟนผมก็พยามอธิบายว่าถึงจะมีลูกติดเเต่เค้าก็ไม่ทิ้งลูกนะ โลกมันไปไกลเเล้ว เเต่ยายผมไม่ฟังเลย เอาเเต่ด่าๆๆ
คุยเสร็จ เเฟนบอกผมว่าตั้งเเต่เกิดมาพ่อแม่ไม่เคยด่าขนาดนี้ เสียใจมากด่าเเบบไม่ให้เกียรติกันเลย

ตอนนี้ผมเเค่อยากจะอธิบายให้ยายเข้าใจ
ว่าการเค้ามีลูกติด ไม่ใช่ว่าเค้าจะไม่ดี
เเค่ยายไม่ยอมเปิดใจเปิดโอกาส

อึดอัดมากคับ.อยากจะระบาย.อยากจะให้มันผ่านไปไว้ๆ

เพื่อนๆคิดยังไงกันคับกับเรื่องนี้