ตอนเเรกๆเขาเหมือนมาหยอดๆ เล่นๆกับเราก่อน ไอ้เราก็สนใจ อยากลองดูว่าจะสักเเค่ไหนกันเชียว ช่วงหลังๆเราเลยเป็นฝ่ายเต๊าะเขาบ้าง พี่เเกก็กึ่งรับกึ่งสู้ เหมือนจะนิ่งเเต่ก็บอกประมาณว่า เขาดูเข้าถึงยาก อาจต้องพยายามหน่อย เราก็เเบบทักไปเต๊าะทุกวัน เเต่บางช่วงก็ถอดใจบ้างจนเงียบๆไป เพราะนึกว่าพี่เเกคงไม่คิดอะไรมาก บางทีเขานิ่งเเล้วดูสนุกกับการทำอย่างอื่นมากกว่า เราก็เเอบบ่นๆไปนิดหน่อยว่าทำไมใจร้ายจัง เเต่สักพักอยู่ดีๆก็รัวเเชทมา อัพเดตทุกอย่างในชีวิต บอกอรุณสวัสดิ์ ฝันดี บ่นเรารัวๆ คุยเยอะ พยายามสื่อจิตมากว่าอยากให้เราโทรไปคุย (ไม่กล้าโทรมาหาเราเองจนเราต้องบอก จะรอสาวโทรหาหรือไง คุณต้องโทรมาสิ พี่เเกถึงจะโทรมา555) เรื่องที่คุยก็มีทั้งเรื่องทั่วไป บางทีเขาก็เล่าเรื่องครอบครัว เรื่องเเฟนเก่าที่จบไม่ค่อยดีบ้าง (เรารับฟังนะคะ ไม่ได้ถือหรือซีเรียสอะไร) เราก็งง เอ้า ยังไงเนี่ย ปกติผู้ชายเขาเป็นเเบบนี้กันไหมคะ5555 บางทีเดาอารมณ์ไม่ถูกเลย บทจะนิ่งก็นิ่งจนใจหาย บทจะสดใสก็คือคึกมากก เพราะเราก็ไม่เคยมีเเฟน ไม่เคยจีบใครเลยไม่ค่อยเข้าใจอะไรเเบบนี้เท่าไหร่ บางทีเราไม่อยากเข้าข้างตัวเองนะว่าเขาเริ่มสนใจเราเเล้ว หรือเเค่อยากคุยกับเราเเบบเพื่อนเฉยๆ