ทำยังไงดีครับช่วงแรกๆ เค้าก็ใส่ใจเค้าคอยแคร์ความรู้สึกกันคอยถามไถ่คอยบอกว่าเค้าเองกำลังทำอะไรอยู่แต่หลังๆเค้าเริ่มขอความเป็นส่วนตัวเค้าบอกเค้ายังไม่อยากมีแฟนไม่อยากมีใครแล้วบอกว่าที่ผมทำตอนนี้มันงี่เง่ามันน่ารำคาญผมไม่เคยเจอคำนี้ผมจุกไปเลย ผมแค่อยากรู้ว่าเค้าเป็นยังไงบ้างเพราะทุกวันนี้ก็คุยกันน้อยลง แต่เค้าเคยบอกตอนคุยกันแรกๆว่าเค้ายังไม่อยากมีใคร ซึ่งผมเองก็เข้าใจ แล้วช่วงนี้ผมเองก็ร้องไห้บ่อยมากแต่ผมก็เข้าใจเค้านะ ผมควรทำยังไงดีครับผมชอบเค้ามากตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรก ตอนนี้จะ10เดือนได้แล้วครับช่วงนี้เค้าก็ใกล้สอบด้วย ย้อนกลับไปที่ว่าเค้าเคยขอให้ผมอยู่กับเค้าแต่ตอนนี้ผมไม่รู้เค้ายังอยากมีผมอยู่มั้ย แต่ผมยังอยากมีเค้าอยู่ในทุกๆวันในโลกของผม ก่อนหน้าที่ยังไม่เป็นแบบนี้เราก็คุยกันนะครับว่างก็คุย เช่นผมทักไปเค้ายังไม่ตอบผมก็รอเค้าตอบ หรือผมงี่เง่ามากไปจนมันน่ารำคาญ  แต่เค้าก็เคยบอกนะว่าถ้าผมเจอคนที่ดีกว่าก็ไปได้เลยตอนนั้นผมก็บอกนะว่าไม่หรอกเพราะผมเชื่อมั่นในตัวผมมากผมรักใครผมก็ทุ่มหัวใจให้ไปหมดไม่เคยเผื่อไว้เลยผมรักเค้ามากหวังว่าเค้าจะเป็นคนสุดท้ายของผม (แต่ทำไมเวลาที่ผมชอบใครรักใครมอบหัวใจให้เค้าไปมันกลับดูไร้ค่าล่ะครับผมแค่อยากจะมีใครสักคนที่รักเราอยู่เคียงข้างกันคอยให้กำลังใจกันไม่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกแย่หรือผมยังเด็กเกินไปที่จะเข้าใจอะไรหลายๆอย่าง)ผมอายุ17-18 ส่วนคนคุยผมอายุ15-16 ผมมีความคิดเด็กเกินไปหรือนางมีความคิดโตกว่าผม แต่เวลานางงี่เง่าหรือนางทำอะไรผิดผมไม่เคยว่าเลยแต่จะบอกว่าไม่เป็นไรนะเธอยังมีเค้าเธอจะงอแงงี่เง่าแค่ไหนก็ได้เพราะเค้าเป็นคนของเธอไง หรือทั้งหมดนี้ผมสำคัญตัวมากไป ในใจคือถ้ามันต้องหยุดแค่นี้หรือไปต่อไม่ได้ผมเองก็ยังทำใจไม่ได้ รบกวนขอคำปรึกษาด้วยครับ