เรื่องมีอยู่ว่า เรากับเขาได้มาทำงานที่เดียวกัน เขาไม่ใช่คนหล่ออะไรมากมาย แต่เราชอบที่เขาเป็นคนทำงาน ตั้งใจกับทุกอย่าง เป็นคนมีความสามารถเยอะมากๆ ที่สำคัญเขาใส่ใจกับเรื่องเล็กๆของเราที่เราไม่คิดว่าจะมีใครจำได้ ตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไร เห็นเป็นน้องคนนึง เพราะจริงๆเราแอบปลื้มเพื่อนเขา แต่คนที่ปลื้มดันมีแฟนไปแล้ว ก็เลยได้ทำงานกับเขามากขึ้น ยัยความรู้สึกชอบเลยเกิดขึ้นเรื่อยๆ เขาก็รู้ว่าเราชอบเพราะเพื่อนเรากระจายข่าว ตอนแรกเขาก็โอเคแหละ เราเริ่มคุยกันเยอะขึ้น พอสักพักคนแซวเยอะ โดยเฉพาะนังเพื่อนคนที่กระจายข่าว

จนเขาอึดอัด เขาบอกว่าไม่โอเคที่แซวกัน ไม่ชอบเลย เราเองก็ไม่อยากให้เขารู้สึกแบบนี้เลยห่างๆกันไป คิดว่าถ้าใช่ก็คงวนกลับมาหากันสักวันแหละ แต่เรายังชอบอยู่นะ แค่ถอยออกมา ไม่อยากให้เขารู้สึกอึดอัด แต่!! นังเพื่อนคนนั้นกับแฟนนังก็ยังแซวกันอยู่ เราก็เตือนแล้วว่าเขาไม่ชอบ อย่าไปทำอย่างนั้น จนสุดท้ายเขาตีตัวห่างเราไปเลย ไม่มองหน้า ไม่คุยด้วย (ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนใหม่ที่เพิ่งเข้าไปทำงานที่นั่น เราเป็นซึมเศร้า แต่ทุกคนที่นั่นดูแลเราดีมากจนเราดีขึ้น รวมถึงเขาด้วย พอมีข่าวเรื่องเรากับเขา พี่ๆก็เป็นห่วงก็เราจะไม่โอเค เลยคุยกับเขา เชิงแนะนำแหละว่าควรทำยังไงถ้าเกิดเราสองคนจะไปต่อ แต่เขาน่าจะกังวลด้วยมั้ง กลัวทำเราเสียใจแล้วกลับไปเป็นแบบเดิม)

แน่นอนว่าพอเขาเมินเราก็คิดหนักแล้ว แบบ เฮ้ย หรือเราทำอะไรผิดวะ? เพราะตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเพื่อนตัวเองไปสร้างเรื่องให้เขาลำบากใจ พอไปเรื่อยๆ ความสัมพันธ์เริ่มไม่โอเค เราไม่อยากให้มากระทบงานเพราะเราต้องทำด้วยกันไปอีกนาน เลยเปิดใจคุยกับเขาว่าเป็นอะไร ยังไง เขาบอกว่าเขาไม่ได้มีปัญหาอะไรกับเราเลย แต่เพื่อนเราไปแซว ไปพูดยุยงเรื่องเรากับเขาเยอะเกินไป จนเขาบอกกับเพื่อนเราว่า ‘เขาไม่มีวันชอบเราแน่’
เขาบอกว่าเราไม่ผิดนะ ที่ผ่านมามันดีมาก แต่เขาที่ไม่พร้อมกับเรื่องนี้ด้วย ยิ่งมีคนมายุ่งเรื่องเราสองคน เขาเลยยิ่งไม่โอเค วันนั้นเราเลยตัดสินใจบอกเขาไปว่า ‘ไม่ต้องกังวลนะ เราไม่ได้ชอบแล้ว’ จริงๆยังชอบมาอยู่ตลอด แต่ก็เห็นว่า เราไม่ควรเราเรื่องเราไปให้เขาหนักใจเพิ่ม เราเป็นคนเริ่ม งั้นถอยดีกว่าต้องเสียความสัมพันธ์นี้ไป เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออก ต้องมานั่งถามกันต่อหน้ากันตรงๆ วันนั้นเราก็แอบเสียน้ำตาไปนิดๆแหละ5555 แต่เขาดีมากเลยนะ เขาก็พยายามทำให้เรายิ้ม เราให้เขากลับก่อนเลย เดี๋ยวเรารอสภาพตัวเองดีขึ้นกว่านี้ก่อน ตอนนั้นคือตาบวมไม่ไหว เขาอยู่นั่งกับเรา รอเราดีขึ้นแล้วกลับพร้อมกัน

ก็เคลียร์กันด้วยดี กลับไปเป็นปกติแบบพี่น้องธรรมดา แต่เพื่อนน้องคนที่เราเคยปลื้มเลิกกับแฟน ก็กลับมาเข้ากลุ่มมากขึ้น เราก็ได้คุยได้ช่วยปลอบน้องเขา เพราะตอนนั้นอกหักกันทั้งคู่ แต่เราไม่คิดอะไรนะ พี่ปลอบน้องไรงี้ น้องเขาคุยเก่งเลยสนิทกัน แต่ๆๆ พอเราเริ่มสนิทกับน้องคนนี้ที่เป็นเพื่อนเขา เขาก็เริ่มเปลี่ยน เขาจะจ้องตลอดตอนเรากับน้องคุยกัน มีความฟังร้อน เข้ามาแทรกตอนเราคุยกับน้อง อารมณ์เสียใส่เรานิดๆเวลาเราคุยด้วย เราไม่ค่อยได้สังเกตอะไรนะ แต่ที่รู้เพราะพี่ๆเห็นแล้วมาถามว่าเราทะเลาะอะไรกับเขาหรือป่าว เหมือนเขางอนอะไรแกนะ เราก็ ห๊ะ ทะเลาะอะไร เลยลองสังเกตตาม ก็เออ อาจจะจริง หรือไม่เราก็คิดไปเองมั้งว่าเขางอน เพราะไม่ได้เป็นอะไรกันนะ เลยปล่อยๆไปเพราะสุดท้ายอาจจะหน้าแตก คิดไปเองอีก

ช่วงหลังๆเรายุ่งมาก ไม่มีเวลาคุยอะไรกับใครเลย ไม่ค่อยได้มีเวลามาห่วงตัวเองด้วย เหนื่อยยาวกับงาน แต่ๆๆๆๆ สายตา เขามองเราบ่อยมากอันนี้ไม่ได้คิดเองนะ เพราะเจอเองเลย คนอื่นก็เห็น แล้วก็คิดว่าเราสองคนแอบคบกันงี้ มองบ่อย มองนาน ดีกับเรามาก ช่วยทั้งๆที่ไม่ได้ขอ เวลาพูดด้วยก็ยิ้มให้ตลอด งงเลยสิคะ เราเหนื่อยมากเลยไม่ไปเลี้ยงตอนเย็นด้วย เขาก็แชทว่าวันนี้ไม่มาหรอ ไม่สบายหรอป่าว ทั้งๆที่ปกติไม่เคยทำแบบนี้เลย อยากแค่อัดกรอบติดฝาบ้านมากจริงๆ มาแนวไหนอีกเนี่ยย55555 เวลาคนอื่นอยู่ด้วยเขาจะไม่คุยกับเรา แต่จะแค่มองๆ แต่พอมีจังหวะอยู่สองคนเขาจะคุย จะยิ้ม จะสนุกด้วยตลอด มานั่งด้วย ย่างหมูให้ ตักให้ เราไม่กินอะไรเขาก็กินแทน จะยกของเขาก็บอกให้บอกเขาก็ได้ เดี๋ยวเขายกให้

แบบนี้เราจะมีหวังมั้ย หรือเราคิดไปเอง จริงๆไม่มี อะไรหรอก?????