สวัสดีค่ะ

เนื่องจากไม่ได้ตั้งกระทู้ในนี้นานแล้ว วันนี้จึงมีเรื่องอยากจะระบายนิดหน่อยเกี่ยวกับการแอบชอบคนๆ นึงนะคะ กับผู้ชายคนนี้รู้จักกันมา 7ปีแล้วค่ะ เขาเป็นเพื่อนของน้องชาย ห่างกันสองปี เรียนโรงเรียนเดียวกันตอนประถม แต่มาสนิทกันช่วงที่เรียนจบทำงานแล้วค่ะ ประเด็นแรกคือเรามีแฟนตอนอายุ 22 เป็นทอม แต่ทอมคนนี้คบมาสองปี ทะเลาะกันบ่อย พอทะเลาะกันก็ได้น้องคนนี้แหละค่ะ คอยปลอบและทำให้ยิ้มได้อยู่เสมอ จนวันนึงน้องเขาบอกว่า ถ้าคบกับพี่คนนั้นแล้วเสียใจขนาดนี้ มาคบกับผมมั้ย เราก็รู้สึกดีกับน้องนะคะ แต่เราก็คิดว่าน้องคงแซวเล่น เลยไม่ได้อะไร จนวันนึงน้องมีแฟนค่ะ น้องก็เริ่มตีตัวห่างไป เราก็เข้าใจน้องมาตลอด จนวันนึงน้องเลิกกับแฟน เราเลยถามน้องว่า ถ้าสมมุติเราชอบน้อง น้องจะชอบเรากลับมั้ย แต่ปรากฎว่าน้องปฎิเสธค่ะ น้องบอกว่ายังรักแฟนเก่าอยู่เลย ไม่เกินเดือน ก็เห็นในเฟส ว่าน้องกลับไปดีกับแฟนเก่า เราเลยไม่กล้าชอบใครอีก คือชอบน้องแบบลมๆแล้งๆ มาตลอด แล้วบังเอิญเมื่อ 5เดือนก่อนน้องเลิกกับแฟน แล้วอยู่ๆ น้องก็ทักมาคุย เราเลยเริ่มสนิทกันมากขึ้น ตื่นเช้ามาก็คุยกัน อาจไม่ได้ตอบตลอดเพราะต่างคนต่างทำงาน แต่ว่างเมื่อไหร่ก็มาตอบกัน พอว่างก็นัดเจอกัน หลังๆเริ่มโทรคุยกันค่ะ คุยก่อนนอนประมาณ 1-2ชมตลอด จนเรารู้สึกว่ากลับมาชอบน้องเขามากๆอีกครั้ง ตลอดเวลาที่ผ่านมาคือชอบเขามาตลอด แต่น้องไม่เคยบอกชอบหรือมีสถานะให้เลยค่ะ จนวันนี้เราโพสเฟสว่าอยากเลิกชอบแล้ว น้องก็ทักมาถามว่าไปแอบชอบใครเขาอีก เราเลยสารภาพไปค่ะ ว่าตั้งแต่ที่โดนปฎิเสธเมื่อสองสามปีก่อน ก็ไม่เคยเลิกชอบเลย สุดท้ายน้องตอบกลับมาหน้าชาเลยค่ะ ว่าขอบคุณที่ยังชอบอยู่ แต่น้องไม่ได้คิดอะไร เห็นเป็นพี่สาวคนหนึ่ง ขอบคุณที่เราทำให้เขายิ้มและหัวเราะได้ น้องบอกเขินทุกครั้งที่เจอกัน แต่ทุกอย่างที่ทำไปไม่ได้คิดอะไร น้องบอกขอโทษที่ต้องปฎิเสธครั้งที่สอง เราเลยรู้สึกว่าควรถอยกลับมา และควรเลิกชอบน้องเขาสักทีใช่มั้ยคะ ค่อนข้างจุก และเสียใจมากเลยค่ะ ที่แอบชอบเขามาตั้ง 5-6ปี แถมมาโดนปฎิเสธถึงสองครั้ง

ขอบคุณที่รับฟังเรื่องของเรานะคะ บางทีการอยู่คนเดียว คงเหมาะกับเรามากที่สุดแล้วแหละค่ะ

ปล.เราอายุ 28น้องอายุ 26
ถ้าแท็กผิดโหมด ขอโทษด้วยนะคะ