เรื่องมีอยู่ว่า ผมคบกับแฟนมา4ปีแล้วครับ ตอนนี้ต่างทำงานกันคบกันตอนเรียนจนตอนนี้ ปัญหาหลักๆคือตอนนี้ผมรู้สึกน้อยใจเก่งมากๆ เหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเวลาเค้าคุยด้วยก็มีความสุขปกติครับ แต่ว่าไม่ได้คุยกันนี่เหมือนจะขาดใจมากๆเช่น ตอนเขานอนอยู่เราโทรไปไม่รับ คิดว่าเค้าไปคุยกับคนอื่นอะไรแบบนี้ทั้งที่จริงไม่ได้คุย5555 ตัวผมเองตอนนั้น
โครตน้อยใจเลยครับ รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่งี่เง่ามากๆรู้ตัวตลอดครับแต่ลึกๆข้างในอารมณ์ค่อนค่างหงุดหงิดโมโหร้าย ใครทำอะไรผิดหูผิดตาไปหมด ร้องไห้ น้อยใจจากปกติเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมือนเดิมมากๆเลยครับเป็นแบบนี้ได้2เดือนแล้ว ไม่อยากเลิกเลยครับเพราะเป็นมากกว่ารักไปแล้วเหมือนผูกพันธ์แล้วอ่ะครับผู้ใหญ่ในบ้านรับรู้ ผมรู้สึกวว่าตัวเองทำตัวหน้าเบื่อมากๆ อยากอยู่กับเค้าในทุกๆวัน แต่ยังไม่ได้แต่งนะครับ
***ที่พิมไปอาจจะเป็นการระบายก็ได้ครับผมไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองตอนนี้เลยว่าทำแบบนี้ทำไมพยายามหาสิ่งอื่นทำแล้วครับ เล่นเกม ปลูกต้นไม้
คิดว่าสิ่งพวกนี้จะทำให้เราไม่มีเวลาว่างจะได้ไม่คิดถึงเค้า เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงครับ
เอาจริงๆผมมองว่าเค้าสนใจผมเหมือนเดิมเลยครับไม่ได้น้อยลงเลย มีแต่ผมเท่านั้นที่ต้องการให้เค้าสนใจมากขึ้น เหมือนผมเป็นโรคซึมเศร้าเลยครับ ทำแบบทดสอบหลายชุดแล้ว เค้าบอกว่าเป็นระยะเริ่ม555
เราควรทำยังไงดีครับ อยากมีพลังบวกเยอะๆ
เพราะเวลาที่เค้าไม่คุยกับเรา(ไม่ว่าง) ความคิดลบๆเข้ามาในหัวผมหมดเลย เอาเวลาชีวิตประจำวันผมเลยนะครับ ทำงาน9.00 เลิก18.00หยุดวันอาทิตย์
กลับบ้านมาพาสนัขไปเดินเล่น เดินเข้าสวนกัญชาพอเสร็จธุระเราปุป ถ้าเค้านอนหลับอยู่โทรไม่รับ ผมจะมีอาการเลยครับ แต่พอได้คุยก็ใจชื้นเหมือนกับคนล่ะคน จะเจอกันทุกวันอาทิตย์ตรับถ้าวันไหนไม่ได้เจอคือผมจะมีอาการขั้นต้นเลยครับแบบคนทะเลาะกันเลย ถึงสิ่งที่แฟนไม่มาเพราะเหตุผลเช่น ไม่สบาย ฝนตก แฟนจะมาหาที่บ้านครับ ผมไม่เคยไปบ้านแฟนเลยเพราะเค้ากลัวพ่อเค้า เห้ออออ
ผมเป็นคนที่โครตไม่มีเหตุผลเลยครับ
พอใจเย็นสำนึกผิดขึ้นมาก็ขอโทษตามปกติ
ผมรู้ว่าครับว่างี่เง่าหน้าลำคาญมากๆ หรือว่าที่ผมเป็นแบบที่กล่าวมาตอนนี้เพราะผมป่วย?
อยากให้เพื่อนช่วยแนะนำหน่อยครับ
ว่าตรงไหนคือปัญหาและหาทางออกยังไง
ขอบคุณมากๆ เพราะตอนนี้พิมไปร้องไหไป
น้อยใจเก่ง
โครตน้อยใจเลยครับ รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่งี่เง่ามากๆรู้ตัวตลอดครับแต่ลึกๆข้างในอารมณ์ค่อนค่างหงุดหงิดโมโหร้าย ใครทำอะไรผิดหูผิดตาไปหมด ร้องไห้ น้อยใจจากปกติเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆ รู้สึกว่าตัวเองไม่เหมือนเดิมมากๆเลยครับเป็นแบบนี้ได้2เดือนแล้ว ไม่อยากเลิกเลยครับเพราะเป็นมากกว่ารักไปแล้วเหมือนผูกพันธ์แล้วอ่ะครับผู้ใหญ่ในบ้านรับรู้ ผมรู้สึกวว่าตัวเองทำตัวหน้าเบื่อมากๆ อยากอยู่กับเค้าในทุกๆวัน แต่ยังไม่ได้แต่งนะครับ
***ที่พิมไปอาจจะเป็นการระบายก็ได้ครับผมไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองตอนนี้เลยว่าทำแบบนี้ทำไมพยายามหาสิ่งอื่นทำแล้วครับ เล่นเกม ปลูกต้นไม้
คิดว่าสิ่งพวกนี้จะทำให้เราไม่มีเวลาว่างจะได้ไม่คิดถึงเค้า เราจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไงครับ
เอาจริงๆผมมองว่าเค้าสนใจผมเหมือนเดิมเลยครับไม่ได้น้อยลงเลย มีแต่ผมเท่านั้นที่ต้องการให้เค้าสนใจมากขึ้น เหมือนผมเป็นโรคซึมเศร้าเลยครับ ทำแบบทดสอบหลายชุดแล้ว เค้าบอกว่าเป็นระยะเริ่ม555
เราควรทำยังไงดีครับ อยากมีพลังบวกเยอะๆ
เพราะเวลาที่เค้าไม่คุยกับเรา(ไม่ว่าง) ความคิดลบๆเข้ามาในหัวผมหมดเลย เอาเวลาชีวิตประจำวันผมเลยนะครับ ทำงาน9.00 เลิก18.00หยุดวันอาทิตย์
กลับบ้านมาพาสนัขไปเดินเล่น เดินเข้าสวนกัญชาพอเสร็จธุระเราปุป ถ้าเค้านอนหลับอยู่โทรไม่รับ ผมจะมีอาการเลยครับ แต่พอได้คุยก็ใจชื้นเหมือนกับคนล่ะคน จะเจอกันทุกวันอาทิตย์ตรับถ้าวันไหนไม่ได้เจอคือผมจะมีอาการขั้นต้นเลยครับแบบคนทะเลาะกันเลย ถึงสิ่งที่แฟนไม่มาเพราะเหตุผลเช่น ไม่สบาย ฝนตก แฟนจะมาหาที่บ้านครับ ผมไม่เคยไปบ้านแฟนเลยเพราะเค้ากลัวพ่อเค้า เห้ออออ
ผมเป็นคนที่โครตไม่มีเหตุผลเลยครับ
พอใจเย็นสำนึกผิดขึ้นมาก็ขอโทษตามปกติ
ผมรู้ว่าครับว่างี่เง่าหน้าลำคาญมากๆ หรือว่าที่ผมเป็นแบบที่กล่าวมาตอนนี้เพราะผมป่วย?
อยากให้เพื่อนช่วยแนะนำหน่อยครับ
ว่าตรงไหนคือปัญหาและหาทางออกยังไง
ขอบคุณมากๆ เพราะตอนนี้พิมไปร้องไหไป