เท้าความก่อนว่า เรื่องนี้เกิดช่วง เดือน ก.ค. - ต้นเดือน ส.ค. ปีที่แล้วครับ ซึ่งตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้น ปวส. แล้วกำลังอยู่ในช่วงฝึกงาน ซึ่งผมก็ได้ที่ฝึกงานแถวสยาม เลยต้องไปเช่าห้องพักอยู่แถวนั้น เลยแทบไม่ได้กลับบ้านเลย.
.
.
มาเข้าเรื่องเลยละกันครับ คือว่า หลังจากที่ผมออกไปฝึกงาน แล้วแทบไม่ได้กลับบ้านเลย นอกจากจะไปวิทยาลัยถึงจะแวะไปบ้าง ทีนี้เดือน ก.ค. เป็นเดือนเกิดของคุณย่าของผม แถมวันหยุดของผมยังตรงกับวันหยุดพอดี ผมเลยคิดว่าจะนอนเป็นเพื่อนท่านสัก 1 คืน ( ผมกับย่านอนห้องเดียวกันครับ เพราะห้องนอนผมเป็นห้องใหญ่ ) พอถึงวันผมก็ไปหาท่านนอนค้าง 1 คืน วันต่อมาก็กลับ แล้วก็ใช้ชีวิตตามปกติ.
.
.
จนกระทั่ง ต้นเดือน ส.ค. ผมได้รู้ว่า ทอง กับ พระ ของย่าผมที่อยู่ในห้องนอน หาย ซึ่งตอนแรกก็คิดกันว่า มันตกอยู่ในตู้แล้วหาไม่เจอ หรือ ย่าผมเปลี่ยนที่วางแล้วลืม ไม่คิดว่าเป็นขโมย เพราะไม่มีร่องรอยการงัดแงะ แถมย่าผมก็อยู่บ้านทั้งวัน
แต่พอผ่านไปไม่นานทุกคนก็หันมาสงสัยผม เพราะ ผมนั้นไปนอนบ้าน บวกกับว่าย่าผมบอกว่า เมื่อไม่นานนี้ยังอยู่ ผมเลยต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัย และที่เลวร้ายที่สุด คือ อาของผมไปขอให้เพื่อนที่เป็นตำรวจสืบหาคนร้าย แล้วพวกเขาก็บอกว่า พวกเขาเจอชื่อผม ในร้านขายทองกับโรงรับจำนำ
แถวเขต สายไหม ว่าผมเป็นคนเอาไปขาย เขาขู่ผมว่าถ้าผมเอาไปให้ยอมรับไม่งั้นจะแจ้งความ แต่ผมไม่กลัวเพราะผมไม่ผิด ผมเลยบอกให้เขา บอกชื่อร้านทองกับโรงรับจำนำร้านนั้นมา แล้วไปหาภาพจากกล้องวงจรปิด มาเป็นหลักฐาน แล้วผมก็ไปลงบันทึกประจำวันไว้ เรื่องที่ว่า มีคนแอบอ้างเอาชื่อผมไปใช้ ทำให้ผมเสียหาย แต่แล้วเรื่องก็เงียบลงเพราะทางนั้นหาหลักฐานอะไรมาเพิ่มไม่ได้ แถมทางเราก็หาตัวคนร้ายตัวจริงไม่ได้ ได้แต่เก็บความสงสัย และ ความแค้นเอาไว้.
.
.
จนถึงเวลาที่ผมฝึกงานจบ ผมจึงได้กลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม ด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองกับคนในบ้าน ยกเว้น คุณย่า กับ พ่อ ของผม เพราะมีแค่สองคนนี้ที่เชื่อว่าผมนั้นไม่ทำ แล้วเวลาก็ล่วงเลยไปอีก 3 เดือนกว่าๆ ก็ได้มีเรื่องอีกเรื่องเกิดขึ้น คือ มีคนแอบกดเงินใน บัญชีธนาคาร ของย่าผมไป
31,000 บาท แต่เรื่องนี้ก็จบได้ในไม่นานด้วยการเช็ค Statement จากธนาคารโดย ทำให้รู้ว่า แฟนใหม่ของผมนั้นเป็นคนเอาไป ด้วยวิธีการที่เวลาที่ย่าของผมฝากเขากดเงินเขาก็จะกดมามากกว่าจำนวนที่ย่าผมให้ไปกดครั้งละ 2,000 - 4,000 มากสุดคือ 9,000 สลับกับการเติมเงินกลับเข้าไปบ้างเลยทำให้ยอดเงินนั้นไม่ดูหายไปเยอะมากจนผิดสังเกต เป็นแบบนี้มาตลอด 2-3 ปี ซึ่งจำนวนนั้นน่าจะมากกว่า 31,000 แน่ๆ แต่ที่สามารถสรุปมาเป็นตัวเลขได้ในครั้งนี้ เพราะเขาดันกดไปทีเดียว 31,000 เลย ส่วนสาเหตุนั้น คือ เอาไปจ่ายค่าหวยใต้ดิน ตอนนั้นที่ได้รู้เรื่องผมโกรธมาก โกรธจนถึงขั้นอยากบีบคอเขาให้ตาย แต่โชคดีที่ผมออกไปธุระค้างคืนข้างนอกเลยไม่ได้อยู่บ้านในคืนที่จับตัวได้ แต่เงินจำนวนนี้เขาได้หามาคืนได้แล้ว ซึ่งไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหน เพราะจริงๆ ตัวเขาก็มีหนี้สินที่เกิดจากเรื่อง หวยนี่เหมือนกัน ถึงเลขหกหลัก แต่ทุกวันนี้ก็ยังหาคนทำเรื่อง ทอง กับ พระไม่ได้อยู่ดี เพราะพอเค้นถามไปแฟนใหม่พ่อผมเขาก็บอกว่าตัวเองไม่ได้ทำ.
ที่ผมออกมาตั้งกระทู้นี้ เพราะว่าผมรู้สึกอยากระบายในที่สักที่นึง อยากรู้ว่าผมจะทำยังไงดี จะแจ้งความให้มันเป็นเรื่องเป็นราวไปเลยดีมั้ย แต่ก็ไม่รู้ว่า ตร. จะรับเรื่องมั้ยเพราะทางเราก็ไม่มีหลักฐานอะไรแถมเวลายังผ่านมาตั้งปีนึงแล้ว
เพื่อนๆชาวพันทิป แสดงคิดเห็นกับแนะนำหรือจะตำหนิอะไรตรงไหนได้เลยนะครับ วันนี้ก็มีเรื่องมาระบายประมาณนี้แหละครับ พิมพ์ผิดพิมพ์ตกตรงไหนหรือไม่เข้าใจต้องขออภัยด้วยนะครับ เพราะจริงๆแล้ว Detail ของเรื่องนี้นั้นมีเยอะและค่อนข้างละเอียดมากครับ.
....ขอบคุณครับ....
ในบ้านมีขโมย หาตัวคนร้ายไม่ได้ แถมผมยังเกือบเป็นแพะ ทำยังไงดีครับ
.
.
มาเข้าเรื่องเลยละกันครับ คือว่า หลังจากที่ผมออกไปฝึกงาน แล้วแทบไม่ได้กลับบ้านเลย นอกจากจะไปวิทยาลัยถึงจะแวะไปบ้าง ทีนี้เดือน ก.ค. เป็นเดือนเกิดของคุณย่าของผม แถมวันหยุดของผมยังตรงกับวันหยุดพอดี ผมเลยคิดว่าจะนอนเป็นเพื่อนท่านสัก 1 คืน ( ผมกับย่านอนห้องเดียวกันครับ เพราะห้องนอนผมเป็นห้องใหญ่ ) พอถึงวันผมก็ไปหาท่านนอนค้าง 1 คืน วันต่อมาก็กลับ แล้วก็ใช้ชีวิตตามปกติ.
.
.
จนกระทั่ง ต้นเดือน ส.ค. ผมได้รู้ว่า ทอง กับ พระ ของย่าผมที่อยู่ในห้องนอน หาย ซึ่งตอนแรกก็คิดกันว่า มันตกอยู่ในตู้แล้วหาไม่เจอ หรือ ย่าผมเปลี่ยนที่วางแล้วลืม ไม่คิดว่าเป็นขโมย เพราะไม่มีร่องรอยการงัดแงะ แถมย่าผมก็อยู่บ้านทั้งวัน
แต่พอผ่านไปไม่นานทุกคนก็หันมาสงสัยผม เพราะ ผมนั้นไปนอนบ้าน บวกกับว่าย่าผมบอกว่า เมื่อไม่นานนี้ยังอยู่ ผมเลยต้องตกเป็นผู้ต้องสงสัย และที่เลวร้ายที่สุด คือ อาของผมไปขอให้เพื่อนที่เป็นตำรวจสืบหาคนร้าย แล้วพวกเขาก็บอกว่า พวกเขาเจอชื่อผม ในร้านขายทองกับโรงรับจำนำ
แถวเขต สายไหม ว่าผมเป็นคนเอาไปขาย เขาขู่ผมว่าถ้าผมเอาไปให้ยอมรับไม่งั้นจะแจ้งความ แต่ผมไม่กลัวเพราะผมไม่ผิด ผมเลยบอกให้เขา บอกชื่อร้านทองกับโรงรับจำนำร้านนั้นมา แล้วไปหาภาพจากกล้องวงจรปิด มาเป็นหลักฐาน แล้วผมก็ไปลงบันทึกประจำวันไว้ เรื่องที่ว่า มีคนแอบอ้างเอาชื่อผมไปใช้ ทำให้ผมเสียหาย แต่แล้วเรื่องก็เงียบลงเพราะทางนั้นหาหลักฐานอะไรมาเพิ่มไม่ได้ แถมทางเราก็หาตัวคนร้ายตัวจริงไม่ได้ ได้แต่เก็บความสงสัย และ ความแค้นเอาไว้.
.
.
จนถึงเวลาที่ผมฝึกงานจบ ผมจึงได้กลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม ด้วยความรู้สึกขุ่นเคืองกับคนในบ้าน ยกเว้น คุณย่า กับ พ่อ ของผม เพราะมีแค่สองคนนี้ที่เชื่อว่าผมนั้นไม่ทำ แล้วเวลาก็ล่วงเลยไปอีก 3 เดือนกว่าๆ ก็ได้มีเรื่องอีกเรื่องเกิดขึ้น คือ มีคนแอบกดเงินใน บัญชีธนาคาร ของย่าผมไป
31,000 บาท แต่เรื่องนี้ก็จบได้ในไม่นานด้วยการเช็ค Statement จากธนาคารโดย ทำให้รู้ว่า แฟนใหม่ของผมนั้นเป็นคนเอาไป ด้วยวิธีการที่เวลาที่ย่าของผมฝากเขากดเงินเขาก็จะกดมามากกว่าจำนวนที่ย่าผมให้ไปกดครั้งละ 2,000 - 4,000 มากสุดคือ 9,000 สลับกับการเติมเงินกลับเข้าไปบ้างเลยทำให้ยอดเงินนั้นไม่ดูหายไปเยอะมากจนผิดสังเกต เป็นแบบนี้มาตลอด 2-3 ปี ซึ่งจำนวนนั้นน่าจะมากกว่า 31,000 แน่ๆ แต่ที่สามารถสรุปมาเป็นตัวเลขได้ในครั้งนี้ เพราะเขาดันกดไปทีเดียว 31,000 เลย ส่วนสาเหตุนั้น คือ เอาไปจ่ายค่าหวยใต้ดิน ตอนนั้นที่ได้รู้เรื่องผมโกรธมาก โกรธจนถึงขั้นอยากบีบคอเขาให้ตาย แต่โชคดีที่ผมออกไปธุระค้างคืนข้างนอกเลยไม่ได้อยู่บ้านในคืนที่จับตัวได้ แต่เงินจำนวนนี้เขาได้หามาคืนได้แล้ว ซึ่งไม่รู้ว่าด้วยวิธีไหน เพราะจริงๆ ตัวเขาก็มีหนี้สินที่เกิดจากเรื่อง หวยนี่เหมือนกัน ถึงเลขหกหลัก แต่ทุกวันนี้ก็ยังหาคนทำเรื่อง ทอง กับ พระไม่ได้อยู่ดี เพราะพอเค้นถามไปแฟนใหม่พ่อผมเขาก็บอกว่าตัวเองไม่ได้ทำ.
ที่ผมออกมาตั้งกระทู้นี้ เพราะว่าผมรู้สึกอยากระบายในที่สักที่นึง อยากรู้ว่าผมจะทำยังไงดี จะแจ้งความให้มันเป็นเรื่องเป็นราวไปเลยดีมั้ย แต่ก็ไม่รู้ว่า ตร. จะรับเรื่องมั้ยเพราะทางเราก็ไม่มีหลักฐานอะไรแถมเวลายังผ่านมาตั้งปีนึงแล้ว
เพื่อนๆชาวพันทิป แสดงคิดเห็นกับแนะนำหรือจะตำหนิอะไรตรงไหนได้เลยนะครับ วันนี้ก็มีเรื่องมาระบายประมาณนี้แหละครับ พิมพ์ผิดพิมพ์ตกตรงไหนหรือไม่เข้าใจต้องขออภัยด้วยนะครับ เพราะจริงๆแล้ว Detail ของเรื่องนี้นั้นมีเยอะและค่อนข้างละเอียดมากครับ.
....ขอบคุณครับ....