เราเป็นเด็กผู้หญิง อายุ15 ค่ะ ที่ รร เราเป็นเด็กกิจกรรมนั่นคือเด็กดุริยางค์ช่วงไหนที่มีกิจกรรมเราก็ต้องซ้อม เช่นช่วงนี้ช่วงกีฬาสีเราก็ต้องซ้อมถึงเย็นบ้าง ซ้อมวันเสาร์บ้าง เพราะยังมีน้องบางคนในวงเล่นไม่ค่อยได้ เราให้เหตุผลพ่อเเม่หมดเเล้วพ่อเเม่ก็เคยมารับที่ รร หลังจากซ้อมเสร็จเขาก็เห็นว่ามีทั้งครูเเละน้องๆในวงไม่ได้มีเเค่เราที่นั่งรอกลับบ้านจนมืด เเม่ไปส่งเราสายตลอดค่ะ เราโดนครูในวงด่าเกือบทุกวันเสาร์เพราะไปสาย เราพยายามอธิบายเเล้วว่าอย่าไปส่งสายเเต้เเม่ก็ยังคิดว่าเเม่ถูกเสมอเราก็ขี้เกียจออธิบายเเล้วค่ะเพราะอธิบายไปยังไงเเม่ก็บอกว่าเราเถียงตลอด เเล้วก็มักจะพาลไปในหลายๆเรื่อง เช่นเรื่องที่เรามีเเฟน เเต่เรากับเเฟนเเค่คาสายกันทิ้งไว้เเล้วไปทำธุระของตัวเอง เราก็ไปทำงานบ้านส่วนเเฟนก็ทำการบ้านจะได้คุยกันอีกทีก็ตอนที่ว่างพร้อมกัน ประมาณ4-5ทุ่ม เลย เราไม่คิดว่าการมีเเฟนทำให้การเรียนเราเสียเราเลยมี ส่วนตัวเราไม่ได้เรียนเก่งอยู่เเล้วเราเน้นกิจกรรมเเต่เราก็รับข้อมูลที่ครูให้ตลอดอันไหนไม่เข้าใจเราก็พยายามเข้าใจตลอดเรากับเเฟนคบกันมา7เดือนเเล้วค่ะเเฟนเราเป็นรุ่นพี่ไม่เคยทำอะไรเกินไปกว่านั้น มากสุดเเค่จับเเก้มบีบเเก้มเเค่นั้นค่ะ ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ เราเหนื่อยมากๆ ระบายไปได้เยอะเลย❤