คือเรื่องมันเป็นแบบนี้เราเป็นนักดนตรีดุริยางค์ที่ไม่ได้เก่ง แต่ชอบมีแต่คนว่าเราเล่นไม่ดี เสียงไม่เพราะ มีแต่คนกดดันต้องเล่นให้ได้แต่เราก็พยายามแล้วแต่มันทำได้แค่นี้ เราชอบโดนครูว่าบ้างเพื่อนบ้างพี่บ้าง บางทีเราซ้อมแล้วแต่กลับโดนว่าไม่ซ้อมเล่นโทรศัพท์ทั้งที่เราะึ่งจะเล่นโดนด่าว่าเล่นดีแล้วเหรอถึงไม่ซ้อม ว่างกันมากเหรอไงถึงไม่ซ้อมแค่เราซ้อมแล้วแต่เขากลับไม่เห็น แล้วเรากำลังจะแข่งดนตรีแต่เหมือนจะโดนกดดันว่าต้องเล่นให้เสียงดีไม่เพี้ยต้องขึ้นเสียงสูงให้ถึงเรารู้เลยว่ามันแข่งมาแพ้ยังไงเพื่อนมันก็ต้องด่า เพื่อนบางคนมีแต่ดูถูกกับกดดันไม่มีใครเลยที่จะคอยให้กำลังใจ ทำไมวะทำไมต้องกดดันกันให้ทำอย่างที่เขาหวังแต่เราก็เข้าใจว่าต้องเล่นให้ดีวงถึงจะดีวงจะได้เป็นที่1ของจังหวัด บางทีก็เคยคิดอยากจะออกจากวงเพราะคิดว่าเป็นถ่วงของคนอื่นเล่นไม่ได้ เวลาเราตื่นเต้นมันจะทำให้เราหลุดแล้วเล่นไม่ได้ บางทีก็โดนกดดันจากครู จนอยากจะร้องไห้ ไม่เคยโดนชมแบบคนอื่นแบบคนเก่ง ต้องเป็นคนเก่งเหรอถึงจะไม่มีใครด่า ต้องเป็นคนที่พาวงได้ที่1เหรอถึงจะไม่โดนด่า ต้องทำยังไงถึงจะโดนด่าวะ ทำผิดครั้งเดียวโดนว่าตลอด ปล.ก็จะงงๆหน่อยนะ