เวลาปกติเวลาอยู่ซ้อมคนเดียว
1.ผมพยายามไม่ซ้อมกลางคืน บางทีมันก็ไหลยาว บางทีทุ่ม 2ทุ่มแล้ว
2.พยายามใช้กีตาร์โปร่งซ้อม หรือ กีตาร์ไฟ้านั่นแหละเปิดแอมป์เบาๆเสียงคลีนๆ เพราะบางทีฝึกดันสาย หรือ ฝึกโซโล่มันต้องใช้กีตาร์ไฟฟ้าน่ะ
3.บ้านเป็นทาวน์โฮม แต่ละหลังติดกัน
ผมคยโดนบ้านนี้ด่ามาทีเมื่อปีที่แล้ว ขนาดผมเล่นเบาๆนะ แต่ตอนนั้นเล่นกลางคืนด้วยแหละ
ผมเข้าใจเขาอย่างนึง เวลาเราซ้อมเราไม่ได้ซ้อมเป็นเพลง เราซ้อมสเกลอย่างเงี้ย
ผมว่าการไล่เสียงมันคงน่ารำคาญสำหรับผู้คน
สมัยผมเรียนผมเคยอยู่หอ มีห้องนึงเป่าแซ็ค ผมเข้าใจนะ น้องเขาเอกดนตรี
ดนตรีมันก็ต้องซ้อม (แต่ไม่ค่อยมีใครเข้าใจ ฮา) แต่ผมไม่ว่าอะไรเขาเพราะเราก็ซ้อมกีตาร์เหมือนกัน
แต่เราพยายามซ้อมกลางวัน
มันทุกข์อย่างนึงของนักดนตรีจริงๆนะ เด็กติวหนังสืออ่านยันสว่างได้
แต่เล่นดนตรีหลังตะวันตกดินนี่ เราก็เกรงใจจริงๆ ทั้งที่บางทีมันก็ติดพัน เช่นกำลังแกะเพลง แกะริฟฟ์โซโล่ หรือ ฝึกสเกลแบบค้างๆคาๆ
จริงๆเราก็อยากซ้อมยันสว่างเหมือนกัน แต่เราเข้าใจว่ามันเกี่ยวกับเสียง
ช่วงนี้รวมวงใหม่ ได้เพื่อนมือกลองมาใหม่ ก็ต้องซ้อมแบบ full band เพื่อให้เข้าขากัน
เราก็พยายามเปิดแอมป์เบาๆแล้ว (คิดว่าเบาแล้ว)
แต่วงเราวงร็อคอะ มันก็ต้องเสียงแตก เสียงริฟฟ์ เสียงว๊ากอะนะ
ช่วงทุ่มกว่าๆ (จริงๆเราก็เลิก2ทุ่มทุกวันนะ เราคิดว่าเวลากำลังดี) เขาไม่ได้ด่าแบบตะโกนด่ามาหรอก
เขาพูดอยู่ในบ้านเขา แต่เหมือนพูดให้เราได้ยินด้วยว่า
"แม่มเล่นเพลงhearอะไรไม่รู้เรื่อง"
ผมเลยบอกให้แยกย้าย พรุ่งนี้มากันใหม่ละกัน ขืนอยู่ต่อเดี๋ยวจะมี "กระถางดอกไม้ให้คุณ"
พวกเราได้ยินดังนั้นแยกย้ายกลับบ้าน
ผมว่าเขาคงทนมานานแล้วล่ะ เพราะผมโดนด่าแบบนี้2-3ครั้งและ
เคยโดนด่าแม้กระทั้งน้องตัวเอง ที่อยู่ในบ้านเรานี่แหละ
แบบ บางทีเราก็คิดว่า ก็เบาแล้วน้าาา นักดนตรีมันต้องซ้อมอะ
และถ้าไม่ซ้อมมันจะเก่ง หรือจะเล่นเข้ากันได้ไง
ย้ายเครื่องดนตรีไปห้องเพื่อนยิ่งไม่สะดวกเลย คนในวง2คนเช่าแฟลตอยู่ ยิ่งกว่าอีก
มีบ้านผมเท่านั้นที่เป็นบ้านส่วนตัว
ซ้อมดนตรียังไงดีไม่ให้โดนด่าอะครับ
1.ผมพยายามไม่ซ้อมกลางคืน บางทีมันก็ไหลยาว บางทีทุ่ม 2ทุ่มแล้ว
2.พยายามใช้กีตาร์โปร่งซ้อม หรือ กีตาร์ไฟ้านั่นแหละเปิดแอมป์เบาๆเสียงคลีนๆ เพราะบางทีฝึกดันสาย หรือ ฝึกโซโล่มันต้องใช้กีตาร์ไฟฟ้าน่ะ
3.บ้านเป็นทาวน์โฮม แต่ละหลังติดกัน
ผมคยโดนบ้านนี้ด่ามาทีเมื่อปีที่แล้ว ขนาดผมเล่นเบาๆนะ แต่ตอนนั้นเล่นกลางคืนด้วยแหละ
ผมเข้าใจเขาอย่างนึง เวลาเราซ้อมเราไม่ได้ซ้อมเป็นเพลง เราซ้อมสเกลอย่างเงี้ย
ผมว่าการไล่เสียงมันคงน่ารำคาญสำหรับผู้คน
สมัยผมเรียนผมเคยอยู่หอ มีห้องนึงเป่าแซ็ค ผมเข้าใจนะ น้องเขาเอกดนตรี
ดนตรีมันก็ต้องซ้อม (แต่ไม่ค่อยมีใครเข้าใจ ฮา) แต่ผมไม่ว่าอะไรเขาเพราะเราก็ซ้อมกีตาร์เหมือนกัน
แต่เราพยายามซ้อมกลางวัน
มันทุกข์อย่างนึงของนักดนตรีจริงๆนะ เด็กติวหนังสืออ่านยันสว่างได้
แต่เล่นดนตรีหลังตะวันตกดินนี่ เราก็เกรงใจจริงๆ ทั้งที่บางทีมันก็ติดพัน เช่นกำลังแกะเพลง แกะริฟฟ์โซโล่ หรือ ฝึกสเกลแบบค้างๆคาๆ
จริงๆเราก็อยากซ้อมยันสว่างเหมือนกัน แต่เราเข้าใจว่ามันเกี่ยวกับเสียง
ช่วงนี้รวมวงใหม่ ได้เพื่อนมือกลองมาใหม่ ก็ต้องซ้อมแบบ full band เพื่อให้เข้าขากัน
เราก็พยายามเปิดแอมป์เบาๆแล้ว (คิดว่าเบาแล้ว)
แต่วงเราวงร็อคอะ มันก็ต้องเสียงแตก เสียงริฟฟ์ เสียงว๊ากอะนะ
ช่วงทุ่มกว่าๆ (จริงๆเราก็เลิก2ทุ่มทุกวันนะ เราคิดว่าเวลากำลังดี) เขาไม่ได้ด่าแบบตะโกนด่ามาหรอก
เขาพูดอยู่ในบ้านเขา แต่เหมือนพูดให้เราได้ยินด้วยว่า
"แม่มเล่นเพลงhearอะไรไม่รู้เรื่อง"
ผมเลยบอกให้แยกย้าย พรุ่งนี้มากันใหม่ละกัน ขืนอยู่ต่อเดี๋ยวจะมี "กระถางดอกไม้ให้คุณ"
พวกเราได้ยินดังนั้นแยกย้ายกลับบ้าน
ผมว่าเขาคงทนมานานแล้วล่ะ เพราะผมโดนด่าแบบนี้2-3ครั้งและ
เคยโดนด่าแม้กระทั้งน้องตัวเอง ที่อยู่ในบ้านเรานี่แหละ
แบบ บางทีเราก็คิดว่า ก็เบาแล้วน้าาา นักดนตรีมันต้องซ้อมอะ
และถ้าไม่ซ้อมมันจะเก่ง หรือจะเล่นเข้ากันได้ไง
ย้ายเครื่องดนตรีไปห้องเพื่อนยิ่งไม่สะดวกเลย คนในวง2คนเช่าแฟลตอยู่ ยิ่งกว่าอีก
มีบ้านผมเท่านั้นที่เป็นบ้านส่วนตัว