ห่างกับผม 2 ปี พ่อเเม่ผมทะเลาะกันบ่อยมากตั่งเเต่เด็กจนถึงโตไม่ต้องบอกว่าเลวร้ายเเค่ไหน มีเคยถึงขั้นที่จำความได้เเละตอนนี้ที่กำลังพิมพ์์์อยู่พวกเค้าก็ทะเลาะกันอยู่ เคยจะฆ่ากันตาย(ตอนเด็กๆ) ทำลายข้าวของ เคยจะเเจ้งความ เคยจะเเยกกันอยู่เเต่พ่อเเม่ผมไม่ใช่คนไม่ดีนะเเต่ทะเลาะกันบ่อยโครตๆอี
ผมต้องอดทนการด่าเเฃะบางทีเราก็โดนด่าเหมือนกันไม่เคยทำร้ายร่างกายเรานะ เเต่เจ็บปวดที่สุดก็คือตอนที่เราโดนด่าว่า "ไอ้ควาย" ทั้งๆที่การเรียนผมก็ดีผมไม่เก่งมากเเต่มีความพยายามผมเคยมีไฟที่จะมุ่งหน้าต่อไปเเต่พอเจอเเบบนี้หลายๆครั้งไฟผมก็เริ่มมอด สอบผมก็ตก งานก็ค้าง บุหรี่ไม่สูบ เหล้าไม่กิน เเฟนหรือเเอบคุยก็ไม่มี ทำไมเราต้องมาเจออะไรเเบบนี้ด้วยชีวิตกุ ทำไมกุต้องเกิดมาเจออะไรเเบบนี้ บางทีผมนอนร้องไห้น้ำไหลเเต่ไม่ร้องเสียงออกมา ผมอยากมีอนาคตที่ดีกว่านี้ผมอยากมีครอบครัวที่ไม่ทำร้ายกัน ผมทำดีมาเยอะเเล้วเเต่ผมได้อะไรกลับมา? ผมสาบานผมจะไม่เปรเเบบพ่อเเม่ผมเเน่ๆในอนาคตผมจะไม่ทำร้ายความรู้สึกของลูกๆของตัวเองเเน่นอน ผมเข้าใจนะว่ามันคือการสั่งสอนในบางทีเเต่นี้มันเกินไป เเละล่าสุดมีเเพลนว่าจะไปตั้งรกรากใหม่ที่เเถวๆสระบุรี อำเภอเสาไห้ รร.ก็น่าจะโคกกระท้อน ตอนผมจบเทอม1นะ ก็ไม่มีอะไรมากอยากมาเขียนระบายอะไรบางอย่างในใจออกมาก่อนที่จะกักเก็บไม่ไหวจนทำร้ายตัวเอง เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ที่อยู่เเถวๆนั้นถ้าอ่านกระทู้ของผม ยินดีที่จะรู้จักครับผมอยากมีเพื่อนที่ดี ผมเปนคนสนุกเฮฮาเเต่ถ้าจริงจังก็จะจริงจัง ติดต่อผมได้ที่ FB: Puri Puri เเต่อย่าเเฮกเเท็คอะไรผมนะ เพราะพ่อเเม่เเอดผมเป็นเพื่อนอยู่ด้วยเดี๋ยวเค้าเห็นเเต่เเอดมาทาง Messenger ทักมาได้นะครับขอบคุณครับ✌
ท้อเเท้ กับครอบครัว ทำยังไงดี?