มีข้อสงสัยเกี่ยวกับเรื่องปลาทองปากเหม็น (กปิละภิกษุ) ค่ะ

ตามเนื้อเรื่องคือกปิละภิกษุตายไปแล้วตกนรกอเวจี ซึ่งเป็นมหานรกที่ต้องรับโทษยาวนาน
ตามหลักแล้วเมื่อพ้นจากอเวจีแล้วต้องมารับกรรมที่ > อุสสทนรก >ยมโลกีย์นรก
พอพ้นนรกหากยังมีเศษกรรมก็ต้องไปเกิดในภพเปรต และเดรัจฉานตามลำดับ

คือกปิละภิกษุมาเกิดใหม่เป็นปลาทอง ซึ่งถือเป็นเศษกรรมที่ต้องมาเป็นเดรัจฉาน ได้พบพระพุทธเจ้า ถึงขั้นได้ตอบคำถามท่าน
เมื่อรำลึกได้ถึงบาปในอดีตจึงเสียใจมาก ตั้งใจจะกลับไปรับกรรมในอเวจีเหมือนเดิม จึงกระแทกตัวเองกับภาชนะที่ใส่มาจนถึงแก่ความตาย
ในตอนจบบอกว่าปลาทองไปจุติใหม่ในอเวจีอีกหน

คือเราสงสัยว่าในเมื่อผ่านการรับกรรมหนักจากอเวจี จนขึ้นมาถึงภูมิเดรัจฉานซึ่งถือว่าเศษกรรมตื้นมากแล้ว
ทำไมปลาทองตัวนี้เมื่อตายไปถึงต้องไปมอดไหม้ในอเวจีอีกครั้งล่ะคะ? อเวจีนี่กว่าจะขึ้นมาได้นั้นยากมาก
และบาปที่เป็นเหตุให้ตกขุมนรกนี้ต้องกระทำอนันตริยกรรม หรือการทำอาจิณกรรมฝ่ายอกุศลไม่ใช่เหรอ
แล้วปลาทองในชาตใหม่นี้ทำผิดหนักอะไร? หรือการฆ่าตัวตายก็เป็นปัจจัยในการตกสู่อเวจีด้วย?

ขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับการอธิบายนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่