ยายเป็นคนเลี้ยงเราตั้งแต่เด็ก พอเราอายุ17ตอ้งไปอยู่กับเเม่ เพราะจะเรียนอยู่กรุงเทพ ตอนเด็กแม่ก็มีมาเยี่ยมบ้างแต่2-3ปีครั้งบ้างก็4ปีครั้ง คือเราไม่โอเคกับนิสัยแม่เรามากๆ เราทะเลาะกันแทบจะทุกวันวันไหนที่ไม่ได้ทะเลาะคือแม่เราไม่อยู่บ้าน เราอดทนกับนิสัยแม่เรามากทำไรต้องตามใจเค้าทุกอย่างเราไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไรทั้งนั้นตอ้งฟังเค้าฝ่ายเดียวพูดหน่อยก็จะทำร้ายร่างกายขนาดด่าเราทั้งวันเราไม่มีอาลมจะยิ้มก็มาหาว่าเราหน้าบึ้งใส่เเล้วก็บ่นต่อทั้งที่ตอนนั้นหยุดไปเเล้ว จะบอกว่าเราเป็นคนไม่สูบบุหรี่ไม่กินเหล้าไม่เที่ยวกลางคืนไม่มีแฟน เราทำอะไรก็ผิดไปหมด ครั้ง1เรานั่งอยู่หน้าหอ้งเพราะเราโดนด่าเยอะไม่อยากเข้าไปด้านในเพราะเเม่เราอยู่เราก็คิดว่าจะไม่มีเรื่องอะไรแต่อยู่ดีๆเขาก็ตะโกนให้เราเข้าไปแล้วจะเดินมาตีเราหนูก็เลยลุกไปค่ะเพราะกลัวเขาตีหนูก็ไม่รู้เหมือนกันนั่งอยู่ดีๆก็ผิดบางครั้งหนูก็คิดว่าหนูจะเป็นซึมเศร้าไหมเพราะอยู่นี่ไม่มีความสุขเลยหนูเคยพูดให้แม่หนูฟังแม่หนูกลับบอกว่าจะเป็นก็เรื่องของ