สุขกายสบายใจ
เมื่ออยู่ในวิหารอันว่างเปล่า
ดูเหมือนคนซบเซา
เหมือนคนเมาครึ้มอารมณ์

เอาอะไรมากหวา?
สำมะหาชีวิตมีขื่นขม
บางทีสุขนิยม
เหมือนอย่างลมเดี๋ยวมาแล้วจร

วันหนึ่งมีไข่ต้มกินกับข้าวก็ดีแล้ว
มิแคล้วทัองอิ่มยิ้มหลับนอน
เอาอะไรหนักหนาบังอร
แค่หาภาพไปกับกลอนบ่ได้เอยฯ