ผีหัวขาด ตอน 1 มันอยู่ในน้ำ
วันพรุ่งนี้จะเป็นวันรับน้องใหม่ นักศึกษารุ่นพี่ได้จัดเตรียมงานกันอย่างขะมักเขม้น "บ่าว" และเพื่อนเป็นรุ่นพี่ปีสี่ ก็จัดเตรียมแผนงานและอุปกรณ์ต่าง ๆ ไว้อย่างเรียบร้อย งานไหนที่ทำได้ก่อนก็จัดทำจนเสร็จ เหลือแต่บางส่วนคือเครื่องตกแต่งสถานที่ด้านความสวยงามและอุปกรณ์เล่นเกมรับน้อง ซึ่งต้องมาจัดทำตอนเช้ามืด
บ่าว รู้สึกเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด งานกางเต็นท์ไม่ใช่เรื่องง่าย รู้อย่างนี้จ้างคนมาติดตั้งเลยดีกว่า ประหยัดเงินแค่เล็กน้อยเพื่อทำงานที่ตัวเองไม่ถนัดมันเหนื่อยมากจริง ๆ บ่าวทำงานทุกอย่างมาตั้งแต่เช้าจรดเย็น พอแดดร่มลมตกบ่าวกับเพื่อนก็นั่งบ้างนอนบ้าง พักผ่อนอยู่ข้างสนามหญ้าของมหาวิทยาลัย
นั่งพักพอหายเหนื่อยได้สักครู่ พวกนักศึกษาสาวก็นำข้าวกล่องและเครื่องดื่มมาให้กิน คำว่าเครื่องดื่มก็พอจะเดาได้ว่ารวมของมึนเมาเหล้าและเบียร์ด้วย กินกันอิ่มก็คุยกันสรวลเสเฮฮา ปรึกษางานกันบ้าง เล่นหมากฮอสหมากรุกบ้าง และหลายคู่ก็นั่งจีบกันตามประสาวัยรุ่น บ่าวมองอย่างเหงานิดหน่อยแล้วนึกถึงตัวเองที่เมื่อวานก็ยังมีแฟนแต่วันนี้ไม่มีแล้ว
วันนี้บ่าวไม่มีแฟนเพราะเพิ่งถูกทิ้งไปเมื่อวานนี้เอง จะไม่ให้บ่าวถูกทิ้งได้ยังไง ก็เมื่อวานซืนเป็นวันเกิดแฟน เขามัวแต่ยุ่งกิจกรรมรับน้องจนลืม แฟนสาวกับเพื่อนก็รอเป่าเค้กอยู่ จนรอไม่ไหวโทรศัพท์มาตามเขาก็ไม่รับสายเพราะติดประชุม แฟนสาวเลยแชทไลน์มาตัดสัมพันธ์ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้วที่เขาลืมวันเกิดเธอ นั่งอยู่ก็เซ็ง เขาขอตัวกลับหอพักก่อนอยากอาบน้ำพักผ่อนออมแรงไว้วันพรุ่งนี้
เพิ่งหกโมงเย็นทำไมมันมืดจัง บ่าวอยู่หอพักนอกมหาวิทยาลัย เป็นหอพักรวมอยู่ได้ทั้งชายและหญิง อยู่เป็นครอบครัวก็มี หอพักอยู่ติดกับวัด เขาต้องเดินออกด้านหน้ามหาวิทยาลัยเลี้ยวขวาเดินไปอีกสักห้าสิบเมตรก็เข้าซอยวัด เดินเข้าซอยไปประมาณสามร้อยเมตรก็ถึงสะพานข้ามคลอง และเดินต่อไปอีกราวร้อยเมตรก็ถึงหอพัก เลยหอพักอีกนิดก็เข้าวัดพอดี
ซอยเข้าวัดเปลี่ยวมาก เมื่อสามวันก่อนก็มีชาวต่างชาติที่ห้องพักติดกันโดนรถชนคอขาดกระเด็น นายมาร์คนะเองที่ตายไป แกเคยมาก๊งเหล้ากับเขาที่ห้องเป็นประจำ ช่วงเดินระหว่างปากซอยเขามีความรู้สึกว่าเหมือนใครเดินตามหลังเขามาตลอดทาง แต่หันหลังกลับไปมองก็ไม่เห็นใคร แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามีคนเดินตามหลังอยู่อีกจึงหันกลับไปมองอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่เห็ใคร พอนึกถึงนายมาร์คที่คอขาดตายขึ้นมาเขาก็รีบจ้ำตรงรี่ไปถึงสะพานทันที แปลกเขาไม่เคยมีความกลัวแบบนี้มาก่อน
ระหว่างเดินบนสะพาน เขาได้ยินเสียง ปุด ปุด ปุด ดังมาจากในคลอง เขามองไปที่น้ำในคลอง รู้สึกมีพรายน้ำเป็นฟองเหมือนมีอะไรอยู่ในน้ำกำลังจะโผล่ แต่ก็ไม่มีอะไรโผล่สักที ลมพัดแรงมาวูบหนึ่ง แล้วก็ตามด้วยเสียงหมาหอน หมาอะไรว่ะหอนแต่หัวค่ำ เสียงหมาหอนดังใกล้เข้ามาทางเขาเรื่อย ๆ อีกไม่กี่ก้าวก็จะพ้นสะพานแล้ว
เสียง "ปุด ปุด ปุด" ในคลองดังขึ้นอีก บ่าวอดหันกลับมองลงไปที่คลองอีกครั้งไม่ได้ แล้วเขาก็เห็นอะไรโผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ บ่าวสะดุ้งสุดตัว เขาไม่อาจละสายตาจากตรงนั้นได้
ติดตามต่อ ตอน 2 ค่ะ
เขียนโดย #PippaSmile #พิปป้าสมายล์
โพสต์ครั้งแรก เมื่อ 16 พฤษภาคม 2562
เขย่าขวัญวิญญาณหลอน กับ พิปป้าสมายล์ เรื่อง "ผีหัวขาด"
ผีหัวขาด ตอน 1 มันอยู่ในน้ำ
วันพรุ่งนี้จะเป็นวันรับน้องใหม่ นักศึกษารุ่นพี่ได้จัดเตรียมงานกันอย่างขะมักเขม้น "บ่าว" และเพื่อนเป็นรุ่นพี่ปีสี่ ก็จัดเตรียมแผนงานและอุปกรณ์ต่าง ๆ ไว้อย่างเรียบร้อย งานไหนที่ทำได้ก่อนก็จัดทำจนเสร็จ เหลือแต่บางส่วนคือเครื่องตกแต่งสถานที่ด้านความสวยงามและอุปกรณ์เล่นเกมรับน้อง ซึ่งต้องมาจัดทำตอนเช้ามืด
บ่าว รู้สึกเหน็ดเหนื่อยสายตัวแทบขาด งานกางเต็นท์ไม่ใช่เรื่องง่าย รู้อย่างนี้จ้างคนมาติดตั้งเลยดีกว่า ประหยัดเงินแค่เล็กน้อยเพื่อทำงานที่ตัวเองไม่ถนัดมันเหนื่อยมากจริง ๆ บ่าวทำงานทุกอย่างมาตั้งแต่เช้าจรดเย็น พอแดดร่มลมตกบ่าวกับเพื่อนก็นั่งบ้างนอนบ้าง พักผ่อนอยู่ข้างสนามหญ้าของมหาวิทยาลัย
นั่งพักพอหายเหนื่อยได้สักครู่ พวกนักศึกษาสาวก็นำข้าวกล่องและเครื่องดื่มมาให้กิน คำว่าเครื่องดื่มก็พอจะเดาได้ว่ารวมของมึนเมาเหล้าและเบียร์ด้วย กินกันอิ่มก็คุยกันสรวลเสเฮฮา ปรึกษางานกันบ้าง เล่นหมากฮอสหมากรุกบ้าง และหลายคู่ก็นั่งจีบกันตามประสาวัยรุ่น บ่าวมองอย่างเหงานิดหน่อยแล้วนึกถึงตัวเองที่เมื่อวานก็ยังมีแฟนแต่วันนี้ไม่มีแล้ว
วันนี้บ่าวไม่มีแฟนเพราะเพิ่งถูกทิ้งไปเมื่อวานนี้เอง จะไม่ให้บ่าวถูกทิ้งได้ยังไง ก็เมื่อวานซืนเป็นวันเกิดแฟน เขามัวแต่ยุ่งกิจกรรมรับน้องจนลืม แฟนสาวกับเพื่อนก็รอเป่าเค้กอยู่ จนรอไม่ไหวโทรศัพท์มาตามเขาก็ไม่รับสายเพราะติดประชุม แฟนสาวเลยแชทไลน์มาตัดสัมพันธ์ เพราะครั้งนี้เป็นครั้งที่สามแล้วที่เขาลืมวันเกิดเธอ นั่งอยู่ก็เซ็ง เขาขอตัวกลับหอพักก่อนอยากอาบน้ำพักผ่อนออมแรงไว้วันพรุ่งนี้
เพิ่งหกโมงเย็นทำไมมันมืดจัง บ่าวอยู่หอพักนอกมหาวิทยาลัย เป็นหอพักรวมอยู่ได้ทั้งชายและหญิง อยู่เป็นครอบครัวก็มี หอพักอยู่ติดกับวัด เขาต้องเดินออกด้านหน้ามหาวิทยาลัยเลี้ยวขวาเดินไปอีกสักห้าสิบเมตรก็เข้าซอยวัด เดินเข้าซอยไปประมาณสามร้อยเมตรก็ถึงสะพานข้ามคลอง และเดินต่อไปอีกราวร้อยเมตรก็ถึงหอพัก เลยหอพักอีกนิดก็เข้าวัดพอดี
ซอยเข้าวัดเปลี่ยวมาก เมื่อสามวันก่อนก็มีชาวต่างชาติที่ห้องพักติดกันโดนรถชนคอขาดกระเด็น นายมาร์คนะเองที่ตายไป แกเคยมาก๊งเหล้ากับเขาที่ห้องเป็นประจำ ช่วงเดินระหว่างปากซอยเขามีความรู้สึกว่าเหมือนใครเดินตามหลังเขามาตลอดทาง แต่หันหลังกลับไปมองก็ไม่เห็นใคร แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามีคนเดินตามหลังอยู่อีกจึงหันกลับไปมองอีกหลายครั้งแต่ก็ไม่เห็ใคร พอนึกถึงนายมาร์คที่คอขาดตายขึ้นมาเขาก็รีบจ้ำตรงรี่ไปถึงสะพานทันที แปลกเขาไม่เคยมีความกลัวแบบนี้มาก่อน
ระหว่างเดินบนสะพาน เขาได้ยินเสียง ปุด ปุด ปุด ดังมาจากในคลอง เขามองไปที่น้ำในคลอง รู้สึกมีพรายน้ำเป็นฟองเหมือนมีอะไรอยู่ในน้ำกำลังจะโผล่ แต่ก็ไม่มีอะไรโผล่สักที ลมพัดแรงมาวูบหนึ่ง แล้วก็ตามด้วยเสียงหมาหอน หมาอะไรว่ะหอนแต่หัวค่ำ เสียงหมาหอนดังใกล้เข้ามาทางเขาเรื่อย ๆ อีกไม่กี่ก้าวก็จะพ้นสะพานแล้ว
เสียง "ปุด ปุด ปุด" ในคลองดังขึ้นอีก บ่าวอดหันกลับมองลงไปที่คลองอีกครั้งไม่ได้ แล้วเขาก็เห็นอะไรโผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ บ่าวสะดุ้งสุดตัว เขาไม่อาจละสายตาจากตรงนั้นได้
ติดตามต่อ ตอน 2 ค่ะ
เขียนโดย #PippaSmile #พิปป้าสมายล์
โพสต์ครั้งแรก เมื่อ 16 พฤษภาคม 2562