ต้องบอกก่อนเลยว่า เราไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลย เกิดมาไม่เคยเจอ เต็มที่ก็เเค่ฝัน ..เเต่ก็คิดว่ามันก็เเค่ความฝัน ...จะเล่าล่ะนะ😊 
เรามีลูกชายคนนึง ตอนนี้อายุได้ 8-เดือน คานได้เเล้วปกติน้องเป็นคนซนมากชอบเล่นกับตาเเละยายเค้า ติดตากับยายมาก ชอบให้อุ้มพาออกไปเที่ยว ตลอด ต้องบอกก่อนว่า เราอาศัยอยุ่ใน กทม. ต้องเเต่น้องเกิดเลี้ยงจนน้องเเข็ง คานได้ เราไม่เคยพาไปหาย่าเค้าเลย .. จริงเเล้วเราเป็นคน ตจว. เราอาศัยอยุ่บ้านเเฟนที่ กทม.  เมื่อวันที่12 วันเเม่ เราเลยอยากพาน้องไปเที่ยวหาย่าที่ ตจว . โดยไปกัน สามพ่อเเม่ลูก ขาไปน้อง ร่าเริงปกติดี ซน ก็ไม่มีอะไร จนไปถึงบ้านย่าที่ ตจว. น้องก็ปกติดีทุกอย่าง ซนเหมือนเดิม ย่าเเกก็อุ้ม พาเที่ยวให้ญาติ ดู ปกติ ต่อมา พอได้พูดคุย เเละ ทำกิจกรรมที่บ้านย่า เป็นไปอย่างปกติทุกอย่าง สักพักไม่รุ้อะไรดนใจเราให้เปิดตู้เก่าที่บ้าน ..พอเราเปิดก็ ปกติไม่มีอะไรมีเเต่ พระเครื่องที่เราสะสมไว้ตอนเราอยุ่บ้านที่ ตจว. เเต่มีสิ่งหนึ่งที่เเปลกตา เรามองไปเห็น งาเเท้ ที่เเกะสลักเป็นรุปลิง สวยมาก เลยถามเเม่ไปว่าเอาจากใหน ของใคร ..เเม่บอกว่าไม่รุ้ลุงเอามาจากใหนนานเเล้ว .. เราก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เลยหยิบใส่กระเป๋ากางเกง ..ต่อมาเวลาเริ่มเย็นเเล้วเราต้องกลับ กทม. เลยบอกเเม่ว่ากลับก่อนนะ ..okเก็บของอะไรเสร็จ เเม่ออกมาส่ง เราก็ขับรถกลับ
... พอขับออกมาถนนเส้นหลัก จู่ๆ มีรถพ่วง ออกจากซอย เราเห็นเเต่ไกลเเล้ว เราเลยต๊อปไฟสูง ให้รถคันนั้นไม่ออก .. สุดท้ายรถคันนั้นก็ออกมา เหมือนไม่เห็นเรา ..เเต่ไม่รุ้อะไรดนใจ ให้เราเบาคันเล่งก่อน เลยต้องเบรคเเบบกระชั้นชิด ..เฮ้อ!ใจหล่นไปที่ตะตุ่ม ..เเต่ลูกเราก็หลับอยุ่  เราเลยเเวะปั้ม เพื่อเข้าห้องน้ำ เเฟนเราเข้าห้องน้ำ .. สักพักลูกเราตื่น พอลูกเราลืมตา กลับร้องดังมาก เเล้วร้องเเบบมีคนกวน เราเลยอุ้มออกจากรถ .. เเต่ก็ร้องไม่หยุด สุดท้ายเเฟนมา อุ้ม ลุกก็หยุดร้อง ..ok ขับรถต่อ.. ในขณะที่ขับรถมา มีเเต่รถที่ขับร่วมเดินทาง ปาดหน้าบ้าง เชี่ยวบ้างเหมือนไม่เห็นรถเราเลย .. สุดท้ายเราเลยต้องขับช้า เเละชิดซ้ายค่อยๆ มาตลอดทาง พอมาถึง ถนนเส้นเเถวดอนเมือง จู่ๆ มีรถเก๋งสีขาว จากปกติ เค้าวิ่งมาทางขวาสุด เราอยุ่ซ้ายสุด อยุ่ดีๆ เค้าปาดมา เลนเรา เเทบจะชนข้างประตูฝั่งคนขับ เลยจนเราต้องบีบเเต ดังมาก เค้าถึงหักรถกลับ เลน กลาง ... เอาล่ะใจเราไม่ดีล่ะ ...โอเคถึงบ้านเเฟนเเล้ว จอดรถหน้าบ้าน ตากับยายออกมารับหลานอุ้มเข้าบ้าน ..พอน้องเข้าบ้าน ก็เล่นกับตา ปกติ หัวเราะ เล่นปะสาเด็ก ส่วนเรายังไม่เข้าบ้าน ยืนสูบบุหรี่หน้าบ้าน ..สักพักเราเข้าบ้าน จากลูกเราที่เล่นกับตายาย ร้องลั่นบ้าน กีสเสียงดังเเบบไม่เอาใครเลย พาขึ้นไปนอนที่ห้องก็ร้องไม่หยุด จนตากับยายต้องขึ้นมาดู เเต่ก็ไม่หยุดร้อง จนเราไม่โอเคล่ะ นึกถึง เรื่องกับสิ่งที่เจอมาตลอดทั้งทาง ..จนนึกขึ้นได้ว่า เราเอาอะไรติดตัวมานี่หว่า เลยดูในกระเป๋ากางเกง เป็นงาเเท้ที่เเกะสลักลิง สวยงามมาก เราเลยหยิบออกมาจากกระเป๋า เเล้วเดินออกจากบ้าน เเล้วนำไปที้งหน้าปากซอย เเล้วยกมือ อฐิฐาน เจ้าที่ ที่รักษาดูเเลคนในครอบครัวว่า .. หากมีอะไรตามมา ห้ามให้เข้าเด็จขาด มากันเเค่สามคน คนอื่นไม่ให้เข้า.. หลังจากนั้นพอเราเข้าบ้าน ลูกเราก็หยุดร้อง เเละเป็นปกติ เล่นกับตาปกติ ..จนต้องเป็นคามถามที่เราคิดอยุ่ในใจว่า เรื่องเเบบนี้มันมีจริงด้วยหลอ ...จนเราโทรไปเล่าให้เเม่ฟังเเล้วให้เเม่ถามลุงว่า งาเเกะนั้นเอามาจากใหน คำตอบที่ได้ คือ เอามาจากในป่า สมัยตอนเเกเป็นทหารพาน เเกเจอมาเลยเก็บกับมาไว้ที่บ้าน ... นี่ก็คือเรื่องเล่าที่เราพบเจอมา