(1) ถ้าเขาถามหาคำสอนในคัมภีร์...มีว่ายังไง?...ก็ยกข้อความในคัมภีร์มาแสดงให้เขาดู 

...เช่น เรื่อง "นิพพาน" มีในคัมภีร์เล่มนั้น ข้อความว่าอย่างนั้น

(2) ถ้าเขาถามประสบการณ์ตรง...ก็เอาประสบการณ์ตรงมาเล่าให้เขาฟัง 

...เช่น เรื่อง "การบรรลุนิพพาน" จากประสบการณ์ของข้าพเจ้า เป็นเช่นนี้ เช่นนี้

...เช่น เรื่อง "ฌาน" ข้าพเจ้ามีวิธีเข้า/วิธีกำหนดจิตอย่างนี้ ปฏิบัติอย่างนี้ ได้ประมาณนี้ มีภาวะลักษณะดังนี้

...เช่น เรื่อง "ญาณ" ข้าพเจ้ารู้เห็นมาอย่างนี้ อย่างนี้

(3) ถ้าเขาชวนคุย ถก อภิปราย หาเหตุผล...ว่า คำสอนนี้สมเหตุสมผลหรือไม่?...ก็ตอบอธิบาย โต้แย้ง ด้วยหลักเหตุผล (นำพิสูจน์โดยใช้หลักตรรกะ; logic)

...เช่น ข้าพเจ้าคิดว่า/เชื่อว่า "พระเจ้า" มีจริง เพราะเหตุผลดังนี้ เพราะสมเหตุสมผลดังนี้ 1, 2, 3, 4 ฯลฯ 

...เช่น ข้าพเจ้าคิดว่า/เชื่อว่า "กฎแห่งกรรม" มีจริง "นรก-สวรรค์" มีจริง เพราะเหตุผลดังนี้ เพราะสมเหตุสมผลดังนี้ 1, 2, 3, 4 ฯลฯ 

***************

- ถ้าคนหนึ่ง ถามถึงความสมเหตุสมผล (ตามหลักตรรกะ) ของคำสอนนั้น ๆ...อีกคนหนึ่ง ตอบโดยยกข้อความจากคัมภีร์มาอ้าง (ใช้หลักฐานเอกสาร)...จะทำให้เถียงกันไม่รู้เรื่อง!

- ถ้าคนหนึ่ง ถามถึงประสบการณ์ตรง (ในชีวิตจริง) เช่นถามว่า คุณเคยเจอพระเจ้าเหรอ?--ถึงรู้ว่าพระเจ้ามีจริง, คุณบรรลุนิพพาน เป็นพระอรหันต์เหรอ?--ถึงรู้ว่านิพพานมีจริง การบรรลุเป็นพระอรหันต์มีจริง บรรลุได้จริง...อีกคนหนึ่ง กลับยกเอาข้อความในคัมภีร์มาตอบ (ใช้หลักฐานเอกสาร)...จะทำให้เถียงกันไม่รู้เรื่อง!