ก่อนอื่นคือแฟนกับเราเรียนอยู่ทั้งคู่ค่ะ เราก็ฐานะไม่ได้ดีมากแต่พ่อแม่ไม่ได้ทิ้งอะไร ยังมีคนซัพพอร์ตอยู่ แต่ทางแฟนเรานี่แย่เลยค่ะ พ่อกับแม่เขาแยกทางกัน แม่ที่ติดต่ออยู่ก็เหมือนจะซัพพอร์ตแต่ก็ไม่ เราอยากให้แฟนเรียน เขาก็อยากเรียนค่ะ เขาซิ่วไป1ปี ก็ทำงานเพื่อเก็บเงินเรียน แต่ภาระการกินอยู่ใช้จ่ายก็เยอะ แทบไม่พอเก็บ ตั้งแต่คบกันมาเราช่วยเขาตลอด ตั้งแต่ค่าสอบ ค่าอยู่ค่ากินบางทีเขาไม่มีเราก็หาให้บ้าง เพราะถ้าไม่ช่วยแฟนก็ไม่รู้จะคบทำไมอะค่ะ ก็เห็นแล้วรู้สึกว่าเราต้องช่วยเขาอะในฐานะที่เราก็เป็นแฟนเขา พอเข้ามหาลัยได้ ก็มีค่านู่นนี่นั่น ตังเขาพอบ้างไม่พอบ้าง บางทีก็มายืมเราค่ะ เราก็ไม่ค่อยมีเหมือนกันอะ บางทีก็อดมื้อกินมื้อแต่ไม่อยากบอก ไม่อยากทวงเพราะกลัวเขาเหนื่อยกว่าเดิมเพราะเขาก็น่าจะลำบากกว่าเรา 🥲 สรุปแล้วเราแบบ เราอึดอัดที่บางทีเราได้เงินมา เราทำงานเพราะอยากได้เงินส่วนนี้ไปซื้ออะไรที่อยากได้ แต่พอเขามีปัญหาเราก็ต้องเอาส่วนนี้ไปให้เขาค่ะ แล้วก็ยืมยิบย่อยเยอะมากเลย ไม่ค่อยคืนด้วย มันแบบแงง เห้อ อึดอัด ไม่รู้จะพูดยังไงอะค่ะ รักมั้ยก็รัก แต่ถ้าให้เลิกอีกใจก็แบบเขาลำบากอะ เราจะทิ้งเพราะว่าเขาไม่มีจริงๆหรอ อึดอัดค่ะ ไม่อยากเล่าให้เพื่อนฟังขอเล่าในนี้ละกัน แค่ไม่รู้เอาไงต่อดีอะค่ะ เหน่ยจัย