เราเป็นเด็กคนๆหนึ่งที่ที่บ้านมีฐานะค่อนข้างดีคนอื่นๆก็ชอบบอกว่าครอบครัวมีฐานะดีเเต่เอาเข้าจริงๆถ้ามันดีเเล้วเป็นเเบบนี้เราไม่เป็นดีกว่าเวลาเราอยากได้อะไรเค้าก็ไม่ซื้อให้ต้องเก็บตังค์เองไม่ว่าจะ รองเท้า,เสื้อผ้า พอเค้าจ่ายก็จะบอกว่าเราใช้ตังค์เยอะเปลืองเเละเค้าก็บังคับให้เราไปทำงาน(โรงพิมพ์ของที่บ้าน) ซึ่งเราก็ไม่อยากทำเลยเพราะเราไม่ได้ชอบเค้าก็บอกว่าโตแล้วทำไมไม่ช่วยทั้งๆที่เราอายุแค่ 14 พอวันหยุดยาวเค้าก็จะบอกว่าทำตัวไม่มีประโยชน์ทำไมไม่ไปทำงานเรารู้สึกแย่มากรู้สึกเเบบเราไม่มีประโยชน์ขนาดนั้นเลยหรอเราก็เคยบอกไปแล้วว่าเราไม่ได้ชอบด้านนี้แต่เขาก็บอกว่าต้องทำเพราะเป็นธุรกิจของที่บ้านเราก็บอกอยู่หลายรอบว่าเราไม่ชอบแต่เค้าก็ยังบังคับแล้วพอจบม.3 เค้าก็จะให้เราไปเรียน ปวช ซึ่งเราไม่ได้อยากเรียนเลยค่ะเราอยากเรียนต่อ ม.4 ต่อ เค้าบังคับให้เราเรียนเพราะว่าเค้าจะให้มาทำงานของที่บ้านเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่านี้ชีวิตเราหรือชีวิตเขาทำไมเราเลือกอะไรไม่ได้เลยเราร้องไห้บ่อยมากแต่ต้องทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรทั้งๆที่ในใจรู้สึกเเย่มากเคยคิดฆ่าตัวตายก็มีการที่บ้านมีฐานะดีไม่ได้แปลว่าคนนั้นจะมีความสุขอย่างเช่นเราที่ตอนนี้เหมือนตายทั้งเป็นไม่เคยจะเลือกอะไรได้เลยแล้วเราก็กลายเป็นคนที่ไม่พูดหรือปรึกษากับคนในครอบครัวเลยค่ะเพราะยิ่งเราพูดเค้าก็ด่าเราเราเลยเลือกที่จะเงียบมากกว่าเราอยากหนีไปไกลให้สุดเลยค่ะเเต่ไม่มีที่ไปที่เราเขียนกระทู้นี้เพราะอยากระบายเราไม่รู้ว่าจะไปพูดกับใครเลย