เราเก็บตังค์ที่ได้จากตังค์ไปโรงเรียนเก็บไว้ซื้อโทรศัพท์ค่ะ เราเก็บตังค์ไว้ในกระเป๋าเงินใส่ไว้ในกระเป๋านักเรียนอีกที ยายเราไปค้นกระเป๋าแล้วเจอเงินที่เราเก็บแล้วบอกว่าเราขโมยแล้วก็เอาตังค์ที่เราเก็บไว้ไปหมดเลยค่ะ คือเราบอกแม่เราแต่แม่เราก็ไม่ได้บอกยายหรือช่วยอะไรให้มันดีขึ้นเลย แต่บอกแค่ว่าไม่ต้องไปสนใจเรื่องก็จบ คือเราอยู่บ้านไม่เคยมีความสุขเลยมีแต่เรื่องให้คิดตลอด เราไม่เคยได้กำลังใจจากครอบครัวเลยสักครั้ง คือไม่มีใครซับพอร์ตเราเลยเหมือนต้องพึ่งตัวเองตลอด บางครั้งเราแค่อยากมีคนมาซับพอร์ตทางจิตใจมั่งไม่ใช่เอาแต่พูดทำร้ายจิตใจตลอด