คือเราอยากจะเล่าเรื่องความสัมพันธ์ของเราตอนนี้อะค่ะ คือเราคบกับแฟนมาเป็นปีแล้วค่ะ แต่ไม่เคยเปิดตัวเลย(อันนั้นไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่)แต่ก็โอเคเราพูดมากไม่ได้ เพราะเรื่องนี้เราพูดบ่อยมากค่ะแต่ก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้น คือเราคบกันมาไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลย เที่ยวคือเที่ยวแบบจริงจังอะค่ะ คือเราก็ชวนเขาไปเที่ยวใกล้บ้านเขา มันเป็นที่เที่ยวในอำเภอเขาอะค่ะซึ่งใกล้บ้านเขามาก เขาก็ไม่ไปโดยให้เหตุผลว่าขี้เกียจขับรถ ไม่มีตัง  มันเป็นที่เที่ยวเป็นน้ำตกเฉยๆอะค่ะเราคิดว่ามันไม่ได้ใช้ตังอะไรเยอะขนาดนั้น ซึ่งเขาก็ไม่ยอมไปค่ะ เวลาเราชวนไปดูหนังคือกินข้าวเขาก็จะบอกว่าไม่ไปไม่มีตังไม่มีรถ พอเขาพูดมาแบบนี้เราก็พูดอะไรไม่ได้อะค่ะ ก็ยอม เออไม่เจอก็ได้วะ พอมีวันสำคัญอะไรเขาก็ไม่เคยอยากไปกับเราเลยค่ะ วันครบรอบเขาก็จะบอกว่าก็แค่วันธรรมดาวันหนึ่ง ตั้งแต่คบกันมาเป็นปีไม่มีเลยค่ะที่เราจะได้ไปเดทวันครบรอบ  วันนี้เป็นวันเกิดเขาค่ะ เขาไม่ชวนเราไปฉลองอะไรด้วยเลย ซึ่งเราน้อยใจมากๆ เราไม่ได้ไปถือเค้กให้เขา ไม่ได้ไปฉลองด้วยในฐานะแฟน มันเหมือนเราไม่สำคัญพออะค่ะ(อันนี้ก็รู้ตัวอยู่ค่ะ) คือเราไม่มีโมเม้นอะไรเลยอะค่ะมันไม่เหมือนแฟนกันเลย เราอยากพอมากเลยค่ะ แต่ใจไม่แข็งพอ มันตัดทีเดียวไม่ได้อะค่ะ  ช่วยด่าเราหน่อยได้ไหมคะอยากจำอยากจบอะค่ะ  ไม่อยากต้องมานั่งรู้สึกอะไรแบบนี้  เราอิจฉาคนที่เขาเจอความรักดีๆมากเลยอะ คนที่เขาเจอเซฟโซน คนที่เขาหันไปเมื่อไหร่ก็เจอ  คนที่หลังเขาก็ยังมีคนที่รักเขาอยู่  เราอิจฉามากเลยค่ะ ไม่เคยรู้สึกว่าถูกรักสักครั้งเลยค่ะTT