เราเป็นนักศึกษาคนนึงที่มีปัญหาด้านการนอนหลับมานานมากๆเลยค่ะ ประมานตั้งเเต่มอปลายจนตอนนี้ปี 2 เเล้ว ตอนเเรกไม่คิดว่ามันจะเป็นปัญหาเพราะปกติเป็นคนนอนดึกอยู่เเล้ว เเต่พอเริ่มโตเเทนที่จะนอนหลับเวลาเท่าคนอื่นๆ อย่างมากก็ตี 1-2 เเต่ตอนนี้ 7 โมงครึ่ง ยังไม่ง่วงเลยค่ะ ทุกคืนเราไม่เคยง่วงเลย นอกจากวันนั้นจะเป็นวันที่เราทำงานเเล้วเหนื่อยมากจริงๆเท่านั้น ก่อนนอนเราจะชอบมีเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องที่เราเคยทำผิดพลาดในชีวิตเข้ามาในหัวเองตลอดเลยค่ะ เราพยายามคิดเรื่องหนัง เรื่องกาตูน เข้ามาเเทนที่ บางครั้งก็ได้ผล บางครั้งก็ไม่ ทั้งเปิดเพลงกล่อม  กินนมร้อน กินนำ้อุ่นๆ อ่านหนังสือ ทุกอย่างเคยสำเร็จ เเต่ตอนนี้มันก็เหมือนชินไปเเล้ว จนไม่ช่วยอะไรเเล้วค่ะ จนเราคิดว่าบางทีอาจจะเป็นความเครียดที่เราสะสมมา ในเรื่องของการเรียนที่เราเครียดมากก็ได้ เราเลยพยายามตั้งใจเรียนมากขึ้น เเต่ปรากฏว่าเราไม่สามารถตั้งสมาธิเเละโฟกัสกับสิ่งตรงหน้าได้ รู้ตัวอีกทีจับโทรศัพท์ดูเสื้อผ้าไปเเล้ว ลองปิดเครื่องดูก็เเล้ว เเต่มันน่าเบื่อซะจนยอมเเพ้ไปหลายๆครั้ง ในเรื่องของอารมณ์ที่เเทบไม่ค่อยจะเเสดงออกมาเท่าไหร่ จนปัจจุบันนี้คนรอบข้างบอกเราว่าเรากลายเป็นคนใช้อารมณ์มากกว่าเหตุผล เราเองก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ถ้าโกรธหรือหงุดหงิดจะพร้อมบวกทันที จากเเต่ก่อนจะนิ่งๆไม่เเสดงอาการหรือตอบโต้อะไร ตอนเช้าจะชอบหาวบ่อย อ่อนเพลีย ง่วงนอน ไม่เคยสดชื่นเลยค่ะ เเต่พอจะนอนตอนเช้าก็นอนไม่หลับอีก จะบอกพ่อเเม่เค้าก็ไม่ให้ไปค่ะ บอกว่าจะไปทำไม เป็นบ้าหรอ โดยความคิดเรา เราคิดว่าเค้ายังมีความคิดสมัยเก่าอยู่ที่คิดว่าการไปปรึกษาหมอจิตเวช = เป็นบ้า พวกเค้ารับไม่ได้ จึงไม่อนุญาตค่ะ เราว่าจะเเอบไปกะเพื่อนตอนว่างๆน่ะค่ะ  ตอนนี้มันยำ่เเย่มากซะจนกระทบชีวิตประจำวันของตัวเอง เเละก็เดือดร้อนคนอื่นเเล้วล่ะค่ะ พอจะมีวิธีเเก้บ้างไหมคะ

ป.ล. คนที่อ่านจบขอบคุณมากเลยนะคะ