…เราเป็นคนหนึ่งที่รู้สึกว่าตัวเองพร้อมไปหมดทุกอย่าง
ทั้งครอบครัว หน้าที่การงาน การเงิน เพื่อนพ้อง คนรู้จัก เราเข้าหาคนได้เก่ง ไปได้ทุกที่ด้วยตัวเอง ทำงานได้หลายด้าน ในเวลาเดียวกัน แต่…ล้มเหลวกับชีวิตรักมาก เราใช้ชีวิตโสดสนิท ไปไหนคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว จนตอนนี้เราอายุ27ปี เราใช้ชีวิตที่ต่างประเทศคนเดียว เวลาเหนื่อยท้อ รึมีความสุขมากๆ มันจะมีความรู้สึกอยากคุยอยากเล่าเรื่อง อยากแบ่งปันอ่ะ แต่ไม่เคยอยากได้ความช่วยเหลือรึความสงสารจากใครนะ อยากได้แค่เซฟโซนดีๆที่คอยโอบกอด🥹ช่วงเวลานี้เราเริ่มเปิดใจ เชื่อไหมว่า เราไม่เคยเจอคนที่เขาโสดจริงๆเลย บางคนแหม่งคุยแล้วใช่เว้ย…แต่รู้ทีหลังคือมีครอบครัวแล้ว อีกคนคุยแล้วโอเค แต่ไม่ได้ดีมาก…แต่ก็มีแฟนอยู่แล้ว ส่วนคนที่เราชอบ เขาก็ไม่ชอบเราอ่ะ ส่วนคนที่มาชอบเราก็เหมือนมาเป็นภาระมากกว่า
เราเลยไม่รู้ใจตัวเองเลยตอนนี้ว่าต้องการอะไร…ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีแฟน แหม่งก็อยู่ได้ แต่มาโหยหาอะไร ทำไหมว่ะ แล้วแหม่งก็นอยทำไหม ไม่เจอคนที่เขาอยากเป็นแฟนกับเราจริงๆว่ะ เอ่อ…
แต่ตอนนี้ เวลา 03:00น. รู้สึกหน่วงอะไรไม่รู้อ่ะ รู้สึกว่าชีวิตเราแหม่งไม่มีจุดหมายอะไรเลยเว้ย ทำงาน หาเงิน ใช้เงินให้หมดไปวันๆ ไม่มีอนาคตอะไรเลย ไม่มีความฝัน แค่ทำหน้าที่ของทุกวัน ไม่มีแรงบันดาลใจ ไม่มี….
ไรดีเลยเว้ยกับชีวิตนี้
ผู้คนที่เข้ามาก็ต่างหาผลประโยชน์ หมดประโยชน์แล้วก็จากไป
กับเป็นเราที่ต้องคอยป้อนผลประโยชน์ให้คนได้เข้าหา แหม่งชีวิตไรว่ะ
สรุปเราควรเรียบเรียงชีวิตยังไง🥲
เคยรู้สึกเกลียดตัวเองไหมอ่ะ?
ทั้งครอบครัว หน้าที่การงาน การเงิน เพื่อนพ้อง คนรู้จัก เราเข้าหาคนได้เก่ง ไปได้ทุกที่ด้วยตัวเอง ทำงานได้หลายด้าน ในเวลาเดียวกัน แต่…ล้มเหลวกับชีวิตรักมาก เราใช้ชีวิตโสดสนิท ไปไหนคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว จนตอนนี้เราอายุ27ปี เราใช้ชีวิตที่ต่างประเทศคนเดียว เวลาเหนื่อยท้อ รึมีความสุขมากๆ มันจะมีความรู้สึกอยากคุยอยากเล่าเรื่อง อยากแบ่งปันอ่ะ แต่ไม่เคยอยากได้ความช่วยเหลือรึความสงสารจากใครนะ อยากได้แค่เซฟโซนดีๆที่คอยโอบกอด🥹ช่วงเวลานี้เราเริ่มเปิดใจ เชื่อไหมว่า เราไม่เคยเจอคนที่เขาโสดจริงๆเลย บางคนแหม่งคุยแล้วใช่เว้ย…แต่รู้ทีหลังคือมีครอบครัวแล้ว อีกคนคุยแล้วโอเค แต่ไม่ได้ดีมาก…แต่ก็มีแฟนอยู่แล้ว ส่วนคนที่เราชอบ เขาก็ไม่ชอบเราอ่ะ ส่วนคนที่มาชอบเราก็เหมือนมาเป็นภาระมากกว่า
เราเลยไม่รู้ใจตัวเองเลยตอนนี้ว่าต้องการอะไร…ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมีแฟน แหม่งก็อยู่ได้ แต่มาโหยหาอะไร ทำไหมว่ะ แล้วแหม่งก็นอยทำไหม ไม่เจอคนที่เขาอยากเป็นแฟนกับเราจริงๆว่ะ เอ่อ…
แต่ตอนนี้ เวลา 03:00น. รู้สึกหน่วงอะไรไม่รู้อ่ะ รู้สึกว่าชีวิตเราแหม่งไม่มีจุดหมายอะไรเลยเว้ย ทำงาน หาเงิน ใช้เงินให้หมดไปวันๆ ไม่มีอนาคตอะไรเลย ไม่มีความฝัน แค่ทำหน้าที่ของทุกวัน ไม่มีแรงบันดาลใจ ไม่มี….
ผู้คนที่เข้ามาก็ต่างหาผลประโยชน์ หมดประโยชน์แล้วก็จากไป
กับเป็นเราที่ต้องคอยป้อนผลประโยชน์ให้คนได้เข้าหา แหม่งชีวิตไรว่ะ
สรุปเราควรเรียบเรียงชีวิตยังไง🥲