ญาติๆ ผู้หญิงวัย 20 ถึง 30 กว่าๆ เรียนจบกันหมดแล้ว มีงานทำ
      นางหลายๆ คน บอกว่า คนดีหายาก โอ้ย ปวดหัวประสาทจะกิน  เข้ามา หวังผลประโยชน์  หลอกลวง เดือดร้อนเงินตลอดไม่พอใช้ โทรศัพท์เสีย รถหมดประกัน พ่อป่วย วัวราคาถูกหมาแมวป่วย  ไหนจะสั่งของเก็บปลายทาง แอปส้ม แอฟฟ้า แอปตต. ค่าน้ำค่าไฟ เธอใจดีออกให้ไหมได้บุญนะ งั้นขอเงิน ขอยืมเงินบ้างสิ อย่าขี้งก ใครงกกันแน่ งานบ้านเราอีกนะ มาแบ่งเบาภาระหน่อย  บ้างก็โสดก็ไม่จริง เผื่อเลือกใครมีเงินก็ไปกับคนนั้น หมดเงินก็ทิ้งหาใหม่ หรือหาคนมาเพิ่มคบซ้อน4ซ้อน5 ติดเหล้าพนันไถแต่ตัง จะพาไปแต่ที่ลับตาคน ไม่ได้ดั่งใจก็เท มาๆหายๆ เห็นคนอื่นเป็นคนรับใช้ ปากขยะ ขาดวุฒิภาวะ ติดยาหลอนใครจะทนโดนซ้อม หาคนจริงใจยาก ป้าก็เจอเหมือนใช่ไหมเลยรีบหนีอยู่ตัวคนเดียวเลย ไม่สมประโยชน์ มีแต่ประโยชน์เข้าตัวเขา
     ดังนั้น บรรดาคุณเธอทั้งหลาย จึงวางแผนชีวิต ไม่คาดหวัง ไม่รอผู้ชาย  ด้วยการวางแผนอนาคตให้ดีจริงจัง มีหน้าที่การงานที่ดี มั่นคง ลงทุน ทำประกัน เก็บเงิน บริจาคร่างกาย หาข้อมูลจองบ้านพักคนชรา เมื่อถึงตอนแก่ตัวไปไม่อยากเป็นภาระใคร ต้องมาคอยเลี้ยงดู ต้องมาจัดงานศพ หมดเงินแสนเผาทิ้ง สู้ตายแล้วมีประโยชน์ได้บุญกุศล ภาวะเศรษฐกิจแบบนี้ด้วย อยู่เป็น โสดดีกว่า ไม่มี ไม่หวังแล้ว หวังกับตัวเองนี่แหละ
     ผู้หญิงเรามาถึงจุดที่ คนอายุตั้งแต่ 24 ปี  จบ เศรษฐศาสตร์ นิเทศ จุฬา  แต่ละคน จบมหาลัยมีชื่อของประเทศ คน Gen Y/Z เป็นลูกสาวคนเดียว คนเล็ก ทำงานกทม. จ.ที่มีนิคม ทำงานกับบริษัท M ที่เจ้าของคนตปท. สาขาทั่วโลก งานตรวจสอบภายในของทุกสาขาบริษัททั่วโลก ทำกิจการครอบครัว ท่าข้าว  โรงสี  ทำงานราชการ ครู ทหาร จะเรียนป.โทกันอีก ซึ่งพบเจอคนเยอะ บริจาคร่างกาย จองบ้านพักคนชรากันแล้ว แถวต่างจังหวัด เขตภาคเหนือตอนล่าง ด้วย
     มาถามป้า บริจาคร่างกายยัง จองบ้านพักคนชรายัง  พวกหนูจองแล้ว 
    แล้วบ้านพักคนชรา มันไม่เต็มหมดเลยรึ  ป้าจะจองทันไหม
     คนวัย 40 กว่าๆ ไม่มีครอบครัว ยังไม่ได้บริจาคร่างกาย ยังไม่ได้จองบ้านพักคนชราเลย หลานสาวไปไกล อายุแค่นี้ ความหวังสักนิด เผื่อสัก 1% ไม่มีเลยรึ  ป้ารู้แต่ว่าบ้านบางแค น่าจะถูกสุดมั้ง อารมณ์เคยดูแต่ยังไม่จริงจังขนาดนั้น
      แม้ไม่มีคนใจดีกับเรา เดินเคียงข้างจูงมือพาเราไป ตัวเราก็ต้องพาตัวเองนี่ล่ะฝ่าฟันไป เพื่ออนาคตข้างหน้า สู้ตายค่ะ เป็นกำลังใจให้สาวโสดทุกคนนะคะ