สวัสดีครับคุณผู้อ่านทุกท่านผมอยากสอบถามคุณผู้อ่านว่าสิ่งที่ผมทำนั้นผมเป็นแฟนที่แย่หรือเปล่าครับ
ปล.ผมยินดีรับฟังคำวิจารณ์ในทุกรูปแบบครับขอแค่เอาความจริงมาคุยกันครับ
ก่อนอื่นผมคบกันแฟนมา4ปีกว่าแล้วโดยคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยซึ่งช่วงแรกๆ เรารักกันดีครับผมยอมรับผมตามใจแฟนพอสมควรแต่มีค้านบ้างในบางเรื่องเช่นแบบให้มาหาแต่ผมปฏิเสธบ้างเพราะอยากอยู่บ้านอะไรบ้างแบบนี้ครับแต่ก็ยังไปหาบ่อยอยู่ครับแบบเดือนละ4ครั้งโดยประมาณ จนแบบหลังคบได้สัก6เดือน แบบพอไม่ไปหาก็จะเริ่มประชดผมบ้างไรบ้างที่ผมเริ่มไม่ไปเพราะบางทีผมเกรงใจพ่อแม่เพราะช่วงนั้นยังต้องขอตังอยู่
แต่พอหลัง6เดือนคบไปเหมือนนิสัยเริ่มออกโดยตัวผมนั้นก่อนที่จะคบกับแฟนผมเป็นคนใจร้อนและค่อนข้างโพงพางไม่ค่อยยอมคน แต่ครั้งนึงเคยทะเลาะกับแฟนครั้งนึงเรื่องกลับบ้านช้าเพราะติดสอบโปรเจคก็เลยทะเลาะจนผมฟิวส์ขาดตวาดกลับไปเลยผมมารู้ตอนหลังแฟนเสียใจมากเลยมาเคลียร์กันหลังจากนั้นผมก็สัญญากับตัวเองเราต้องลดนิสัยใจร้อนให้ได้เพราะมันคงไม่ดีถ้าเกิดยังเป็นแบบนี้ผมก็ปรับตัวมาจนถึงทุกวันนัจนทุกวันนี้คือถ้าทะเลาะผมกลายเป็นคนต้องยอมมาตลอด(แฟนผมใจร้อนพอสมควรและไม่ค่อยเก็บอารมณ์) ผมเลยต้องเย็นเพราะคนนึงร้อนคนนึงต้องเย็นไว้งั้นมันจะพัง
พอคบกันได้มาได้สัก2ปีระหว่างนี้เราทะเลาะกันบ่อยมากๆและโดนบอกเลิกหลายรอบมีครั้งนึงแฟนผมให้ save file word เป็นpdf แต่ผมกดผิดเป็นอีกสกุลนึงแล้วทีนี้แฟนผมด่าผมเละถึงขั้นขึ้นกู ผมเสียใจมากเลยวันนั้นแต่หลังจากนั้นผมก็ต้องไปง้อ อีกเรื่องนึงตอนนั้นผมอยู่ปี4ละ เพื่อนแฟนผมคือเค้าก็มีแฟนของเค้าอะนะแล้วทีนี้ตัวผู้ชายเค้ามีรถขับพาเพื่อนแฟนไปนู้นนี้นั้นได้อิสระแฟนผมก็เลยเอามาเปรียบเทียบว่าทำไมพวกเราถึงทำแบบเค้าไม่ได้บ้างเมื่อไหร่เธอจะมีรถขับพาเราไปเที่ยวบ้างก็ทะเลาะกันผมก็ต้องยอมเค้าอีก และหนักสุดตอนใกล้จบคือกลุ่มเพื่อนมหาลัยผมมี6คนรวมผม ผมก็เล่าว่าในกลุ่มอะหางานได้1คนแล้วได้งานที่ญี่ปุ่นแล้วมีวันนึงเราทะเลาะกันอยู่ที่ก็มาดูถูกผมว่าเธอจะมีอนาคตดูเพื่อนเธอสิได้งานละเธอแมงโปรเจคก็ยังไม่เสร็จงานก็ยังไม่มีจะมีอนาคตไหมละยิ่งช่วงทำโปรเจคผมโดนตลอดเลยว่าแบบทำไมไม่เสร็จอะ ไม่เสร็จก็ส่งจารย์ไปดิละบอกจารย์ว่าผมทำได้แค่นี้ให้มันจบๆไป ผมแบบไม่ไหวมากเลยในช่วงเวลานั้นคือผมเรียนวิศวะครับซึ่งโปรเจคมันต้องประดิษฐ์ของขึ้นมาซึ่งคือมันไม่ใช่เขียนรายงานอะครับมันเป็นของที่ต้องทดลองในแลปและต้องทดสอบว่าใช้ได้ไหมอะครับ ช่วงเวลานั้นผมไปปรึกษาเพื่อนผู้หญิง เพื่อนก็บอกว่าอะปรับตัวแล้วนะแต่พยายามจนไม่รู้จะต้องทำอะไรแล้วหลังจากนั้นพอผมเรียบจบผมหางานทันทีหลังจากจบได้1วันเพื่อจะไม่ได้มาโดนแฟนกดดันดีกว่าขอพักแล้วมาโดนกดดันหรือด่าอีกอย่างเกรงใจพ่อแม่ด้วยครับไม่อยากขอเงินแล้ว
หลังจากที่ผมทำงานครับก็ยังมีทะเลาะกันบ้างแต่น้อยลงครับเพราะตัวเค้าเองก็เริ่มเรียนจบและหางานทำและทำได้สัก1ปีผมเริ่มโดนบ่นว่าเมื่อไหร่จะมีรถและเริ่มว่าผมละว่าผมดูไม่มั่นคงอะไรเลยคือตอนนั้นผมพึ่งทำงานเงินเดือนยังไม่ถึง20K เลยแถมต้องเช่าคอนโดเดือนละ6K เพราะที่ทำงานไกลครับจะไปกลับก็ค่าใช้จ่ายบวกกับเหนื่อยครับเดินทางเกือบ2ชมครับ แล้วทีนี้ผมไปคุยกับพ่อครับว่าผมขอยืมรถใช้ได้ไหมพ่อผมก็สอนขับรถและให้ยืมครับเพราะว่าแกไม่ได้ใช้แล้วแต่แค่ถ้าหากพ่อจะเรียกใช้เค้าก็ขอให้ผมเป็นคนขับให้เค้าแทนครับผมก็โอเคไม่มีปัญหานะ ปัญหานี้ก็หมดไปแล้วทีนี่คือผมก็เริ่มทำความรู้จักฝั่งแม่แฟนบ้างครับซึ่งตอนแรกผมรู้นะว่าแม่แฟนไม่ชอบแถมผมโดนดูถูกด้วยนะเพราะคิดว่าผมมาหลอกลูกเค้าแต่ผมก็เฉยๆนะผมไม่สนใจผมคิดแค่ว่าถ้าเราจะเอาลูกเค้าอะเราต้องชนะใจครอบครัวเค้าให้ได้สิตอนหลังก็แม่เค้ากะผมก็โอเคกันแล้วครับแต่แฟนผมอะไม่ยอมเข้าบ้านผมเลยเพราะตอนรับปริญญาพ่อแม่ไม่ค่อยชอบเค้าบวกกับเค้าเคยได้ยินบ้างตอนเราทะเลาะแต่พ่อแม่ก็ถามถึงเค้าอยู่บ่อยๆอยู่ละผมก็มีพูดกับแฟนบ้างนะว่าเธอต้องเข้าบ้านเราบ้างนะแฟนผมก็รับฟังครับและเค้าก็โอเคจะพยายามจนกระทั่งผมกับแฟนคบได้ประมาณ3ปีนืดๆผมทำงานได้ปีครึ่งละเราเริ่มคุยเรื่องแต่งแฟนผมบอกว่าสินสอดเค้าอยากได้1ล้าน ผมก็ห่ะเลยนะตอนแรก ผมก็อึ้งเวลาโดนถามว่าจะทำยังไงถึงจะหาได้เค้ามีบอกนะครับว่าถ้าหาไม่พอเธอจะยืมเราไหม ผมอะยอมรับครับตอนนั้นอะยังทำงานได้ไม่นานเงินเก็บยังไม่ค่อยได้แต่ไม่ได้เป็นหนี้นะครับคือพอมีเก็บบ้างแต่น้อยก็พอผมให้คำตอบไม่ค่อยได้ผมก็โดนด่าและทะเลาะเลยครับผมก็เลยคุยกับตัวเองก็ได้ข้อสรุปว่าถ้าจะหาเงินขนาดนั้นผมต้องย้ายสายงานไปเป็นโปรแกรมเมอร์เพราะว่าไปดูฐานเงินเดือนตอนนั้นต้องยอมรับว่าค่อนข้างก้าวกระโดดบวกกับตอนนั้นก็เริ่มศึกษาการเขียนโปรแกรมครับเพราะรู้สึกว่าเนื้องานมันสนุกมากพอเราย้ายงานและเริ่มมีค่าตอบแทนมากขึ้นเราก็มาคุยกันผมบอกขอลดเหลือ600K ได้ไหมเพราะผมคุยกะเค้าตรงๆเลยว่าพ่อแม่ผมไม่มีเงินให้ผมต้องหาเองนะและผมก็ไม่อยากไปเอาเงินเค้าด้วยเพราะพ่อแม่อายุก็60-70กันแล้วให้เค้ามีเงินในบั้นปลายชีวิตเค้าเถอะ และผมเป็นลูกคนเดียวด้วยและถ้าเธอจะแยกบ้านผมยอมนะแต่ขออย่างเดียวอยู่ใกล้ๆกันได้ไหมเวลาเดือดร้อนจะได้ไปหาได้ง่ายๆและถ้าเธออยากพาแม่มาอยู่บ้านเดียวกะเราอะเราไม่ขัดนะยินดีเลย(แฟนผมเป็นคนตจว.ละพ่อเสียไปแล้ว)และแฟนผมก็ทำงานที่กทม. ที่ผมขอลดสินสอดเพราะจะเอาเงินไปผ่อนบ้านด้วยอะไรแบบนี้แฟนผมก็คุยกะแม่ก่อนว่ายังไงแม่เค้าอะขอผม 800K เพราะแถวนั้นเค้าแต่ง 1.2 M ผมก็แบบก็ต้องยอมรับไปเพราะเค้าไม่ยอมลดแล้ว ผมก็เลยต้องวางแผนมาใหม่ และแฟนบอกด้วยว่าแต่งที่800Kนะและต้องแยกบ้านเท่านั้นไม่ยอมอยู่กะพ่อแม่ผม(สินสอดมันเยอะผมกะว่าถ้างั้นอยู่บ้านผมก่อนไหมละ)
และมีอยู่วันนึงครับช่วงนั้นโควิดเริ่มระบาดหนักแฟนผมจะกลับบ้านและพ่อแม่ผมจะไปฉีดวัดซีนพอดีและบวกกับแม่แฟนไม่ให้กับบ้านเพราะระบาดหนักทำให้แฟนผมอยู่คนเดียวในหอแต่ก่อนหน้านั้นผมมีบอกนะว่าจะพาพ่อแม่ไปพ่อแม่ผมขอว่าหลังฉีดอยู่กับพวกเค้าหน่อยนะสัก2วันเพราะว่าถ้าเกิดผลข้างเขียงผมจะได้ช่วยได้ทีนี้แฟนผมอะไม่ยอมบอกกะผมว่าหลังฉีดเสร็จให้พาพ่อแม่ไปส่งบ้านละมาอยู่กับเค้าหน่อยเพราะเหงาผมเลยทะเลาะกันหนักเลยแฟนผมก็ด่าถ้ากลัวมากหนักละจะไปฉีดทำไมทีนี้พ่อแม่ผมรู้เรื่องนี้ก็เลยแบบไม่ชอบเลยทีทำไมทำแบบนี้ ผมหนักใจมากและหลังจากนั้นไม่นานสัก4เดือนตอนนี้เคลียร์และดีกับแฟนแล้วผมพาแฟนไปดินเนอร์แต่เกิดปัญหาคือพ่อเข้าบ้านและลืมกุญแจไว้ในห้องทำให้ไปไหนไม่ได้ก็โทรมาหาผม ตอนนั้นโควิดถ้าผมไปข้างนอกพ่อผมชอบบ่นด่าเยอะผมไม่อยากฟังเค้าบ่นเลยบอกว่าอยู่คอนโดแต่สถานที่ดินเนอร์กะบ้านก็ไกลพอสมควรผมก็บอกว่างั้นให้แม่นั่งแท๊กไปให้ก็ทะเลาะกันหนักเลยกับพ่อเค้าก็มีประชดทีไปหาแฟนไปได้แต่ทำให้มาแค่นี้ไม่มาวะคือผมจะจองดินเนอร์ไปแพงพอสมควรเลยบวกกับแม่ไปบ้านอะง่ายกว่า ละทีนี้เสียงโทรศัพท์มันลอดออกมาเลยทะเลาะกับแฟนหนักเลยถึงขั้นว่าถามเลยว่าจะเลือกพ่อหรือเลือกกูละแบบเค้าอารมณ์ขึ้นจนบอกให้ผมขับรถไปหาพ่อผมและเค้าจะไปด่าพ่อผมเลยผมก็แบบผมบอกเลือกพ่อ ผมยอมรับว่าเหตุการณ์นี้ผมผิดละเสียใจที่ไม่พูดความจริงแต่แรกเพราะเพียงแค่ไม่อยากฟังพ่อบ่น หลังจากนั้นแฟนบอกเลิกผมพอผ่านไปแค่3วัน เค้าทักมาหาผมว่าจะจบแบบนี้เหรอผมก็บอกว่าผมยอมรับผิดนะแต่เธอจะมีเรื่องกับพ่อเราแบบนี้เราก็ไม่โอเคนะ และคุยกันไปสักพักด้วยความงี่เง่าของผมก็ไปยอมเค้าอีกแล้วและก็กลับมาคบกันอีกและก็มาเคลียร์กันจึงได้กลับมากันแต่มันฝังใจไปแล้วและยังมีทะเลาะคือตั้งแต่คบกันมาครับยังไม่เคยไปทะเลด้วยกันครับแต่ว่าอยู่ดีเพื่อนมัธยมปลายที่ไม่ได้เจอกันประมาณ6ปีชวนผมไปเที่ยวทะเลผมก็โอเคโดนที่ผมอะพลาดเพราะมีคุยกันว่าเดือนนั้นเราจะมีไปทะเลแต่ผมดันคิดว่าคงไม่ได้ไปแล้วเดือนนี้เพราะเค้าไม่มีวันหยุดเลยแฟนผมก็โกรธผมก็บอกเลยว่าขอโทษนะที่ไม่ได้ใส่ใจผมเลยบอกว่างั้นเดือนหน้านะผมก็หาทีพักพร้อมจองวันเลยแต่มีบอกนะว่าขอไปกับเพื่อนนะเพราะไม่ได้เจอหรือคุยกันมานานแล้วพอวันไปเท่านั้นแหละทะเลาะเลยครับผมก็เลยต้องง้อ พอเคลียร์กันหลังจาก2-3อาทิตย์เพื่อนผมที่กลับมาจากญี่ปุ่นจะกลับมารับปริญญาก็เลยมาเจอกันโดยผมบอกแฟนก่อนล่วงหน้า1เดือนเพราะว่าจะได้ไม่ผิดใจกันที่เนี้ยปัญหามันมาเกิดก่อนวันไป1วันเค้ามาประชดใส่ผมว่าทีเงี้ยนัดง่ายเชียวนะทีเค้าละผมก็แบบเห้ยผมบอกล่วงหน้า1เดือนเลยนะละแบบคือแฟนผมอะชอบแบบเวลาอยากไปกินข้าวในห้างชอบมาบอกผมแบบคืออยากกินวันนั้นก็คือวันน้นเลยโดยบอกล่วงหน้าเร็วสุดอะชอบบอกก่อนล่วงหน้าแค่4ชม.เองอะไรแบบนี้ครับเลยทะเลาะเลยครับจนเค้าพูดคำนึงว่าเค้ามีความสุขนะที่เห็นผมมีความทุกข์และเค้าก็ไม่อยากเห็นผมไปมีความสุขกับเพื่อนผมก็แบบเห้ยทำไมต้องพูดงี้อะแต่สูตรเดิมครับต้องง้อครับ
พอผ่านช่วงนั้นมาได้ก็เข้าสู่ปีที่4นิดๆผมย้ายงานเป็นโปรแกรมเมอร์เต็มตัวละและมีแผนที่จะย้ายงานอีกครั้งเพื่อก้าวกระโดดไปอีกขั้นมีวันนึงแม่แฟนโทรมาหาแฟนผมครับว่าจะแต่งกับผมไหม แฟนก็ตอบว่าไม่รู้อะยังไม่พร้อมตอนนี้ แม่แฟนก็ถามต่อว่าถ้าอนาคตผมปฏิเสธละที่จะไม่แต่งจำทำไง แฟนตอบว่าก็ช่างไม่แต่งก็ไม่สิ พอวางสายผมถามว่าทำไมตอบแบบนั้นละ เค้าตอบว่าก็ยังไม่พร้อมด้วยละไม่อยากปิดโอกาสให้ตัวเองเพื่อไปเจออะไรที่ดีกว่า ผมก็แบบห่ะและคิดในใจว่าทำไม่พูดแบบนี้ ละก็แฟนก็พูดตลอดเลยว่ากลัวผมไม่มีเงินมาแต่งเค้าไรแบบนี้อะครับ ผมเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจมาได้2เดือนกว่าจนมันไม่ไหวละและคือต้องย้อนไปเมื่อ2ปีกว่าๆผมเคยจับได้ว่าแฟนเล่นแอพ tinder ได้คามือเลยแต่ว่าผมไม่ได้ด่าทันทีเพียงแต่ขอดูหน่อยว่าแมตช์ใครไปบ้าง ก็ดูแล้วคือมีคู่แมตนะแต่ไม่ได้คุยไรกันเหมือนเช็คเรทเฉยๆผมก็อะปล่อยไปแต่ได้เธอเล่นงั้นเราเล่นบ้างเล่นจนถึงตอนนี้แต่ไม่เคยแมตซ์นะจนแบบเพราะไอเรื่องนี้กับเรื่องราวในอดีตมันยำในหัวจนผมแบบเอาวะไหนลองปัดเล่นๆแต่ดันไปสะดุดตาคนนึงคือผมอะตั้งแต่เกิดมาอะครับคือผมเคยแบบตกหลุมรักผู้หญิงด้วยการแค่เจอหน้าครั้งแรกโดยที่ไม่รู้จักเลยและอยากได้เป็นแฟนเลยเนี่ยทั้งชีวิตเกิดขึ้นครั้งเดียวซึ่งมันก็ตั้งแต่สมัยปี1นู้นเลยแต่หลังจากนั้น 7ปีไอความรู้สึกแบบนั้นมันกลับมาอีกครั้งละประเด็นคือคนที่ปัดไปดันแมตกับมาซะด้วยแต่ก็ไม่ได้ทักไปเพราะว่าถ้าเกิดคุยแฟนผมคงเสียใจและถ้าผู้หญิงที่แมตรู้คงรู้สึกไม่ดีแน่นอนผมไม่อยากทำร้ายคนที่เค้าไม่ได้รัเรื่องอะไรด้วยและหลังจากนั้น3วันผมไปเคลียร์กับแฟนว่าเธอรักเราไหมเค้าก็ตอบว่าไม่อะ เพราะเธอไม่ค่อยหวานเลยไม่รัก โอเคครับผมไม่ใช่คนที่หวานไรมากนักแต่มีบ้าง แต่แฟนบอกว่าก็รักแบบแฟนนะ ผมก็งงๆ ละวันรุ่งขึ้นผมก็ถามเหมือนเดิมแต่คราวนี้เค้าคงรู้ละว่าผมถามจริงจังละผมก็พูดตรงๆว่าตอนนี่ผมพร้อมลุยเป้าหมายที่เหลือแล้วนะเพราะผมย้ายงานเพื่ออัพอีกครั้งแล้ว และก็เริ่มรับจ็อบพิเศษเพิ่มเพื่อถึงเป้าหมายไวๆพอพูดจบเค้าก็บอกว่าเค้ายังรักผมนะก็ถามเลยนะว่าเมื่อ2เดือนก่อนทำไมตอบผมแบบนั้นเค้าก็บอกว่าผมเข้าใจผิดหรือเปล่าเค้าแค่บอกว่าที่ไม่พร้อมเพราะว่าตอนนี้เค้ายังอยากเที่ยวอยู่ อยากทำนู้นทำนี่อีกอย่างยังตั้งตัวไม่ได้เลยก็เลยยังไม่พร้อม ผมก็อะโอเคแต่ว่าตอนนั้นผมถามถึงอนาคตนี้หว่าก็ จนผมสรุปได้ว่าตอนนี้จากใจที่ผมให้แฟน100%ตอนนี้มันเหลือแค่60%ละด้วยเริ่องที่ผมเก็บมาคิดกับเจอคุณผู้หญิงคนนั้นในแมตtinder
ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมาผมเป็นแฟนที่แย่หรือเปล่าครับละการที่ผมไปแมตคนอื่นแบบนี้มันถูกต้องหรือเปล่าครับละตอนนี้อายุ25ปีครับแฟนผม24ปี ขอบคุณครับ
อยากสอบถามคุณผู้ชายและคุณผู้หญิงผมเป็นแฟนที่แย่หรือเปล่าครับแบบนี้
ปล.ผมยินดีรับฟังคำวิจารณ์ในทุกรูปแบบครับขอแค่เอาความจริงมาคุยกันครับ
ก่อนอื่นผมคบกันแฟนมา4ปีกว่าแล้วโดยคบกันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยซึ่งช่วงแรกๆ เรารักกันดีครับผมยอมรับผมตามใจแฟนพอสมควรแต่มีค้านบ้างในบางเรื่องเช่นแบบให้มาหาแต่ผมปฏิเสธบ้างเพราะอยากอยู่บ้านอะไรบ้างแบบนี้ครับแต่ก็ยังไปหาบ่อยอยู่ครับแบบเดือนละ4ครั้งโดยประมาณ จนแบบหลังคบได้สัก6เดือน แบบพอไม่ไปหาก็จะเริ่มประชดผมบ้างไรบ้างที่ผมเริ่มไม่ไปเพราะบางทีผมเกรงใจพ่อแม่เพราะช่วงนั้นยังต้องขอตังอยู่
แต่พอหลัง6เดือนคบไปเหมือนนิสัยเริ่มออกโดยตัวผมนั้นก่อนที่จะคบกับแฟนผมเป็นคนใจร้อนและค่อนข้างโพงพางไม่ค่อยยอมคน แต่ครั้งนึงเคยทะเลาะกับแฟนครั้งนึงเรื่องกลับบ้านช้าเพราะติดสอบโปรเจคก็เลยทะเลาะจนผมฟิวส์ขาดตวาดกลับไปเลยผมมารู้ตอนหลังแฟนเสียใจมากเลยมาเคลียร์กันหลังจากนั้นผมก็สัญญากับตัวเองเราต้องลดนิสัยใจร้อนให้ได้เพราะมันคงไม่ดีถ้าเกิดยังเป็นแบบนี้ผมก็ปรับตัวมาจนถึงทุกวันนัจนทุกวันนี้คือถ้าทะเลาะผมกลายเป็นคนต้องยอมมาตลอด(แฟนผมใจร้อนพอสมควรและไม่ค่อยเก็บอารมณ์) ผมเลยต้องเย็นเพราะคนนึงร้อนคนนึงต้องเย็นไว้งั้นมันจะพัง
พอคบกันได้มาได้สัก2ปีระหว่างนี้เราทะเลาะกันบ่อยมากๆและโดนบอกเลิกหลายรอบมีครั้งนึงแฟนผมให้ save file word เป็นpdf แต่ผมกดผิดเป็นอีกสกุลนึงแล้วทีนี้แฟนผมด่าผมเละถึงขั้นขึ้นกู ผมเสียใจมากเลยวันนั้นแต่หลังจากนั้นผมก็ต้องไปง้อ อีกเรื่องนึงตอนนั้นผมอยู่ปี4ละ เพื่อนแฟนผมคือเค้าก็มีแฟนของเค้าอะนะแล้วทีนี้ตัวผู้ชายเค้ามีรถขับพาเพื่อนแฟนไปนู้นนี้นั้นได้อิสระแฟนผมก็เลยเอามาเปรียบเทียบว่าทำไมพวกเราถึงทำแบบเค้าไม่ได้บ้างเมื่อไหร่เธอจะมีรถขับพาเราไปเที่ยวบ้างก็ทะเลาะกันผมก็ต้องยอมเค้าอีก และหนักสุดตอนใกล้จบคือกลุ่มเพื่อนมหาลัยผมมี6คนรวมผม ผมก็เล่าว่าในกลุ่มอะหางานได้1คนแล้วได้งานที่ญี่ปุ่นแล้วมีวันนึงเราทะเลาะกันอยู่ที่ก็มาดูถูกผมว่าเธอจะมีอนาคตดูเพื่อนเธอสิได้งานละเธอแมงโปรเจคก็ยังไม่เสร็จงานก็ยังไม่มีจะมีอนาคตไหมละยิ่งช่วงทำโปรเจคผมโดนตลอดเลยว่าแบบทำไมไม่เสร็จอะ ไม่เสร็จก็ส่งจารย์ไปดิละบอกจารย์ว่าผมทำได้แค่นี้ให้มันจบๆไป ผมแบบไม่ไหวมากเลยในช่วงเวลานั้นคือผมเรียนวิศวะครับซึ่งโปรเจคมันต้องประดิษฐ์ของขึ้นมาซึ่งคือมันไม่ใช่เขียนรายงานอะครับมันเป็นของที่ต้องทดลองในแลปและต้องทดสอบว่าใช้ได้ไหมอะครับ ช่วงเวลานั้นผมไปปรึกษาเพื่อนผู้หญิง เพื่อนก็บอกว่าอะปรับตัวแล้วนะแต่พยายามจนไม่รู้จะต้องทำอะไรแล้วหลังจากนั้นพอผมเรียบจบผมหางานทันทีหลังจากจบได้1วันเพื่อจะไม่ได้มาโดนแฟนกดดันดีกว่าขอพักแล้วมาโดนกดดันหรือด่าอีกอย่างเกรงใจพ่อแม่ด้วยครับไม่อยากขอเงินแล้ว
หลังจากที่ผมทำงานครับก็ยังมีทะเลาะกันบ้างแต่น้อยลงครับเพราะตัวเค้าเองก็เริ่มเรียนจบและหางานทำและทำได้สัก1ปีผมเริ่มโดนบ่นว่าเมื่อไหร่จะมีรถและเริ่มว่าผมละว่าผมดูไม่มั่นคงอะไรเลยคือตอนนั้นผมพึ่งทำงานเงินเดือนยังไม่ถึง20K เลยแถมต้องเช่าคอนโดเดือนละ6K เพราะที่ทำงานไกลครับจะไปกลับก็ค่าใช้จ่ายบวกกับเหนื่อยครับเดินทางเกือบ2ชมครับ แล้วทีนี้ผมไปคุยกับพ่อครับว่าผมขอยืมรถใช้ได้ไหมพ่อผมก็สอนขับรถและให้ยืมครับเพราะว่าแกไม่ได้ใช้แล้วแต่แค่ถ้าหากพ่อจะเรียกใช้เค้าก็ขอให้ผมเป็นคนขับให้เค้าแทนครับผมก็โอเคไม่มีปัญหานะ ปัญหานี้ก็หมดไปแล้วทีนี่คือผมก็เริ่มทำความรู้จักฝั่งแม่แฟนบ้างครับซึ่งตอนแรกผมรู้นะว่าแม่แฟนไม่ชอบแถมผมโดนดูถูกด้วยนะเพราะคิดว่าผมมาหลอกลูกเค้าแต่ผมก็เฉยๆนะผมไม่สนใจผมคิดแค่ว่าถ้าเราจะเอาลูกเค้าอะเราต้องชนะใจครอบครัวเค้าให้ได้สิตอนหลังก็แม่เค้ากะผมก็โอเคกันแล้วครับแต่แฟนผมอะไม่ยอมเข้าบ้านผมเลยเพราะตอนรับปริญญาพ่อแม่ไม่ค่อยชอบเค้าบวกกับเค้าเคยได้ยินบ้างตอนเราทะเลาะแต่พ่อแม่ก็ถามถึงเค้าอยู่บ่อยๆอยู่ละผมก็มีพูดกับแฟนบ้างนะว่าเธอต้องเข้าบ้านเราบ้างนะแฟนผมก็รับฟังครับและเค้าก็โอเคจะพยายามจนกระทั่งผมกับแฟนคบได้ประมาณ3ปีนืดๆผมทำงานได้ปีครึ่งละเราเริ่มคุยเรื่องแต่งแฟนผมบอกว่าสินสอดเค้าอยากได้1ล้าน ผมก็ห่ะเลยนะตอนแรก ผมก็อึ้งเวลาโดนถามว่าจะทำยังไงถึงจะหาได้เค้ามีบอกนะครับว่าถ้าหาไม่พอเธอจะยืมเราไหม ผมอะยอมรับครับตอนนั้นอะยังทำงานได้ไม่นานเงินเก็บยังไม่ค่อยได้แต่ไม่ได้เป็นหนี้นะครับคือพอมีเก็บบ้างแต่น้อยก็พอผมให้คำตอบไม่ค่อยได้ผมก็โดนด่าและทะเลาะเลยครับผมก็เลยคุยกับตัวเองก็ได้ข้อสรุปว่าถ้าจะหาเงินขนาดนั้นผมต้องย้ายสายงานไปเป็นโปรแกรมเมอร์เพราะว่าไปดูฐานเงินเดือนตอนนั้นต้องยอมรับว่าค่อนข้างก้าวกระโดดบวกกับตอนนั้นก็เริ่มศึกษาการเขียนโปรแกรมครับเพราะรู้สึกว่าเนื้องานมันสนุกมากพอเราย้ายงานและเริ่มมีค่าตอบแทนมากขึ้นเราก็มาคุยกันผมบอกขอลดเหลือ600K ได้ไหมเพราะผมคุยกะเค้าตรงๆเลยว่าพ่อแม่ผมไม่มีเงินให้ผมต้องหาเองนะและผมก็ไม่อยากไปเอาเงินเค้าด้วยเพราะพ่อแม่อายุก็60-70กันแล้วให้เค้ามีเงินในบั้นปลายชีวิตเค้าเถอะ และผมเป็นลูกคนเดียวด้วยและถ้าเธอจะแยกบ้านผมยอมนะแต่ขออย่างเดียวอยู่ใกล้ๆกันได้ไหมเวลาเดือดร้อนจะได้ไปหาได้ง่ายๆและถ้าเธออยากพาแม่มาอยู่บ้านเดียวกะเราอะเราไม่ขัดนะยินดีเลย(แฟนผมเป็นคนตจว.ละพ่อเสียไปแล้ว)และแฟนผมก็ทำงานที่กทม. ที่ผมขอลดสินสอดเพราะจะเอาเงินไปผ่อนบ้านด้วยอะไรแบบนี้แฟนผมก็คุยกะแม่ก่อนว่ายังไงแม่เค้าอะขอผม 800K เพราะแถวนั้นเค้าแต่ง 1.2 M ผมก็แบบก็ต้องยอมรับไปเพราะเค้าไม่ยอมลดแล้ว ผมก็เลยต้องวางแผนมาใหม่ และแฟนบอกด้วยว่าแต่งที่800Kนะและต้องแยกบ้านเท่านั้นไม่ยอมอยู่กะพ่อแม่ผม(สินสอดมันเยอะผมกะว่าถ้างั้นอยู่บ้านผมก่อนไหมละ)
และมีอยู่วันนึงครับช่วงนั้นโควิดเริ่มระบาดหนักแฟนผมจะกลับบ้านและพ่อแม่ผมจะไปฉีดวัดซีนพอดีและบวกกับแม่แฟนไม่ให้กับบ้านเพราะระบาดหนักทำให้แฟนผมอยู่คนเดียวในหอแต่ก่อนหน้านั้นผมมีบอกนะว่าจะพาพ่อแม่ไปพ่อแม่ผมขอว่าหลังฉีดอยู่กับพวกเค้าหน่อยนะสัก2วันเพราะว่าถ้าเกิดผลข้างเขียงผมจะได้ช่วยได้ทีนี้แฟนผมอะไม่ยอมบอกกะผมว่าหลังฉีดเสร็จให้พาพ่อแม่ไปส่งบ้านละมาอยู่กับเค้าหน่อยเพราะเหงาผมเลยทะเลาะกันหนักเลยแฟนผมก็ด่าถ้ากลัวมากหนักละจะไปฉีดทำไมทีนี้พ่อแม่ผมรู้เรื่องนี้ก็เลยแบบไม่ชอบเลยทีทำไมทำแบบนี้ ผมหนักใจมากและหลังจากนั้นไม่นานสัก4เดือนตอนนี้เคลียร์และดีกับแฟนแล้วผมพาแฟนไปดินเนอร์แต่เกิดปัญหาคือพ่อเข้าบ้านและลืมกุญแจไว้ในห้องทำให้ไปไหนไม่ได้ก็โทรมาหาผม ตอนนั้นโควิดถ้าผมไปข้างนอกพ่อผมชอบบ่นด่าเยอะผมไม่อยากฟังเค้าบ่นเลยบอกว่าอยู่คอนโดแต่สถานที่ดินเนอร์กะบ้านก็ไกลพอสมควรผมก็บอกว่างั้นให้แม่นั่งแท๊กไปให้ก็ทะเลาะกันหนักเลยกับพ่อเค้าก็มีประชดทีไปหาแฟนไปได้แต่ทำให้มาแค่นี้ไม่มาวะคือผมจะจองดินเนอร์ไปแพงพอสมควรเลยบวกกับแม่ไปบ้านอะง่ายกว่า ละทีนี้เสียงโทรศัพท์มันลอดออกมาเลยทะเลาะกับแฟนหนักเลยถึงขั้นว่าถามเลยว่าจะเลือกพ่อหรือเลือกกูละแบบเค้าอารมณ์ขึ้นจนบอกให้ผมขับรถไปหาพ่อผมและเค้าจะไปด่าพ่อผมเลยผมก็แบบผมบอกเลือกพ่อ ผมยอมรับว่าเหตุการณ์นี้ผมผิดละเสียใจที่ไม่พูดความจริงแต่แรกเพราะเพียงแค่ไม่อยากฟังพ่อบ่น หลังจากนั้นแฟนบอกเลิกผมพอผ่านไปแค่3วัน เค้าทักมาหาผมว่าจะจบแบบนี้เหรอผมก็บอกว่าผมยอมรับผิดนะแต่เธอจะมีเรื่องกับพ่อเราแบบนี้เราก็ไม่โอเคนะ และคุยกันไปสักพักด้วยความงี่เง่าของผมก็ไปยอมเค้าอีกแล้วและก็กลับมาคบกันอีกและก็มาเคลียร์กันจึงได้กลับมากันแต่มันฝังใจไปแล้วและยังมีทะเลาะคือตั้งแต่คบกันมาครับยังไม่เคยไปทะเลด้วยกันครับแต่ว่าอยู่ดีเพื่อนมัธยมปลายที่ไม่ได้เจอกันประมาณ6ปีชวนผมไปเที่ยวทะเลผมก็โอเคโดนที่ผมอะพลาดเพราะมีคุยกันว่าเดือนนั้นเราจะมีไปทะเลแต่ผมดันคิดว่าคงไม่ได้ไปแล้วเดือนนี้เพราะเค้าไม่มีวันหยุดเลยแฟนผมก็โกรธผมก็บอกเลยว่าขอโทษนะที่ไม่ได้ใส่ใจผมเลยบอกว่างั้นเดือนหน้านะผมก็หาทีพักพร้อมจองวันเลยแต่มีบอกนะว่าขอไปกับเพื่อนนะเพราะไม่ได้เจอหรือคุยกันมานานแล้วพอวันไปเท่านั้นแหละทะเลาะเลยครับผมก็เลยต้องง้อ พอเคลียร์กันหลังจาก2-3อาทิตย์เพื่อนผมที่กลับมาจากญี่ปุ่นจะกลับมารับปริญญาก็เลยมาเจอกันโดยผมบอกแฟนก่อนล่วงหน้า1เดือนเพราะว่าจะได้ไม่ผิดใจกันที่เนี้ยปัญหามันมาเกิดก่อนวันไป1วันเค้ามาประชดใส่ผมว่าทีเงี้ยนัดง่ายเชียวนะทีเค้าละผมก็แบบเห้ยผมบอกล่วงหน้า1เดือนเลยนะละแบบคือแฟนผมอะชอบแบบเวลาอยากไปกินข้าวในห้างชอบมาบอกผมแบบคืออยากกินวันนั้นก็คือวันน้นเลยโดยบอกล่วงหน้าเร็วสุดอะชอบบอกก่อนล่วงหน้าแค่4ชม.เองอะไรแบบนี้ครับเลยทะเลาะเลยครับจนเค้าพูดคำนึงว่าเค้ามีความสุขนะที่เห็นผมมีความทุกข์และเค้าก็ไม่อยากเห็นผมไปมีความสุขกับเพื่อนผมก็แบบเห้ยทำไมต้องพูดงี้อะแต่สูตรเดิมครับต้องง้อครับ
พอผ่านช่วงนั้นมาได้ก็เข้าสู่ปีที่4นิดๆผมย้ายงานเป็นโปรแกรมเมอร์เต็มตัวละและมีแผนที่จะย้ายงานอีกครั้งเพื่อก้าวกระโดดไปอีกขั้นมีวันนึงแม่แฟนโทรมาหาแฟนผมครับว่าจะแต่งกับผมไหม แฟนก็ตอบว่าไม่รู้อะยังไม่พร้อมตอนนี้ แม่แฟนก็ถามต่อว่าถ้าอนาคตผมปฏิเสธละที่จะไม่แต่งจำทำไง แฟนตอบว่าก็ช่างไม่แต่งก็ไม่สิ พอวางสายผมถามว่าทำไมตอบแบบนั้นละ เค้าตอบว่าก็ยังไม่พร้อมด้วยละไม่อยากปิดโอกาสให้ตัวเองเพื่อไปเจออะไรที่ดีกว่า ผมก็แบบห่ะและคิดในใจว่าทำไม่พูดแบบนี้ ละก็แฟนก็พูดตลอดเลยว่ากลัวผมไม่มีเงินมาแต่งเค้าไรแบบนี้อะครับ ผมเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจมาได้2เดือนกว่าจนมันไม่ไหวละและคือต้องย้อนไปเมื่อ2ปีกว่าๆผมเคยจับได้ว่าแฟนเล่นแอพ tinder ได้คามือเลยแต่ว่าผมไม่ได้ด่าทันทีเพียงแต่ขอดูหน่อยว่าแมตช์ใครไปบ้าง ก็ดูแล้วคือมีคู่แมตนะแต่ไม่ได้คุยไรกันเหมือนเช็คเรทเฉยๆผมก็อะปล่อยไปแต่ได้เธอเล่นงั้นเราเล่นบ้างเล่นจนถึงตอนนี้แต่ไม่เคยแมตซ์นะจนแบบเพราะไอเรื่องนี้กับเรื่องราวในอดีตมันยำในหัวจนผมแบบเอาวะไหนลองปัดเล่นๆแต่ดันไปสะดุดตาคนนึงคือผมอะตั้งแต่เกิดมาอะครับคือผมเคยแบบตกหลุมรักผู้หญิงด้วยการแค่เจอหน้าครั้งแรกโดยที่ไม่รู้จักเลยและอยากได้เป็นแฟนเลยเนี่ยทั้งชีวิตเกิดขึ้นครั้งเดียวซึ่งมันก็ตั้งแต่สมัยปี1นู้นเลยแต่หลังจากนั้น 7ปีไอความรู้สึกแบบนั้นมันกลับมาอีกครั้งละประเด็นคือคนที่ปัดไปดันแมตกับมาซะด้วยแต่ก็ไม่ได้ทักไปเพราะว่าถ้าเกิดคุยแฟนผมคงเสียใจและถ้าผู้หญิงที่แมตรู้คงรู้สึกไม่ดีแน่นอนผมไม่อยากทำร้ายคนที่เค้าไม่ได้รัเรื่องอะไรด้วยและหลังจากนั้น3วันผมไปเคลียร์กับแฟนว่าเธอรักเราไหมเค้าก็ตอบว่าไม่อะ เพราะเธอไม่ค่อยหวานเลยไม่รัก โอเคครับผมไม่ใช่คนที่หวานไรมากนักแต่มีบ้าง แต่แฟนบอกว่าก็รักแบบแฟนนะ ผมก็งงๆ ละวันรุ่งขึ้นผมก็ถามเหมือนเดิมแต่คราวนี้เค้าคงรู้ละว่าผมถามจริงจังละผมก็พูดตรงๆว่าตอนนี่ผมพร้อมลุยเป้าหมายที่เหลือแล้วนะเพราะผมย้ายงานเพื่ออัพอีกครั้งแล้ว และก็เริ่มรับจ็อบพิเศษเพิ่มเพื่อถึงเป้าหมายไวๆพอพูดจบเค้าก็บอกว่าเค้ายังรักผมนะก็ถามเลยนะว่าเมื่อ2เดือนก่อนทำไมตอบผมแบบนั้นเค้าก็บอกว่าผมเข้าใจผิดหรือเปล่าเค้าแค่บอกว่าที่ไม่พร้อมเพราะว่าตอนนี้เค้ายังอยากเที่ยวอยู่ อยากทำนู้นทำนี่อีกอย่างยังตั้งตัวไม่ได้เลยก็เลยยังไม่พร้อม ผมก็อะโอเคแต่ว่าตอนนั้นผมถามถึงอนาคตนี้หว่าก็ จนผมสรุปได้ว่าตอนนี้จากใจที่ผมให้แฟน100%ตอนนี้มันเหลือแค่60%ละด้วยเริ่องที่ผมเก็บมาคิดกับเจอคุณผู้หญิงคนนั้นในแมตtinder
ผมอยากรู้ว่าที่ผ่านมาผมเป็นแฟนที่แย่หรือเปล่าครับละการที่ผมไปแมตคนอื่นแบบนี้มันถูกต้องหรือเปล่าครับละตอนนี้อายุ25ปีครับแฟนผม24ปี ขอบคุณครับ